TEĞMEN

39

bu bölümün şarkısını  bulamadım yalan yok
- Ne işin var lan senin burda.
- Gece....
- Ağzına almayı dâhi cüret etme.
Bana döndü.
- Güzelim geç sen içeri geliyorum ben.
- Pars..
- Hadi güzelim.
Başımla onayladım ve içeri geçtim. Koltuğa uzandım ardından Pars geldi yanıma oturdu.
- Noldu?
- İnsanca konuştuk bir daha rahatsız ederse yine söyle.
- İnsanca konuşmak ve sen?
- Evet güzelim. Gel kahvaltı yapalım.
- Tamam.
🌌
Operasyona çıkmayı özledim yemin ediyorum. İçlerine sızdım.
___
- Konuşmicam!
Ardından bilgisayarı tam karşıma koydu. Sinirlenip biraz yıkmıştım ortalığı ama olsun zarar yok. Pars belirdi ekranda.
- Komutann.
- Allah'ın cezası söyle!
- Aa kalbimi kırdın bak şimdi nişanlın elimdeyken deme öyle şeyler.
- KES SESİNİ!
- Baban gibi.....
Devamını getiremeden hafifçe doğruldum ve tekmemi yüzüne geçirdim. Sandalyeyle ufak bi havalanmadan sonra sandalyeyi bedenine vurarak parçaladım.
- Şansın varken ayağımı bağlayacaktın.
Bi bıçak bulup bileklerimdeki ip kestim.
- İyi misin?
- Ben iyiyim...
Uyanmaya başladı.
- İyi uykular.
Yüzüne yumruğumu geçirdim ve bilgisayarın önünde durdum.
- Çıkıyoruz.
- Gerek yok araç gelse yeter.
- Hayır güzelim iyi olduğuna emin olucam ben kendim. İkincisi arkanı dön bitanem.
Arkamı döndüğümde Pars karşımdaydı gözleri kolumdaki yarayı bulduğunda kaşları çatıldı yanıma yaklaştı.
- Kolunu söylemedin.
- Ufak bişeydi.
Parmağıyla hafiften kan olan yaranın kanlarını temizledi.
- Beyler çıkıyoruz.
🌌
- Gece artık benden bişey saklama.
- Ne sakladım?
- Kolunu.. acım acıyor.
- Yara benim yaram?
- Canın yandığında seni koruyamadığım için canım yanıyor..
Kollarımı boynuna sardım ve yanağından öptüm.
- İyiki.
- İyiki güzelim.
- Gece!
Ayrılıp İrem'e döndüm.
- Hı?
- Gel sana ufak bi sürprizim var.
- Bu sefer kesin öldürecek beni.
- Yok be gel işte.
Dikleşip yanına ilerledim birkaç belge vardı masanın üzerinde.
- Bunlar ne?
- Abin hakkında bulduklarım. Gece abin şehit olmadı şehit sayılıyor mu bilmiyorum daha doğrusu.
Fotoğrafı gösterdi.
- Bu Ceylan. Hamileymiş ve ailesi istemiyormuş o yüzden abini de onu da öldürmüşler olay tamamen bu.
- Eminsin demi?
- Birde bunlar. Abinin son davasında karşı taraf. Aileler beraber planlamış.
- Bunları bilmek işime geldi güzel.
- Şimdi napacaksın?
- Sıra bende. Nolursa olsun bu olay gerekli yerlere ulaşsın gerekli kişilere bilgiler verilsin.
- Tamam.
- Başka bişey bulursan yine söylersin. Teşekkür ederim.
- Her zaman.
🌌
Eve geçip uzandım.
- Gece yaa bişeyler yapalım.
- Napalım?
- Buldum.
Yanıma oturdu.
- Bizim kızları arayalım gelsinler.
- Ee?
- Sonrasını görürsün.
____
- Sonra işte dedi ki bana ben onunla ilgilenmiyorum...
- Şerefsize bakk.
Tuzlu çekirdekten aldım yine.
- Ama bunlar bir yakın kız bide bundan hoşlanıyormuş.
- Aha patladı şimdi.
Cidden oturup İsmail'in dedikodusunu yapıyorduk resmen. Sonra Pars aradı.
- Nişanlında mübarek bi gün aramasın.
- Kıskanma(!)
- Ay neresini kıskanayım 4 defa ayrıldınız be.
- 5 de olabilir saymadım.
- Aç hadi aç kapatacağı yok bunun.
Ufak bi dil çıkarttım yalandan.
- Efendim?
- Bitanem.
- Hım?
- Kapa lan hadi! Kız kıza konuşuyoruz şurda!
- İrem demi o?
- İrem.
- Ben kapatayım sesini duymak için aramıştım zaten siz devam edin.
- Pars.. bişey mi oldu?
- Yoo yok bişey güzelim.
Telefonu yanıma koydum ve bakışlarımı masada sabitledim.

- Güzel kızım.
Dedi yanağımı okşayarak babam.
- Gelicem tamam mı?
- Tamam.
Babam gelmişti yanımdaydı.
- Baba silahına bakam mı?
- Hayır kızım.
- Ama ya!
- Hayır dedim Gece.
- Baba nolurrğ.
- Gece bakma bana öyle.
- Baba.
- Yanımda bakacaksın ama.
- Evet!
- Gece!
- Hı?
- İyi misin?
- Dalmışım.
Onlar sohbete geri dönerken odama geçtim. Yatağın üzerine oturdum ağladım yine. Babam için ağladım bu sefer. Gitti diye ağladım,sessizce..
Arkadaşlar hasta olduğum için iki gündür bölüm atamıyordum bu da kısa oldu biraz sizi seviyorumm ❤️ yıldıza basın ve yorumlarınızı bekliyorum