YİNE AYLARDAN KASIM | Texting

0.3

Bahçedeki banklardan birinde otururken Şeyma hala bana sayısız soru sormakla meşguldü. Dün gece olanları ona anlatmıştım ve notu okumuştu.

"Peki sence bu kim olabilir?"

Cümlelerini sorusuyla noktaladığında bakışlarımı suratına taşıdım yeniden.

"Bilmiyorum tabii ki Şeyma. Bilsem sence burada kara kara düşünüyor mu olurduk?"

Sinirlerim bozulmuştu çünkü soyadıma kadar bilen bu anonim kimse benimle fena halde uğraşıyordu. Ne zaman nereden geçeceğimi görecek kadar yakınımdaydı. Düşüncelerimi bölen ders ziliyle Şeymayla birlikte banktan kalktık. Okula girerken konuşan bendim.

"Bak, bu olay şimdilik aramızda kalsın. Çocuklara söyleyip onları da içine çekmek istemiyorum. Sıradan bir mesaj işte. Ben halledip bu konuyu kapatacağım."

Şeyma başını sallayarak beni onayladığında uyarılarını saymayı ihmal etmedi.

"Sen nasıl istersen öyle olsun ama beni haberdar ediyorsun nolursa olsun tamam mı? Ayrıca dikkatli ol kim olduğunu bilmiyoruz sonuçta."

Okuldan çıktıktan sonra otobüs durağına doğru yürüyordum. Durağa geldiğimde boştu. Boş olan banka oturacağım sırada ine bir not kağıdı gözüme çarptı. Gözlerim büyürken banka oturup not kağıdını elime aldım.

"Hala engelimi açmamış olman büyük bir ayıp. Hadi ama iyi bir kız ol ve beni kırma İklim."

Notu okuduğum gibi elimde buruşturup tırnaklarımı derime batırdım. Yaşadığım şok ve öfkeyle kafamı sağa sola çevirdim ama kimse yoktu. Yolun karşı tarafında kaldırımda yürüyen sıradan insanlar ve yoldan geçen arabalar dışında yakınlarda kimseyi göremiyordum.

Çantamı omzuma takarak banktan kalkıp durağın yan tarafına doğru ilerledim. Arka tarafına, sağa, sola baktığımda kimseyi görememiş olmamla daha da öfkelenmiştim. Sessizce fısıldadım.

"Her kimsen seni bir gün bulacağım anonim. Ve bende İklimsem o gün geldiğinde yemin ederim ki üstüne atlayacağım!"

Eve geldiğimde annemle kısa bir konuşmadan sonra odama geçtim. Üstümdekilerden kurtulduktan sonra yatağa adeta kendimi fırlattım.

Mesajlara girip dün engellediğim anoniminle olan mesajlarımı açtım. Bir süre konuştuklarımızı hızlıca tekrar okurken konuşmamızın sonuna geldim. Tereddütle elim engeli açma tuşunun üstünde durduğunda içimdeki sesi dinledim.

Engeli kaldırdım ve anında online olan anonim yazıyor... oldu.

0546*******: Bunu yapacağını biliyordum. Doğru seçim İko. 

Gelen mesajla kalbimin atışları yeniden hızlandı.