DOKUZ

Yeni bir yaşam

Askerler eşliğinde tüm Sense Behin halkı şehirden içeri geçti. Herkes büyülenmiş gibi etrafına bakıyordu. Her yer yemyeşil ve güzel evlerle doluydu. Laden onların devasa uzay gemilerini ilk gördüğünde onların filmlerdeki gibi uzay çağında, teknolojik aletlerle dolu bir dünyada yaşadıklarını zannetmişti. Fakat tam aksine boylarına uygun olarak mükemmel ve estetik bir şekilde yapılmış devasa evler, taşlarla örülmüş yollar ve gayet güler yüzlü mütevazi insanlar dışında hiçbir şey göremiyordu. Ama işin ilginç yani o ki o devasa uzay gemisini yapan da gene bu insanlardı. Laden o an orası hakkında gözükenden daha fazlası olduğunu anladı. 

Kalabalık ile yürürken yolun kenarında, tıpkı pazardakiler gibi rengarenk çatılı tezgahlarda bir şeyler satmaya çalışan Mesanlar gördü. Her yer çok temiz ve bakımlıydı. Hatta pazar tezgahları bile lüks denebilecek kadar güzeldi.  Ve herkes meraklı gözlerle de olsa onları güler yüz ile karşılamıştı.

Çok geçmeden sırtına birinin dokunduğunu fark etti. Bunlar kızlardı Laden'in aksine onlar ayrı düşmemişti. Ve şimdi onu da bulmuşlardı. İlk önce birbirlerine sıkıca sarılıp hasret giderdiler sonra da yürümeye devam ettiler. Buse bir yandan yürürken bir yandan da

"peki şimdi ne olacak bizi nereye götürüyorlar?" diye sordu.

"bilmiyorum" dedi Laden

Çalıkuşu Laden'e bakıp "şimdi daha iyi misin?" dedi

Esram da "evet en son berbat gözüküyordun sana da bir şey olacak diye aklımız çıktı" dedi

Laden "özür dilerim ama şimdi daha iyiyim şaşılacak şekilde artık hiç bir şey hissetmiyorum istesem de üzülemiyorum"

"evet bende" dedi Esram ve sonra diğer kızlar da .

Çalıkuşu "sizce onlara güvenebilir miyiz ?"

"başka çaremiz yok" dedi laden

"ya bize bir şey yaparlarsa?" diye sordu buse

"sanmıyorum bence öyle bir planları olsa şimdiye kadar çoktan yaparlardı" dedi Ayça

"ama biz gene de gözümüzü dört açalım" dedi Esram

"aynen" diye yanıtladı laden ve varacakları yere kadar bir daha konuşmadılar.

Yarım saatlik bir yürüyüşün ardından nihayet yaşayacakları yerlere geldiler. Orası şehir merkezinden az uzakta rengarenk çiçeklerle donatılmış bahçeleri olan ve yine merkezdeki gibi küçük şatolara benzeyen evlerle dolu bir yerdi.  Evler yeni inşa edilmişti bu her hallerinden belli oluyordu. Resmen herkesi ve her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünüp onlar için kocaman bir toplu konut inşa etmişlerdi.

 Askerler kalabalığı denetlerken görevli kadınlardan ve erkeklerden oluşan diğer görevli Mesanlar da,  insanlara sırayla yerleşecekleri evleri gösteriyorlardı. 

Evler sıralı bir şekilde uzayıp gidiyordu. Ve hepsi birbirinin aynıydı. Sadece bir ev diğerlerinden daha gösterişli olmamasına rağmen biraz daha büyüktü ve çatısı diğerlerinin arasında biraz yüksekte kalıyordu. 

Sonunda çok zarif ve etik bir elbisesi olan Mesan bir kadın, Laden'i ve arkadaşlarını yaşayacakları eve götürmek için yanlarına geldi ve onlara eşlik etti. Laden ve diğerleri o büyük evde kalacaklardı. Taşlı yoldan ve çiçeklerin içinden geçtikten sonra evlerin devam ettiği önde 3. sıranın en sağındaki ev onlarınkiydi ve evin yanındaki küçük yokuş sahile çıkıyordu. Kadın devasa büyüklükteki kapıları itip onları içeri davet etti. O da aynı diğerleri gibi uzun boyluydu. Perus halkı da onların yanında ergen boylarında kalsa da dünyadan gelen Laden ve arkadaşları onların yanında tam anlamıyla çocuk gibi kalıyordu. Evlerin kapılarının ve tavanlarının da bu kadar büyük ve yüksek olmasının sebebi de tabii ki devasa Mesan kanatlarıydı.  Ama yine de Maya'ya yakışır olduğunu düşündüklerinden olsa gerek bu büyük evi onlara vermişlerdi.