L : " Anne sence Anthony'nin odası için bej rengi güzel olur mu ? " diye sormuştu heyecanlı bir şekilde. Maria ise kızın kardeşi için olan heyecanına büyük bir sevinçle karşılık veriyordu.
M : " Bence çok güzel olur bebeğim . "
L : " Gerçekten mi ? "
M : " Evet bebeğim . "
Anne kızın arasında geçen
kısa ve Marianın hamileliği süresince normalleşen bu diyaloğun sona ermesiyle salona Howard girmişti.
H : " Kraliçem ve prensesim sonunda beşiği kurmayı bitirdim , hatta bu dünyadaki en iyi beşik oldu diyebilirim sonuçta ben kurdum . " diyerek yüzünde kendini belli eden gururlu bir ifade vardı.
Luna ve Maria , Howardın bu söylediği ile birbirlerine bakıp gülmeye başladılar .
H : " Heyy bunda gülünecek birşey yok ! "
M : " Kesinlikle hayatım , tabii !"
L : " Peki Baba."
----------------‐------------------------------
M : " TANRIM! "
H : " OV OV OV NEFES AL SEVGİLİM BEN AMBULANSI ARIYORUM HEMEN. "
L : " Annecim derin nefes almaya çalış lütfen. "
Luna minik elleriyle annesinin ellerini tutmuştu, Maria canının acısından kaynaklı ne kadar zoraki olsada Lunayı daha fazla endişlendirmemek için gülümsemeye ve bağırışlarını bastırmaya çalışmıştı.
M : " Deneyeceğim be-bebeğim agh ! "
H : " GELDİM GELDİM HERKES SAKİN OLSUN BEBEK GELİYOR SADECE SAKİN OLUN ."
M : " TANRIM HOWARD ÇOCUĞU BEN DOĞURUYORUM BURDA BE ADAM ! "
M : " SEN BANA SAKİN OL DİYORSUN GEL BİRDE SEN ÇEK BU ACIYI SAKİN OLABİLİYOR MUSUN ?!"
L : " Baba burda doğum yapan kişi annem bir kere esas sen sakin olması gereken kişi sensin , annemin şuan en çok sana ihtiyacı var ama sen onu daha çok geriyorsun. "
-----------------------------------------------
Howard hastanenin boş koridorunda heyecanlı bir beklentiyle volta atarken doğumhaneden doktorun çıkmasıyla birlikte oraya koşmuştu .
D : " Bay Stark , tebrik ederim dünyalar yakışıklısı bir oğlunuz oldu , eşinizde gayet iyi ikisinide birazdan odaya alacağız o zaman görebilirsiniz ? "
H : " Tanrım şükürler olsun . "
-----------------------------------------------
L : " Jarvis abi sence annem ve babam ne zaman gelecek ? " diye sormuştu Luna koltuğun üstünden , pencereden dışarıya bakarken.
J : " Birazdan gelirler ufaklık , canını sıkma sen ? "
L : " Jarvis abi sana birşey sorabilir miyim ? "
J : " Elbette."
L : " Sence ... Sence kardeşim beni sever mi ? "
Jarvis küçük kızın bu tatlı endişesine gülümsemeden edememiştir.
J : " Tabii ki sever Lunacım , o senin kardeşin , hem kim ablasını sevmez ki ?"
L : " Annemde iyi midir Jarvis abi , annemde kendi annem gibi beni bu dünyada tek başıma bırakıp melek olmaz değil mi ?
Jarvis duyduğu bu soru ile afallamıştı ,Lunaya baktığında duygusallaştığını fark etmişti .
J : " Annen seni bırakmaz leydim o seni hiç bırakır mı ? Hem melek olan annende senin yanında sadece onu sen göremiyorusun. "Demişti ve Lunanın yanına oturmuştu Jarvis
YOU ARE READING
Luna Rogers
Fanfiction"Luna Anne karnındayken önce babası Steve'yi savaşta, doğum sonrasında ise annesini kaybetmesiyle tek başına kalmıştı. Bu dünyada hiçbir şeyden haberi olmayan bu güzeller güzeli okyanus gözlü bebeği gören Howard Strak, onu her daim koruyacağına ve y...
