𝖫𝖮𝖵𝖤𝖱𝖡𝖮𝖸╰┈➤ 𝗝𝗔𝗠𝗘𝗦 𝗣𝗢𝗧𝗧𝗘𝗥

11.

Aralık ayı çabucak gelmişti ve Çapulcular ile kızlar Hogsmeade'de dolaşıyorlardı.

James ve Laura, Başkan Oğlan-Başkan Kız görevleri hakkında konuşmaya karar vermiş, onların arkasında biraz daha yavaş yürüyorlardı.

Laura monologuna derinlemesine dalmışken James onun sözünü kesti.

"Hey Ellam Peri Kızım, saçında kar olduğunun farkındasın, değil mi?"

Güldü.

"Tabii ki biliyorum Potter! Noel'deyiz! Herkes mutlu olmalı ve saçlarında kar olmalı."

James durdu ve onun da durmasını sağladı.

"Bunun pek adil olacağını sanmıyorum."

"Gerçekten mi, Potter?"

Gözlerini devirdi.

"Nasıl yani?"

"Çünkü kimse şu anda senin kadar güzel görünemez Ellam Peri Kızım."

James hafifçe gülümseyerek söyledi.

Laura onun gözlerinin içine baktı, yanakları kızarmıştı.

Dürüst olmak gerekirse ikisi de oldukça telaşlı görünüyordu.

"Çatalak, Campbell! İlerleyin yoksa Üç Süpürge daha biz oraya varmadan kapanacak!"

Sirius'un sesini uzaktan duydular.

Garip bir şekilde kıkırdadılar ve birbirlerine tek bir kelime bile etmeden arkadaşlarına doğru yürümeye başladılar.

༶•┈┈┈┈┈┈★┈┈┈┈┈•༶

Gryffindor'un Slytherin'e karşı oynayacağı Quidditch maçı başlamak üzeredir ve masada elektrikli bir atmosfer vardır.

Laura James'in yanına oturuyor ve endişesini dile getirip ona şans dileyerek herkesi şaşırtıyor.

"Dikkatli ol, tamam mı? oh ve iyi şanslar!"

James gülümsemekten kendini alamaz.

"Tribünlerde benim için tezahürat yapacaksın, değil mi Campbell?"

"Belki ama sadece galibiyet golünü attıktan sonra beni ararsan Potter," diye güldü.

Çapulcuların geri kalanı şaşkınlık içinde, bu konuşmayı hayal edip etmediklerini sorguluyor.

Laura, James için hafif bir endişe duyuyor ve yaralanmamasını umuyor.

Skor şu anda 110-30 Gryffindor'un lehinedir.

"Gryffindor kalecisi White az önce bir gol kurtardı. Potter quaffle'ı aldı ve- VE GOLÜ ATTI! Oh ve Gryffindor'lu arayıcı Thomas snitch'i gördü. Ve- VE SNİTCH'İ YAKALADI GRYFFINDOR KAZANDI! AL SANA HİLECİ PİSLİK! GRYFFINDOR KAZANDI! GRYFFINDOR KAZANDI!"

Jordan heyecanını dizginleyemiyor ve bu sırada Slytherinlerle alay ediyor.

Laura alkışlarla patlıyor, sevinçten havalara uçuyor.

James'e doğru koşar ve beklenmedik bir şey yapar.

Laura Elladora Campbell eğilir ve James Fleamont Potter'ı kucaklar.

Birbirlerinden uzaklaştıktan sonra göz göze geldiklerinde aralarında yadsınamaz bir bağ oluştu.

Onlardan habersiz, etraftaki herkes izlemek için durmuştu.

O anda Laura, James ile aralarındaki mesafeyi kapatmaktan kendini alamadı.

Kıvılcımlar midelerinde tutuştu ve onları kendi dünyalarında sardı.

Laura'nın kalbi hızla çarpıyor, dizlerinin bağı çözülüyordu.

Önemli olan tek şey öpüşmelerinin doğruluğuydu.

Dudakları mükemmel bir uyum içinde hareket ediyordu.

James'in nazik ama tutkulu öpücüğü Laura'nın daha önce deneyimlediği hiçbir şeye benzemiyordu.

Elleri Laura'nın belinde, dudakları Laura'nın dudaklarında, bu saf bir mutluluktu.

Onu daha önce de istemişti ama şimdi arzusu daha da artmıştı.

Sonunda birbirlerinden ayrıldıklarında bakışları birbirlerine kilitlenmişti.

Severus'un yüzünden akan gözyaşlarından ya da arkadaşlarının yaptığı gizli bahislerden habersizdiler.

Marlene, Peter ve Sirius'un Remus, Dorcas, Mary ve Lily'ye nasıl beş galleon verdiklerini fark etmediler.

Dumbledore'un McGonagall'a nasıl on galleon verdiğini fark etmediler.

Flitwick'in Slughorn ve McGonagall'ı nasıl yedi galleonla geçtiğini fark etmediler.

Stadyumdaki insanların yarısının bunu beklemedikleri için nasıl ağızları açık oturduklarını fark etmediler.

Herkesin onlar için ne kadar mutlu olduğunu fark etmediler.

Profesör McGonagall'ın hepsinden daha büyük bir gülümsemeye sahip olduğunu fark etmediler.

Tek gördükleri birbirleriydi.

"Laura Elladora Campbell, senden gerçekten ama gerçekten hoşlanıyorum," diye itiraf etti James.

Laura güldü, sesi duygusallıktan titriyordu.

"James Fleamont Potter, ben de senden gerçekten çok hoşlanıyorum ve bunu daha önce fark etmediğim için çok üzgünüm."

James'in gülümsemesi daha da büyüdü, eğer bu mümkünse.

Ve böylece aralarındaki boşluğu bir kez daha kapattı.