Wat Een Jongen.

'Cakeface.'

Mijn eerste drie lesuren zijn eindelijk voorbij, ik loop naar de kantine voor wat te eten en ik pak een lekker broodje met een flesje appelsap. Fleur zwaait naar mij dat ik bij haar moet komen zitten, Sofie volgt mij en we praten een beetje met elkaar over Anastasia. "Hebben jullie het nou echt over cakeface?" Vraagt Fleur terwijl ze haar lach inhoud. "Ja! Ze was zo irritant vandaag en ze zat tijdens de les de hele tijd te appen met iemand of zo. Het klonk alsof het een jongen was want ze kreeg elke keer voice memos en dat lokaal galmt als de pest." Fleur kijkt me met grote ogen aan, "Sorry ik praat te veel zeker.." Ze knikt nee en lijkt een beetje wit te worden, "Klonk die jongen als Lucas? Wat zei hij allemaal?" Ik trek mijn schouders op als teken dat ik het niet weet. "Iets van, ik zie je later moppie." Nu word ze nog witter, ze staat snel op en rent weg, ik volg haar en ze rent naar onze leefruimte en klopt hard op Lucas zijn deur, hij komt half geschrokken naar buiten gelopen met zijn telefoon in zijn hand, hij was met 'cakeface' aan het bellen. Fleur pakt zijn telefoon af en hangt op, ze gaat door de chatgeschiedenis tussen hem en Anastasia heen, "Wat een bitch! Lucas je lieftallige vriendin gaat vreemd, en ik denk dat Floris er iets mee te maken heeft." Lucas zijn ogen zien blank, geen emotie te zien.

"Yooo homos!" Horen we ineens achter ons, Fleur draait met een rood hoofd om en rent naar haar broer toe en begint hem te stompen, Floris duwt haar van hem af "Wat de fuck doe jij nou weer?! Ben je ongesteld ofzo?" Lucas kijkt hem aan en kijkt dan naar ons, "kunnen jullie ons even met rust laten? Dit is iets tussen ons tweeën." We zuchten allebei synchroon en lopen naar Fleurs kamer toe.

We zetten wat muziek op, niet te hard zodat we misschien nog een beetje van het gesprek kunnen opvangen maar we beginnen al snel te praten over andere dingen. "IK WAS HET NIET! PAK MIJN TELEFOON DAN!" Horen we Floris ineens schreeuwen, Fleur kijkt me aan tot het weer rustig word. "Hoe kennen jullie Lucas eigenlijk?" Ze begint een beetje te lachen, "Het is echt een apart verhaal hoor, Lucas belde bij ons aan toen we net verhuisd waren en vroeg om een Emma. Die woonde eerst in ons huis maar die was natuurlijk al lang weg.." Ik knik. "Mijn moeder vroeg of hij binnen wilde komen om met 'zware' dozen te helpen" Zegt ze terwijl ze met haar vingers 'tussen haakjes' doet. "Toen kwam Floris hem tegen en ze begonnen meteen te praten, ik was heel verlegen dus ik was meer met mezelf bezig." Ze glimlacht. "Dus Abi, heb jij een speciaal iemand in je leven?" Ik begin een beetje te blozen, "Nou nee niet echt, je broer doet wel allemaal apart met mij. Vanochtend vroeg ik of hij me kon helpen met mijn rokje en hij trok me zo hard tegen hem aan." Ze trekt haar wenkbrauw op en grijnst naar me, "Wat is er," Zeg ik lachend. "Waarom kijk je zo naar mij?" Ze probeert nu haar lach in te houden om serieus te blijven. "Als je hem leuk vindt mag je het gewoon zeggen hoor lieverd. Ik ben niet de 'Ieuw mijn vriendin heeft met mijn broer' type, ik vind dat juist leuk." Ze lacht een beetje meer, "Dan heb ik ten minste iemand om tegen te praten met kerst."

"Jullie mogen weer komen!" Roept Lucas, we rennen meteen naar binnen om te kijken wat de schade is en schrikken een beetje als we Anastasia zien zitten, waren we echt zo lang weg? "Woont zij hier?!" roept ze naar mij, ik kijk haar met een frons aan. "Ja, en zij is ten minste niet zo'n fucking freak zoals jij.." Zegt Lucas fors tegen haar, ik glimlach sympathiek naar hem en hij bloost een zachtroze kleur. "Maar eh, wat is er nou gebeurt? Ik wil het wel weten voordat ik onschuldige mensen klappen ga verkopen." Ik loop naar de keuken die vast zit aan het woonkamer gedeelte, pak een glas en vul deze met wat Fanta. "Anastasia hier, ze heeft... Ze heeft met Nate zitten rondklooien." Zegt Lucas met een bibberende stem, Anastasia begint te snikken. Fleur begint weer rood te zien van woede en begint met gebalde vuisten naar Anastasia toe te lopen tot Floris haar stopt, "BLIJF VAN ME AF! KOM HIER VIEZE TRUT!" Roept ze, ik loop naar haar toe en pak haar vast. "Mijn vader hoort wel van je Anastasia, je weet wel wat er gaat gebeuren.." Ze loopt de deur uit en Lucas begint een beetje te snikken terwijl hij zijn tranen tegen probeert te houden, Fleur pakt hem vast en Floris volgt. Ik loop ook naar hun toe en pak Lucas stevig vast, zelfs nadat Fleur en Floris loslaten houdt Lucas me harder vast zodat ik niet weg kan. 'Zo kan het wel weer jongen.' Ik trek me weer los en kijk hem meelevend in zijn ogen aan.

Nate is blijkbaar een oude vriend van Lucas, ze praatten al super lang niet meer dus dacht hij waarschijnlijk dat Anastasia single was. En omdat hun niet praten kon Lucas ook niet zeggen dat dat niet zo was, relaties zijn veel te ingewikkeld voor mij.