"ေတဇေမာင္ေမာင္!
ေခၚေနတာၾကားရင္လည္းထူးပါဦးဟဲ့"
ေတဇ မၾကားသည္မဟုတ္။
ျပန္ထူးဖို႔ကိုေမ့ေလ်ာ့ေနတာ။
ထူးခ်င္စိတ္ ေပ်ာက္ေနခဲ့တာ။
"ဘယ္ထထြက္သြားၿပီလဲ"
အိမ္ထဲကေဒၚေလးရဲ႕ဖေနွာင့္သံက်ယ္က်ယ္
ၾကားလိုက္ရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ
သူထိုင္ေနတဲ့ေနရာက အရိပ္ထိုးသြားခဲ့ၿပီး
"အိမ္ေ႐ွ႕တည့္တည့္ထိုင္ၿပီး
လက္မိႈင္ခ်ေနရသလား၊
႐ုပ္ကလည္း မႈန္ကုတ္ေနတာပဲ
ေန႔ႀကီးရက္ႀကီးမွာ က်က္သေရမဂၤလာမ႐ွိနဲ႔"
ေျပာေနတဲ့လူက ေတာ္ေတာ္
မဂၤလာ႐ွိတယ္ဆိုေတာ့ေလ။
မနက္ေစာေစာတည္းက ဦးေလးကို
တဂ်ီဂ်ီလုပ္ေနတာ ေတဇပင္နားပူရ၏။
"ဟဲ့! ထလို႔"
"ဘယ္လဲ"
"ဒီနားကအိမ္ေတြကိုမုန္႔လိုက္လႉလို႔ေျပာေနတာ
မၾကားဘူးလား၊ ဆယ္ခါေလာက္႐ွိေနၿပီ"
ေတဇ သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီး
ထိုင္ရာမွထလိုက္သည္။
မုန္႔ခ်ိဳင့္ေတြသယ္ဖို႔အိမ္ထဲဝင္သြားေတာ့
ေနာက္ေက်ာဘက္မွ ပူညံပူညံအသံက
ထပ္က်ပ္မခြာ လိုက္ပါလာေသး၏။
ေဒၚေလးလႉေပးသည့္မုန္႔က
ထံုးစံမပ်က္ မုန္႔လက္ေဆာင္းျဖစ္ကာ
ေတဇတစ္ေယာက္တည္းသာ
ေနပူပူထဲ လံုးခ်ာလည္လိုက္ပို႔ေနရသည္။
"ေမြးေန႔႐ွင္႐ုပ္ျကီးကလဲ.."
"......"
"ပုပ္သိုးေနတာပဲ"
ပူရေမာရတဲ့ၾကားထဲ ခနဲ႔တဲ့တဲ့စကားသံေၾကာင့္
ခပ္စူးစူးတစ္ခ်က္ၾကည့္ေပးလိုက္ေတာ့
အီၾကာေကြးက ဟီးခနဲရယ္ကာ
တံေတြးၿမိဳခ်ေန၏။
ေၾကာက္လည္းေၾကာက္၊ေျပာလည္းေျပာခ်င္..
ငေမႊကေလး။
"မမခင္ေလးက ဘယ္ေတာ့ျပန္လာမွာလဲ"
"မင္းအပူလားကြ!"
သ်ွင္သခင္က ေယာက်ာ္းေလးျဖစ္ေၾကာင္း
သိၿပီးေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက
အရင္အတိုင္းသာဆက္ဆံၾက၏။
ဒါကို သ်ွင္သခင္ကလည္းၾကည္ျဖဴထားသည္မို႔
ေတဇ ဝင္ကန္႔ကြက္၊ပိတ္ပင္မေနခဲ့ပါ။
"ဒါေလးေမးတာကို"
"မေမးနဲ႔ ၊ စိတ္ေကာင္းဝင္ေနတာမဟုတ္ဘူး"
YOU ARE READING
မောင့်သစ္စာတိုင် ေမာင့္သစၥာတိုင္
Romanceမေတ္တာတူပြိုင်၊ချစ်မဏ္ဍိုင် ..။ ေမတၱာတူၿပိဳင္၊ခ်စ္မ႑ိဳင္ ..။
