"Hadi kızım geç kalıyoruz"
"Tamam geliyorum"
Bugün babamın doğum günüydü ve sürpriz yapacaktık ama ben hala babamın bana hediye aldığı en sevdiğim kolyemi bulamıyordum.
"Anne benim en sevdiğim kolyemi gördün mü?
Bugün onu takacaktım."
"Yok kızım başka tak bak çok geç kaldık herkes bizi bekliyor."
"Of tamam geldim."
Mecburen başka bir tane taktım ama hala aklım kolyemi nerde kaybettiğimdeydi. Üzerimde dün çok beğenerek aldığım dizimin 1-2 parmak üstünde düz siyah ince askılı elbisemi giydim. Abartılı şeylerden nefret ederim. Altına bilekli vanslarımı giydim. saçlarımı açık bıraktım ve kombinim tam istediğim gibi olmuştu. Hemen evden çıkıp sitenin önünde bekleyen arabaya bindik. 30-40 dk sürenin sonunda karargaha varmıştık. Herkes vardı ama bir kişi hariç "Barın" ona yıllardır aşıktım ama kendisi beni hep kardeşi olarak görüyordu. Abimin en yakın arkadaşıydı ama şuan abim burda değildi. Hakkari de Binbaşı olarak görev yapıyordu. Onu gerçekten özlemiştim. Hemen yanlarına gittiğimizde Samet'e sormuştum.
"Barın nerde gelmeyecek mi?"
Böyle durumlarda sadece Samet'e sorabiliyordum. Bu durumu sadece o biliyordu.
"Maalesef, işi varmış gelemeyecekmiş
Zaten ne işi diye sorunca hemen tersleyip kapattı."
Şuan aşırı moralim bozulmuştu. Zaten zor bela görebiliyordum. Ama şuan moralimi bozamazdım hemen kendime geldim ve annemlerin yanına gittim. Faruk abi herşeyi organize etmişti. Biz babamın odasının önüne gittikten sonra hemen pastayı getirmişlerdi. Ay çok heyecanlandım. Bide pastayı ben tutuyordum. Son şeylerde yapıldıktan sonra Faruk abi mumları da yaktı ve büyük gürültüyle içeri daldık. Hep beraber sürpriz diye bağırdık ama gördüğüm şeyle şok geçirdim. Bi babama bide koltuklara oturanlara baktım.
"N-nasıl siz?"
Evet ilk bölümün sonuna geldikk
Bu zaten benim ilk kurgum hatalar olabilir
Oy ve vote atmayı unutmayınnn
