MANOLYA

72 47 1
                                    

Bu bölüm şans eseri olarak kendi doğum günüme denk geldi. Eminim ki istesem 16 Aralığı tutturamazdım. Bi aksilik olurdu bu bölüm kendime hediyem gibi oldu.

Özelden kutlayan takipçilerimede çok Teşekür ederim. Ben bile fazla kafaya takmamaştım özel günlere dikkat etmediğim için ama hem takipçim olup hem sanal arkadaşım olarak bu günü bekleyenler İYİ Kİ VARSINIZ HAYAT HEP SİZE AĞLAMAYI DEĞİL, GÜLMEYİ ÖĞRETSİN HER DAİM. HER ZOR ANINIZDA SİZİ KURTARAN BIR KAHRAMANINIZ OLUR İNŞALLAH. TABİ KI DİĞERLERİNİZEDE ÖYLE OLSUN HAYAT. VE GELECEKTEKİ TAKİPÇİLERİMEDE HEPİNİZ İYİ Kİ VARSINIZ TEKRARDAN.

YORUM YAPMAYI VE BEĞENMEYİ LÜTFEN UNUTMAYINIZ.

.......

  Umut insana zihninde saklıdır. Çünkü biz istediğimiz sürece umutlar var olur, ama en ufak bir umut yokluğu şüphesine girersek ufacık olan bir umuduna Elimizin tersiyle içmiş oluruz. Hem insan zihninde neyi şartlar sağ olur Mesela şu an benim olduğum gibi tam  bir ay olmuştu Ay ışığının gidişi, yaşıyor mu? mutlu mu? aç mı? onu rahatsız edecek bir davranışta bulunuyorlar mı? canı sıkkın mı? şimdi Havalarda soğudu acaba üşüyor mudur? üstü kalın mıdır? en önemlisi  ise beni arıyor mu? hiç bilmiyorum işte bu cevapsız sorularla 3 haftadır rakı masasında oturuyorum. Belki içmem kötü ya da zihnimi uyuşturmam için içmem en iyi yoldur. Çünkü normal kafayla düşünürsem bunları kaldıramam elime içmek için bardağı uzattığımda Biri benden önce davranıp bardağı alarak yere fırlattı kim olduğunu bildiğim için tepki göstermedim.

Zaten istesem de gösteremezdim. Çünkü bugün yine alkolü fazla kaçırdığımdan doğru dürüst hareket bile edemiyorum sanki Ölmüş ama mezara koyulmamış Gibiydim.

"Oğlum leş gibi kokuyorsun Yeter lan!" dedi kafamı kaldırıp Ali'ye bakınca göz göze geldik Sanırım onu da fazla yormuştum.

"Sen nedin ika tanosen?" Dedim Şu an karşıma iki tane Ali iki tane sinirli yüz vardı.

"La havle ben ne diyorum sen ne diyorsun." dedi bilincimin kapanmaması için çaba göstererek daha net bakmaya çalıştım Ali'ye.

"Ne deyosun?" dedim yine her zaman ki azarını atıcaktı.

"Salak doğru dürüst konuşamıyorsun bile alkolden. YETER LAN!" dedi elini masanın iki yanına yaslayıp başını eğdi yüzü yüzüme daha çok yaklaşmıştı Bu sayede.

"Fazla yakınlaşma seninle öpüşmiycem." dedim sinirle gülerek masayı fırlattı.

"Kaç haftadır kendini yiyip bitirdin. O gözlerini açtığın andan beri seni tanıyamıyorum lan ölümden döndün kalbini tekrar çalıştırana kadar ne çektiler? ama sen ne yapıyorsun? ölmek için yer arıyorsun. İçme lan şu laneti." dedi

"İçmezsem zihnimde sakladım Umut gidecek, o Umut giderse ben biterim." dedim acıyan gözlerle baktı.

"Gelir lan gerekirse dünyanın altını üstüne getiririz ama onu buluruz." dedi Keşke çözüm bu kadar kolay olsaydı.

"Gelmez hem  intihar etmiş benim Öptüm elini kesmiş. Belki şimdiye unuttu bile beni." dedim Bu gerçeği kabul etmek istemiyordum.

"Unutmaz o hem yeşil defteri sende unutursa onu bulup yazdıklarını okutursun ay ışığı dersin tanır. Unutmaz o senin." dedi yere Çökerek ellerini dizimin üstüne koydu.

"Unutmaz dimi." dedim

"Unutmaz, unutamaz. Ama artık gidelim buradan kendini bitiriyorsun." dedi

"Ben kendimi bitirsemde o gelmiyor ki." dedim

"Belki evdedir seni odasında bekliyordur?" dedi Bir an içimi umut kaplamıştı.

"Gerçekten bekliyormudur beni odamda?" dedim

GEÇMİŞTEKİ İZWhere stories live. Discover now