Wat is je naam?

8 0 0
                                    

"Abi? Mevrouw vraagt iets?" Sofie schudt me uit dromenland, "Pardon? Sorry ik was er even niet bij mevrouw." Ze zucht. "Wat is je naam?" Vraagt ze, blijkbaar al voor de tweede keer, "Mijn naam is Abigail en i-" Ze kapt me af, "Dankjewel Abigail." Oke dan.

Mijn eerste dag hier en ik merk nu al dat dit niet de beste jaren van mijn leven gaan worden, ik slenter met mijn beste vriendin Sofie, mijn zware koffer en mijn tassen door de gangen heen in mijn sweatpants en Tokio Hotel shirtje, dat is mijn favoriete band. We hebben hier kamers gekregen en van wat ik kan zien van de andere leerlingen ook hele lelijke uniforms, als ik bij mijn kamer kom zie ik een meisje bij de deur staan wachten. Haar uniform is mooi gepimpt met geborduurde bloemetjes op haar mouwen. 

"Hey!! Ik ben Emma en ik mag jou een rondleiding geven door je kamer!" Een rondleiding door een kamer? "Ik ben Abigail, ik hou van je uniform!" Ze glimlacht dankbaar en opent de deur naar een gigantische ruimte met meerdere deuren, "Dit is jouw gedeelde leefruimte! Omdat je iets later aankwam heb je de laatste keuze over een kamer... Gelukkig had ik al een gevoel dat je lief zou zijn dus heb ik de grootste kamer voor je over gehouden." Ik glimlach breed. "Welke kamer is het?" Ze wijst naar de kamer in het hoekje van de ruimte, hij lijkt vanaf hier heel klein maar als naar de deur loop en hem openmaak om naar binnen te lopen word ik begroet met een gigantische kamer met grote ramen en een bankje, dat is overigens ook het enige stuk meubilair dat in de kamer staat. Gelukkig had ik er op gerekend dat ik mijn bed mee moest nemen. 

"Dankjewel Emma! Zie ik je hier nog ooit?" Vraag ik terwijl ik rond kijk, "Jep! Ik ben hier heel actief op school en als je me in de gangen ziet mag je altijd hoi zeggen. Dit is je uniform trouwens." ze geeft me een tas met een wit bloesje, een das, een rokje, een paar kousen en een strik voor in het haar. "Je mag het oppimpen by the way." Zegt ze met een knipoog als ze de Mary Janes aangeeft die nog bij het uniform horen, het zijn een soort klompjes maar dan schattig. 

Emma geeft me een knuffel en loopt dan weg, ik leg mijn koffer zijwaarts neer en open hem om mijn schetsboekje eruit te halen. Ik ga op het bankje zitten en begin met schetsen waar ik mijn meubeltjes wil hebben als ze er zijn. Eenmaal tevreden met het resultaat besluit ik maar even mijn vader te bellen dat de meubels gebracht mogen worden. "Hey pap! Ik heb echt een prachtige ka- Ja pap ik heb me netjes voorgesteld. Kunnen jullie het komen brengen? Yes dankjewel." Ik hang op en loop de kamer uit om een van mijn kamergenoten te vinden, ze zit op de bank een boek te lezen. "Oh hey, ik ben Fleur!" Zegt ze als ze mij opmerkt, "Ik zal je alvast waarschuwen, mijn broer woont hier ook. Ik ben veel leuker hoor!" Zegt ze met een glimlachje, "Ik ben Abigail, wat lees je?" Vraag ik geïnteresseerd, "Wat poëzie, ik studeer literatuur dus ik moet wel.." zegt ze met een pruillipje.

Er word aangeklopt dus ik loop naar de deur toe, het zijn de verhuizers met mijn spullen, ik open de deur en wijs de mannen naar mijn kamer toe. Na een hoop gesjouw en hard werk richt ik het precies in zoals ik had geschetst, bedank de verhuizers en ga meteen weer terug om mijn tassen uit te pakken en mijn posters op te hangen, ik zet Wo sind eure Hände van Tokio Hotel  op en zing een beetje mee, ik hoor ineens mijn deur openen dus ik draai me om om een jongen in mijn kamer te zien staan, "Wat is deze fucking herrie?" roept hij hard, om boven de muziek uit te komen, hij loopt naar mijn box toe en zet hem uit, hij probeert weg te lopen "Wat doe jij nou?" Zegt Fleur tegen hem, ze loopt naar de box toe en zet hem weer aan en probeert half mee te zingen terwijl ze hem speels stompt. Ik lach een beetje en ga weer verder met mijn spullen wegleggen, ik maak mijn bed mooi op en loop weer naar Fleur toe. "En wie is dat?" Zegt een jongen tegen mij, ik gniffel een beetje, "Ik heet Abigail, ik was die 'fucking herrie'." Hij moet lachen om mijn sarcasme en staat op om mij een hand te geven, "Lucas! Ik studeer hier geschiedenis, wat studeer jij?" hij geeft een stevige hand. "Ik studeer kunst!" hij glimlacht en gaat weer zitten.



Wat Een Jongen.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu