"သမီးတို့ရဲ့ဖေဖေက ဒဏ္ဍာရီလာကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်တဲ့(ကျန်းဖျင်)"

အခန်း၅။ လူတွေအပေါ် လေးစားမှုရှိပါ။ သူတော်ကောင်းတရားကို လက်ကိုင်ထားပါ

လီပါ့ထျန်တစ်ယောက် နေရာမှာပင် မလှုပ်နိုင်ဖြစ်သွားတော့သည်။ ကျင်းဖျင်၏ ချီစွမ်းအင်လှိုင်းလုံးများသည် ကြီးမားပြီးတောင်ကြီးတစ်ခုလို ဖြစ်လာသောကြောင့် စိတ်ထဲတွင်ေ အ်ာဟစ်နေသော်လည်း လက်တွေ့တွင် အာခေါင်များ ခြောက်သွေ့ကာ အသံပင်မထွက်နိုင်ချေ။

အေးစက်စက်ချွေးများက သူ့နဖူးပေါ်မှ စီးကျလာလေသည်။ ဤရိုးရှင်းသော ခူသည် ဤမျှကြောက်စရာကောင်းမည်မှန်း မသိခဲ့ပေ။ သူသည် အခြေနေနှင့် အချိန်အခါကို နားမလည်သူ မဟုတ်ပေ။

ဖူရှင်းမြို့တော်ကဲ့သို့ အခြေတည်အဆင့်ရှိသည့် များပြားလှသော အဆင့်မြင့်ကျင့်ကြံသူ အမြောက်အများကို တွေ့ဖူးသော်လည်း ကျန်းဖျင်၏ ချီစွမ်းအင်ကို ယှဉ်နိုင်မည့်သူ မတွေ့ဖူးပေ။ တစ်ခဏအတွင်းမှာပင် သူ့ကိုယ်သူ စိတ်ကူးပင်မယဉ်ဖူးသော အတွေးတစ်ခုတွေးမိလိုက်သည်။ ကျန်းဖျင်သည် အမတအဆင့် ကျင့်ကြံသူတစ်ဦးပေလော။

*မဟုတ်ဘူး.. အဲ့ဒါက ဘယ်နည်းနဲ့မှ မဖြစ်နိုင်ဘူး*

ဆောက်တည်ရာမရဖြစ်နေသော သူ့ပုံစံသည် နှလုံးသားအစုံလိုက် အဆုံးမရှိသော ချောက်ထဲသို့ ပြုတ်ကျသွားသည့်နှယ်။ ရှောင်းယွီကဲ့သို့ မြို့ငယ်လေးတွင် ဤကဲ့သို့ပါရမီရှင်တစ်ယောက် ပုန်းခိုနေထိုင်နေသည်မှာ မဖြစ်နိုင်ပေ။ သူထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်နေသည်မှာ သေချာပေသည်။ လီပါ့ထျန်ရုတ်တရက် အသက်ရှူမဝတော့သလို ခံစားလိုက်ရသည်။

သို့သော် ထိုအခိုက်အတန့်တွင် ကျင်းဖျင်သည် ပျောက်သွားပြီး ရုတ်တရက်လသူ့ရှေ့တွင် ပြန်ပေါ်လာခဲ့သည်။ လီပါ့ထျန်တစ်ယောက် မတုံ့ပြန်ခင်မှာပင် ကျန်းဖျင်၏ အေးစက်စက်ညာလက်သည် ဆန့်ထွက်လာကာ လီပါ့ထျန်လည်ပင်းအား ဖမ်းမြှောက်လိုက်တော့သည်။ ကျန်းဖျင်၏ အကြည့်များကြောင့် လီပါ့ထျန်ခမျာ ကျောရိုးတစ်လျှောက် အေးစိမ့်မှုကို ခံစားလိုက်ရသည်။ လီပါ့ထျန်ငည် ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် မျက်လုံးချင်းပင် စုံမကြည့်ရဲချေ။

လီပါ့ထျန်လည်း အသက်ရှုရခက်လာသောကြောင့် ကျန်းဖျင်၏ ချုပ်ကိုင်မှုမှ လွတ်မြောက်ရန် ငြင်းဆန်ရင်ပင် တဖြည်းဖြည်းအရုပ်ဆိုးလာတော့သည်။ နဖူးရှိ သွေးကြောများပင် ထင်းလာပြီး စကားပြောရန်ကြိုးစားသော်လည်း အသံပင်မထွက်နိုင်သောကြောင့် ရုန်းကန်ရန်သာတတ်နိုင်သည်။