နှစ်တစ်ရာလန်းမဲ့ မေတ္တာပန်း

Episode 7

၁နှစ်တရာလန်းမဲ့မေတ္တာပန်း Ep 7

သစ်ခက်တို့လဲကျောင်းပိတ်ရက်ကုန်ဆုံးပြီးစာတွေနှင့်ပင် လုံးပန်း ပန်းနေလေသည် သစ်ခက်ကကျန်တဲ့၅ဘာသာလုံးနိုင်ပေမဲ့ Physicက သိပ်မလိုက်နိုင်ပေ အာ့တာကြောင့်လဲ ခိုင်မှ သစ်ခက်ကို ဘောဂတင်မက physicပါသင်ပေးနေရသည်
" ရန်ကုန်သူနားလည်လား တီချယ်ရှင်းပြတာကို "
သစ်ခက်မှစာရှင်းပြနေသောခိုင်အားတစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေတော့ ခိုင်မေးတာတောင်မကြားတော့ပေ ခိုင်မှသစ်ခက်ဆီမှဘာသံမှထွက်မလာတော့ သစ်ခက်နားရွက်ကိုဆွဲကာ
" ကျုပ်ကတော့ မောနေအောင်ရှင်းပြနေတာ ရှင်ကဘာတွေတွေးနေတာလဲ " နားရွက်ကိုလဲမလွတ်ပေးပဲဆွဲကာပြောနေလေသည်
" အား တီချယ်ရယ် နာလိုက်တာ သစ်ခက်ကလေ သစ်ခက်ရဲ့သတို့သမီးလောင်းလေးကိုကြည့်နေတာပါ"
သစ်ခက်မှခိုင်ကိုရွှန်းလဲ့သောမျက်ဝန်းတစုံနဲ့ကြည့်ကာပြောတော့ ခိုင်မှရှက်ကာ
" ကိုယ့်ဆရာမကို ဘယ်လိုပြောနေတာလဲ ငရဲကြီးမယ်နော် "
" ငရဲကြီးတော့ ငရဲလေးကိုနိုင်တာပေါ့ "
ဆိုကာ လျှာလေးထုတ်ကာပြောတော့
" အေး Resultထွက်လာလို့ All D မပါကြည့် ငါနဲ့တွေ့မယ် "
" ပါရင်ရောသစ်ခက်‌‌ကိုမောင်လို့‌ခေါ်ပေးမှာလား "
ခိုင်ကိုကြည့်ကာပြောတော့
" ပေးမယ် "
" တီချယ်တကယ်နော် သစ်ခက်ကကျန်တဲ့ဘာသာလိုက်နိုင်တယ် Physicပဲ Physicတောင် တီချယ်ရှင်းပြလို့ အတော်များများတွက်တတ်နေပြီ "
ခိုင်မှပြုံးကာ သစ်ခက်ကိုကြည့်ပြီး
" စာကြိုးစားနော် ရန်ကုန်သူ အခုအချိန်မှာ တီချယ်ဘာမှမပြောချင်ဘူး "
ခိုင်ကသစ်ခက်နားလည်အောင်ချော့ပြောရသည် သူကအကြပ်ကိုင်ရင်မကြိုက်တာခိုင်သိလေသည် သစ်ခက်လဲခိုင်ပြောသည့်နေ့မှစကာ ကျက်စာဆိုကျက်စာ တွက်စာဆိုတွက်စာ သူ့ကိုယ်ပိုင်အချိန်ဇယားလေးဆွဲကာ စာကိုသေချာလုပ်လေသည်
" အမယ် ရန်ကုန်သူတယောက်တော့ မန်းလေးမှာနေတဲ့ စစ်ကိုင်းသူက်ုရဖို့စာတွေအသည်းအသန်လုပ်နေပါ့လား "
အခန်းထဲစာတွက်နေသော သစ်ခက်အား သရဖီမှလိုက်စ‌နေလေသည်
" လုပ်ရတာပေါ့ ငါ့ရဲ့အမျိုးသမီးလေးက Resulgကောင်းအောင်လုပ်တဲ့ သူ့သဘောဆန္ဒအရလေ"
စာတွက်နေရင်းသရဖီကိုမကြည့်ပဲလှမ်းပြောလိုက်သည်
" ငါ့ချစ်ချစ်ကတော့ နင့်တီချယ်လောက်လောဘမကြီးဘူး သူ့ဘာသာဂုဏ်ထူးထွက်ရင်ပေးမယ်တဲ့ "
သရဖီလဲစာတွက်တော့မည်ဖြစ်လို့ အကြမ်းစာအုပ်လေးက်ုဖွင့်ပြီး သစ်ခက်အားပြောလေသည်
" WOW အာ့ဆိုနင့်က100%လောက်သေချာနေပြီပေါ့"
" နင်အာ့တာတော့များသွားပြီ "
" ထားပါ လေပေါမနေနဲ့တော့ စာမေးပွဲကြီးကနီးလာပြီ "သစ်ခက်မှစကားလက်စကိုဖြတ်ကာ နှစ်ယောက်သားစာလုပ်နေကျပြန်သည်
အခုတော့ သစ်ခက်ကအရင်လို Physicလဲ မကြောက်တော့ပေ ခိုင်ကလဲ သစ်ခက်ကိုကြည့်ပြီး အရမ်းအားရလေသည် ဒါပေမဲ့သစ်ခက်က ခိုင်ကိုအရမ်းသဝန်တိုလေသည် တခါကလဲ
" မေသူ ဆရာမကိုဆံပင်လေးထုံးပေးပါ့လား "
စာသင်ပြီးတော့ သစ်ခက်က ကျောင်းစိမ်းလဲဖို့ သွားသည်မို့ မတတ်သာသည့်အဆုံး မေသူကိုပဲဆံထုံး ထုံးပေးဖို့ပြောရသည်
" ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမ " လို့ ပြောလဲပြောထိုင်နေရာကလဲထကာ ခိုင်ဆီကိုသွားပြီး ဆံပင်ထုံးဖို့ပြင်နေတုန်းမှာပဲ သစ်ခက်ရောက်လာကာ
" အမလေး မောလိုက်တာ တီချယ်...."
သစ်ခက်မှ မောလို့ရင်ဘတ်လေးဖိပြီး ခိုင်ကိုခေါ်ပြီးကြည့်တော့ မေသူဆံထုံး ထုံးပေးနေတာကို မကြိုက်သည့်ဟန်ဖြင့်ကြည့်ပြီး ပြန်လှည့်သွားဖို့ပြင်နေတုန်း
" ရန်ကုန်သူလာလေ "
" မေသူ သမီးသွားတော့နော် ကျေးဇူးပဲ" ဆိုကာ သစ်ခက်ကိုလဲလှမ်းခေါ် ပြီးမေသူကိုလဲပြောလိုက်သည်
သစ်ခက်မှ ခြေထောက်ကလေးဆောင့်ကာလာတော့
" ကဲ လာ တီချယ်ဆံထုံး ထုံးပေးနော် " ပါးချိုင့်လေးပေါ်သည့်ထိပြုံးပြပြီး ပြောတော့ သစ်ခက်မှဘာမှပြန်မပြော ဆံထုံးကိုတော့ထုံးပေးလေသည်
" ရန်ကုန်သူ တီချယ်နဲ့လိုက်မယ်မို့လား "
" တီချယ်က သစ်ခက်ကိုပေးထားတဲ့ကတိလဲမတည်ဘူး " နှုတ်ခမ်းလေးဆူကာ ဆုံးထုံး ထုံးပြီး ခိုင်အားကြည့်ကာပြောတော့
" ကဲပါ နှုတ်ခမ်းကြီးဆူမထားနဲ့လေ ရှင်ကအင်္ကျီသွားလဲလို့ မမှီဘူးထင်လို့ပါ "
သစ်ခက်ပါးလေးဆွဲကာပြောတော့
" သစ်ခက်ဘဝမှာတီချယ်အတွက် မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာမရှိပါဘူး သစ်ခက်မရ ရအောင်ကိုလုပ်မှာ "
" ဟုတ်ပါပြီ မှတ်ထားလိုက်ပါ့မယ် အခုတော့သွားကျမယ် စိတ်ကောက်မနေနဲ့ " ဆိုကာ သစ်ခက်ပါးလေးကိုဆွဲကာပြောလိုက်ပြီး
တဖက်ကအိတ်လေးကိုဆွဲ တဖက်ကသစ်ခက်လက်ကလေးကိုဆွဲကာ ဆိုင်ကယ်ဆီသွားရင်းပြောလိုက်သည်
" ဒီတခါတော့ ရှိစေတော့ နောက်တခါကျအာ့လိုဆိုရင် ဖက်နမ်းပစ်မှာ "
ဆိုပြီးပြောတော့
" ဒီကလေးတော့ ဘာတွေပြောမှန်းမသိဘူး လာတတ် ကျောင်းနောက်ကျမယ်" ဆိုကာ
စာသင်ကျောင်းစီသို့.......
သစ်ခက်တို့စာမေးပွဲကြီးလဲနီးလာပြီ စာတွေနဲ့လဲလုံးပန်း ပန်းနေရတော့သည်
" ကဲ အားလုံးပဲစာမေးပွဲကဖြေရတော့မယ်နော် စာတွေကိုအခုမှအသဲအသန်လုပ်မနေကျနဲ့ ကိုယ်ကိုကိုယ်အားရှိအောင်လဲနေကျနော် " စာသင်နေရင်းရတနာမှပြောလိုက်သည်
ကျောင်းသူကျောင်းသားများကလဲ ဟုတ်ကဲ့ လို့သာတပြိုင်တည်းဖြေကျသည်
ရတနာတို့အဆောင်ကကျောင်းသူကျောင်းသားတွေက အကုန်နီးပါးစာကြိုးစားကျသူတွေသာဖြစ်တယ် ဟိုနှစ်ယောက်ကတော့ပိုတာပေါ့ ဆရာမကတော်တွေပါဖြစ်ချင်ကျတဲ့သူတွေလေ🤭
" ရန်ကုန်သူ ဒါတွေက ရှင့်အတွက်"
အားဆေးမျိုးစုံနဲ့ မုန့်အထုပ်ကို စာကျက်နေသော သစ်ခက်နားအားသွားပေးရင်းပြောလိုက်သည်
" တီချယ် အများကြီးပဲ "
"အားရှိအောင်စား စာတွေကရော ပိုင်ပြီလား"
သစ်ခက်ခေါင်းလေးအားကိုင်ကာပြောတော့
" ဟုတ် ရပြီတီချယ် "
" ပြီးရော ဒါနဲ့ အိမ်ကလာစောင့်ပေးမှာလား "
" အစကလာမလို့ပဲ အခုကျမအားလို့တဲ့ " နှုတ်ခမ်းလေးဆူကာပြောတော့
" ကဲပါ ဆူပုတ်မနေနဲ့ တီချယ်ရှိတယ်နော် Fighting "
ဆိုကာ အားပေးတော့
" တီချယ် သစ်ခက် Resultကောင်းရင် သစ်ခက်ခေါ်စေချင်တာခေါ်ပေးမှာနော် "
ခိုင်မှ ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြပြီး
" ကဲ သွားတော့မယ် တခုခုလိုရင် တီချယ်ကိုဖုန်းဆက်နော် ရတနာကိုဆက်ခိုင်းလိုက်နော် "
ပြောပြီးပြီးချင်း ထွက်သွားလေသည် ခိုင် အတော်ကိုအလျင်လိုနေပုံရသည် အလျင်လိုမှာပေါ့ စာသင်ရမဲ့နေရာမသွားပဲ သစ်ခက်ကိုအပြေးအလွှားသွားပေးရသေးတာကိုး
" အို ငါ့တီချယ်ကဘယ်လိုကြည့်ကြည့်လှနေရော "
အပြေးအလွှားသွားသော ခိုင်အားကြည့်ကာပြောလိုက်သည်
" တဏှာရူး " သရဖီမှသစ်ခက်ခေါင်းအား ဘောပင်ပင်ဖြင့်ထိုးကာပြောတော့
" အား တီချယ်ရေ သစ်ခက်ကိုနှိပ်စက်နေတယ် စာတွေတော့မေ့ကုန်ပါပြီ " ခေါင်းကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖိကာ ခေါင်းလေးရမ်းပြီးပြောနေတုန်း
" တီချယ်ရဲ့ သစ်ခက်ကို ဘယ်သူ့လုပ်နေတာလဲ "
သစ်ခက်ခေါင်းလေးအားကိုင်ကာပြောတော့
သရဖီလဲ သစ်ခက်အားလျှာထုတ်ပြောင်ပြီး ရှောင်သွားလေသည်
" သရဖီပေါ့ သစ်ခက်ခေါင်းကိုဘောပင်ဖြင့်ထိုးတာလေ "
ထွက်သွားသော သရဖီအားလက်ညိုးလေးထိုးကာ ခပ်ချွဲချွဲလေး ပြောတော့
" သရဖီတော့ ရတနာနဲ့တိုင်ပစ်မယ် တို့ကလေးကိုလုပ်တာ " သစ်ခက်နားအားထိုင်ကာပြောတော့
"တီချယ် စာသင်စရာရှိတယ်မဟုတ်ဘူးလား "
" ရှိတယ် ဒါပေမဲ့အခုမရှိတော့ဘူး"
" ဟာ တီချယ်ကလဲ ဘယ်လိုကြီးလဲ  "
" ရှင့်ဆီကပြန်ထွက်သွားတော့ အဆောင်ရှေ့မှာ ဖုန်းဆက်တာ အချိန်လဲလိုက်လို့လေ " သစ်ခက်မှ အော် ဆိုပြီးသာပြောလိုက်တော့
" ဘာလဲ တီချယ်မလာရဘူးလား "
" မဟုတ်ပါဘူး တီချယ်လာတော့ သစ်ခက်အားရှိတာပေါ့ အခုအားလိုနေလို့ အားသွင်းပေးပါအုံး "
ဆိုကာ လက်ကလေးနှစ်ဖက်အားကားကာပြောတော့
" သစ်ခက်နော် တီချယ်ကဒီမှာစာသင်တာလေ မကောင်းဘူးလေနော် နောက်မှ အားကို 100%လောက်ရအောင်သွင်းပေးမယ်နော် "
သစ်ခက်မှ ခိုင်အားစိတ်ကောက်ကာ တခြားဘက်လှည့်သွားတော့ ခိုင်မှ သစ်ခက်လှည့်သွားသောဘက်ကို လိုက်ပြီး လက်ညိုးနဲ့လက်ခလယ်လေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ဖိပြီး သစ်ခက် နှဖူးလေးအားထိတော့
" ကဲ အခုတော့ကျေနပ်တော့နော် သူများတွေမြင်ရင်မကောင်းဘူးနော် "
သစ်ခက်မှ တည်နေရာကနေ တဖြည်းဖြည်းပြုံးလာကာ  သစ်ခက်က ဒီကိုရောပြောပြီး ပါးလေးကိုတဖက်တချက်ဆီအား ပြတော့ ခိုင်လဲ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးထိလိုက် သစ်ခက်ပါးလေးအားထိကာ လုပ်ပြီး
သစ်ခက်မှ " ဒါလေးရော " ဆိုပြီး နှုတ်ခမ်းလေးဆူကာပြတော့
" ကဲ ကလေးမ တော်တော့ အတွန့်မတတ်နဲ့ "
သစ်ခက်နှဖူးလေးအားတောက်ကာပြောတော့
" အနာဂတ်အမျိုးသမီးလေးရဲ့ စကားပဲနားထောင်ရမှာပေါ့ " ဆိုပြီး
" ကဲ စာလုပ်နော် တီချယ်ပြန်တော့မယ် ရှင်လေးအားငယ်နေမှာစိုးလို့ လိုတဲ့ဟာရှိရင်ပြောနော် ကြားလား "
သစ်ခက်မှ ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြကာ လက်ကလေးပြပြီး
one kiss ​ပေးတော့ ခိုင်လဲ သစ်ခက်ပေးတဲ့kissကို လက်ဖြင့်လှမ်းယူဟန်ပြပြီး အိမ်သို့ပြန်သွားတော့ သစ်ခက်လဲ စာတွေသာဆက်လုပ်နေသည်
* * * * * * * * * *
သစ်ခက်တို့လဲ စာမေးပွဲဖြေရပြီး Mya Eng Mathတို့ဖြေပြီးရင် sat&sun နဲ့ ပိတ်တာမို့ ခိုင်မှာလာကြည့်ရသေးသည် သစ်ခက်အတွက် ကြက်ပေါင်းရည်လဲလုပ်လာသေးသည်
" သစ်ခက် လာ စာတွေချည်းကုန်းလုပ်မနေနဲ့ အားရှိအောင် တီချယ်ကိုယ်တိုင်လုပ်ထားတာစားလိုက်နော်"
ဆိုကာ သစ်ခက်ကို ပြောတော့ သစ်ခက်ကလဲ စာလုပ်နေတာကိုခနထားပြီးခိုင်စိတ်ချမ်းသာအောင် စားပေးလိုက်သည်
" လိမ်မာလိုက်တာ တို့ကလေး လေးက ကျောင်းအကျီတွေ မလျော်ကသေးဘူးဟုတ် " စားနေသောသစ်ခက်အားကြည့်ကာမေးတော့ သစ်ခက်ကလဲစားနေရင်းနဲ့ ခိုင်အားမော့ကြည့်ကာ ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြတော့
" တီချယ်ကိုပေးလိုက် တီချယ်လျော်ပြီး sundayကျလာပေးမယ် "
" မလုပ်ပါနဲ့ တီချယ်ကလဲ သစ်ခက်ငရဲကြီးကုန်ပါမယ်"
" မရဘူး ပေး ဘာလို့ကြီးမှာလဲ တီချယ်တို့က ဟိုဟာတွေပဲကို " ခိုင်ပြောလဲပြော ရှက်လဲရှက်ကာပြောလိုက်သည်မို့ ခေါင်းလေးငုံ့နေလေသည် သစ်ခက်ကလဲ ခိုင်ရှက်နေတာကြည့်ပြီး ပြုံးကာ ခိုင်နားလေးအားတိုးပြီး ခိုင်လက်ကလေးကိုင်ကာ
" ဘယ်ဟာတွေလဲဟင် တီချယ် သစ်ခက်တကယ်မသိဘူး "
" ဟာ...တော်တော့ကွာ အကျီတွေပဲပေး ဒါပဲ "
" ပေးတာကဟုတ်ပါပြီ ဒီကိုကြည့်ပါအုံး "
ခိုင်မေးလေးအားကိုင်ကာပြောတော့ ခိုင်လဲ အလိုက်သင့်ပါလာကာ နှစ်ယောက်သားအကြည့်ဆုံနေတုန်း
" အဟမ်း အဟမ်း "
ချောင်းဟန့်သံကြားမှ အလျင်အမြန် ကြည့်နေရာကနေပြီး အသံလားကာသိူ့ ကြည့်တော့
" ရတနာရယ် လန့်လိုက်တာ အသံလဲမပေးပဲနဲ့ "
ခိုင်လဲရှက်ရမ်း ရမ်းကာပြောတော့
" ရတနာအသံပေးပါတယ် အစ်မတို့ကဘာလုပ်နေကျလဲမှမသိတာ"
" ဘာ ဘာမှမလုပ်ပါဘူး သွား သစ်ခက် အကျီသွားယူချေ တီချယ်ပြန်တော့မယ် "
ခိုင်ပြောတော့ သစ်ခက်လဲ အပြေးလေးထကာအကျီသွားယူနေတုန်း
" အစ်မလဲ ရတနာနဲ့ အတူတူပဲ ကိုယ့်ထက်အငယ်တွေကိုချစ်နေရတော့ အကုန်လုပ်ပေးရတော့တာပဲနော် "
" ဟုတ်ပကွယ် တို့တွေက ဘဝတူတွေပါ ရတနာရယ် "
နှစ်ယောက်သားစကားပြောနေရင်း ရီမောနေစဉ်  သစ်ခက်လဲအကျီကို အိတ်လေးနှင့်ထည့်ကာပေးတော့
" အကျီသွားယူတာ ဘာလုပ်နေတယ် မသိဘူး ကြာကြီးပဲ " ဆိုပြီး သစ်ခက်အား ငေါက်တော့ ဘာမှလုပ်ပါဘူး ဆိုကာ ပြောင်စပ်စပ်ဖြင့်ပြောတော့
" ကဲ အာ့ဆို တီချယ်သွားတော့မယ် eco ဖြေတဲ့နေ့မှ အဖြေလာတိုက်ပေးရင်း လာခဲ့မယ်နော် '
သစ်ခက်အားကြည့်ကာပြောတော့ သစ်ခက်လဲ ခေါင်းလေးငြိမ့်ကာပြောတော့
" ရတနာ မမခိုင် ပြန်ပြီနော် " ရတနာကိုလဲ နှုတ်ဆက်တော့ ရတနာမှ
" တော်သေးတာပေါ့ ရတနာကိုမြင်သေးလို့ " ရတနာမှပြောတော့
" မြင်ပါတယ် ရတနာကလဲ အစ်မကိုစနေတာပဲ ကဲသွားပြီနော် " ခိုင်မှပြောလဲပြောပြီး ဆိုင်ကယ်ဖြင့်သွားတော့ သစ်ခက်မှ ကြည့်နေစဉ် ရတနာမှ
" ကဲ အစ်မတော် စာလုပ်တော့ ရှင့် တီချယ်ကအိမ်တောင်ရောက်နေလောက်ပြီ "
သစ်ခက်လဲရှက်ကာ ရီပြပြီး ရတနာလဲ ထွက်သွားလေသည်
ခိုင်က သစ်ခက်အကျီကိုလျှော်ဖို့ လုပ်နေရင်း အကျီကြားထဲမှ စာရွက်လေးကျလာတော့ ခိုင်လဲဖတ်ကြည့်လိုက်တော့
သို့
     ချစ်ရပါသောအမျိုးသမီးလေး အများကြီးချစ်တယ်နော် phy ဆရာမရှိနေတော့ ပြောမရလို့ သစ်ခက်သက်ြန်ပြီးမှ ရန်ကုန်ပြန်မှာ မပြန်ခင် တီချယ်ဆီမှာ လာနေမှာ ရန်ကုန်ပြန်ရင်လွမ်းနေမှာစိုးလို့နော် အာ့တာ ဘောဂဖြေပြီးတဲ့ နေ့ကျ သစ်ခက်ပြင်ထားမယ်နော်  အရမ်းချစ်တယ် အာဘွား မွ မွ
ခိုင်လဲ ဖတ်နေရင်းကာပြုံးမိနေလေသည်
" ဟဲ့ မိခိုင် လျော်စရာရှိတာ မလျော်ဘူး ဘာလုပ်နေတာလဲ "
ခိုင်ကရေချိုးခန်းတံခါးကိုပိတ်မထားသည့်မို့ ခိုင်မေမေကလှမ်းမြင်သည့်မို့ ပြောလိုက်သည်
‌" ဘာမှမလုပ်ပါဘူးမေမေ " ဆိုကာ စာလေးကိုသိမ်းပြီး အဝတ်လျော်နေလေသည်
ဒီကြားထဲ ခိုင်လဲ မသွားဖြစ် အကျီကိုတော့ ရတနာနှင့် လမ်းကြုံ ထည့်ပေးလိုက်လေသည်
ကျောင်းသားတွေရဲ့ အပျော်ဆုံးနေ့က စာမေးပွဲ နောက်ဆုံးရက်ပင် ဒီကြားထဲစိတ်ရောလူပါပင်ပန်းထားသည်မို့ ထိုနေ့ကိုသာ စောင့်နေရသည် အားလုံးမျက်နှာမှာလဲ ပြုံးရွှင်နေကျသည် သစ်ခက်လဲအဆောင်ရောက်တော့ အဝတ်တွေသိမ်းကာ ပြင်နေလေသည်
ခိုင်ကလဲ အခုထိမလာသေးပေ သစ်ခက်ကတော့ အကုန်ပြင်ဆင်ကာ ဖုန်းကြည့်ပြီးစောင့်နေသည်
မကြာပါဘူး ခိုင်လဲ ရောက်လာပြီး အဖြေတိုက်ပေးနေလေသည် အဖြေတိုက်နေတုန်းမှာလဲ သစ်ခက်က ခိုင်ခါးကို မသိမသာလေးကိုင်နေသည် ခိုင်မှာလဲ ပြုံးနေလို့ပင်
သစ်ခက် ခိုင်ခါးအားကိုင်ထားတာကို သရဖီမှတွေ့တော့ သစ်ခက်လက်ကိုရိုက်လိုက်သည် သစ်ခက်ကလဲ သရဖီလက်ကို လှမ်းရိုက်သည် တယောက်နဲ့တယောက်စနေတုန်း
" ကဲ ဒီနှစ်ယောက်ငြိမ်ငြိမ်နေကျ သစ်ခက်နော် အ‌ဖြေမတူကြည့်တွေ့မယ် " သစ်ခက်ဘက်လှည့်ကာပြောတော့ သရဖီက သစ်ခက်အားလက်ခုပ်လေး တီးကာပြောင်နေလေသည်
ခိုင်လဲ အ‌ဖြေတိုက်ပေးပြီး ရတနာနှင့် စကားပြောနေလေသည် သစ်ခက်ကတော့ ခိုင်တို့နားထိုင်ကာ ဖုန်းဆော့နေသည်
" ဒီအဆောင်က ဝိဇ္ဇာ မရှိဘူး မခိုင်တော့ ဝိဇ္ဇာစောင့်ရအုံးမယ် ရတနာရယ် "
ဆိုကာ ပြောနေလေသည်
" ကဲ စကားပြောလို့လဲ ကောင်းပါရဲ့ လုပ်စရာလေး ရှိလို့ ပြန်အုံးမယ် လာ ရန်ကုန်သူ သွားရအောင် " သစ်ခက်အားခေါ်ကာ ရတနာကိုလဲ နှုတ်ဆက်ရင်း ရတနာလဲ ဂရုစိုက်နော် ဟု ပြောကာ ခိုင်တို့လဲ ထွက်လာခဲ့လိုက်ကျသည်
ခိုင်တို့လဲ အိမ်ကိုရောက်တော့ ခနနားကာ ရေချိုးပြီး ထမင်းစားကာ ခိုင်လဲ အခန်းထဲ နားနေသည် သစ်ခက်ကတော့ သူ့အဖွားနဲ့ စကားပြောပြီးမှ ခိုင်ဆီလာကာ အိပ်ရာပေါ်တွင် စာဖတ်နေသော ခိုင်နားအားသွားကာ
" တီချယ် ရယ် လွမ်းလိုက်တာ ရန်ကုန်ပြန်ရင် လွမ်းနေမှာပဲ "
ခိုင်အားဖက်ကာပြောတော့
" သွားပါ အခုမှ လာလွမ်းပြမနေနဲ့ သူကဖြင့် တို့ဆီကို အခုမှလာပြီး "
သစ်ခက်လက်အား ဖယ်ထုတ်ကာပြောတော့
" အော် တီချယ်ကလဲ ကလေးကျလို့ အဖွားနဲ့ စကားပြောနေလို့ပါ " ခိုင်ကို အရင်ကထက်တင်းနေအောင်ဖက်လိုက်သည်
" အခုလဲ သွားပြောလေ "
" အခုကျလေ ဒီထဲကလေ အောင့်လာပြီး လွမ်းလာလို့"
သူ့ရင်ဘတ်လေးအား လက်ညိုးထိုးကာပြောတော့ ခိုင်မှ အပိုတွေ ဟုပြောကာ အိပ်ဟန်ပြင်တော့
" နေပါအုံး တီချယ်ကလဲ သစ်ခက်မှ ဖက်လို့တောင်မဝသေးဘူး "
" မဝလဲ နောက်မှဖက် မနက်ဖြန်စာမေးပွဲ စောင့်ရအုံးမှာ အိပ်မယ် "သစ်ခက်ကိုကျောပေးကာပြောတော့
" အား နာလိုက်တာ ဘာဖြစ်တာပါလိမ့်လို့ "
ခိုင်ကြားအောင် အော်ပြောတော့ ခိုင်မှ စိုးရိမ်တကြီး လှည့်လာကာ
" ဘာဖြစ်တာလဲ ဘယ်နားကလဲ " သစ်ခက်ကိုမေးတော့
" ဒီနားလေးက "
ရင်ဘတ်ဖိကာပြောတော့ " ဟာ ဒီကတကယ်ထင်သွားတာ" သစ်ခက်ရင်ဘတ်အားထုကာပြောတော့
" တကယ်ပဲလေ တီချယ်ရဲ့ သစ်ခက်နှလုံးသားလေးကစိတ်ကောက်နေတာကိုး "
ခိုင်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာပြောတော့
" ဟွန့် တော်တော် တတ်နေတာ "
သစ်ခက်ရင်ခွင်ထဲကနေ သစ်ခက်ကိုကြည့် သစ်ခက်ကလဲ ခိုင်ကိုကြည့် အကြည့်ချင်း ဆုံနေတုန်း
တစက္ကန့် နှစ်စက္ကန့် သုံးစက္ကန့်
သစ်ခက်မှ ဦးဆောင်ကာ ခိုင်နှုတ်ခမ်းအား အရင်နမ်းလေ ခိုင်ကလဲ အလိုက်သင့်နမ်းနေရင်း အနမ်းမိုးတွေ ရွာနေတုန်း ခနလဲကြာတော့ ခိုင်မှတွန်းလွှတ်ကာ
" ဟင့် တော်တော့နော် ဒါတွေဘယ်ကတတ်နေတာလဲ"
နမ်းနေတာကရပ်ရင်း မေးတော့ သစ်ခက်ကလဲ ရီကာ
" ဟဲ" ဇာတ်ကားတွေ ကြည့်ထားတာ "ဆိုကာပြောတော့
" အသက်မပြည့်ပဲနဲ့ အာ့တာတွေ လျှောက်မကြည့်နဲ့"
သစ်ခက်ဗိုက်အားဆွဲလိမ်ကာပြောတော့
" ဟုတ် အသက်ပြည့်ရင်တော့ ကြည့်လို့ရတယ်မို့လား"
ဗိုက်ကို နာနာလေး အားထည့်ဆွဲတော့
" အား နာလိုက်တာ ခိုင်ရယ် မောင်ကစကားအဖြစ်ပြောတာပါ မကြည့်တော့ဘူးနော် "
ခိုင်မှ လက်အားလွှတ်ကာ
" ပြီးရော အိပ်ကျမယ် "
" အိပ်ခါနီး ပေးပါအုံး kissလေး "
ခိုင်ကလဲသစ်ခက်ကိုစချင်တာကြောင့် ပါးလေးနမ်းတော့
" ခိုင်ကလဲ မောင့်ကဒီကိုပြောတာလေ "
နှုတ်ခမ်းလေး ဆူတော့
" ဟေ့ အာ့နာမည်မခေါ်နဲ့ Result ထွက်မှ "
သစ်ခက်လဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြတော့ ခိုင်လဲ သစ်ခက်နှုတ်ခမ်းအားနမ်းကာ
" ကဲ အိပ်တော့ ချီးထုပ် ကျုပ်ကအလုပ်ရှိသေးတယ် "
လို့ပြောပြီး သစ်ခက်ကလဲ ခိုင်ကိုရငါခွင်ထဲဆွဲသွင်းကာ အိပ်ခိုင်းပြီး ခိုင် နှုတ်ခမ်းလေးအားနမ်းကာ အိပ်စက်ခြင်းစီသိူ့.........
#ကျော့
တိုသွားလဲဖတ်ပေးနော် အလုပ်နဲ့မို့ အားတဲ့အချိန်လေးရေးရတာမို့ပါ🫶