Wat Een Jongen.

En wat boeit hem dit?

Maandag, 06:45

Ik word wakker van het irritante geluid van mijn wekker en wrijf wat in mijn ogen, ik doe mijn oortjes in en zet wat rustgevende frequenties op. Ik sta op uit mijn bed en loop naar mijn bureau en pak mijn borstel uit de la, Ik borstel mijn haar en doe wat crème op mijn gezicht. Ik loop naar mijn kledingkast toe en pak mijn uniform eruit, ik leg hem op mijn bed en trek mijn shirt en sweatpants uit, ik pak de kousen en trek ze aan, daarna volgt mijn blouse en mijn rokje. Ik kijk even in de spiegel en merk dat mijn rokje een soort van veter sluiting heeft, ik loop naar wat ik denk dat Fleurs kamer is maar als ik de deur open zie ik Lucas zonder shirt aan snel op kijken. "Oh shit, sorry!" Roep ik snel naar binnen, "Nee nee maakt niet uit, had je iets nodig?" antwoordt hij, ik loop weer naar binnen en doe de deur dicht, zijn kamer is veel groter dan die van mij? "Ik krijg mijn rok niet dicht ofzo? En ik weet niet hoe ik mijn das moet strikken.." Ik loop naar hem toe om de das te geven, "En wat boeit hem dit? Zoek maar iemand anders voor hulp." hoor ik ineens een vrouwenstem zeggen, een meisje loopt langs hem af met alleen een shirt aan en wrijft over zijn borst terwijl ze hem een kus in zijn nek geeft, hij kijkt schuldig.

Ik loop weer weg uit de kamer, "Fleur! Fleur?!" roep ik, maar ik krijg geen antwoord. "Kan jij ook is een keer je smoel houden? Ik probeer rustig wakker te worden." Dit is denk ik de broer waar ze me voor waarschuwde. "Ook een goedemorgen naar jou! Kan jij me toevallig helpen? Ik kan Fleur nergens vinden." Hij draait om om naar mij te kijken, hij stond thee in te schenken in het keukentje. Als hij me ziet verandert zijn blik van een frons naar een grijns, "Laat me raden, je rokje gaat niet dicht?" ik knik terwijl hij naar me toe loopt. Als hij achter me staat pakt hij de draadjes van het rokje en trekt hij ze strak aan, daarna legt hij er een knoop in. Ik draai me om en geef hem met lieve oogjes mijn das, als teken dat hij daar ook mee moet helpen.

Hij legt de das om mijn nek en trekt mij dichter tegen hem aan, "Wow wat doe je?" hij begint breed te grijnzen, "Een beetje plezier voor school begint kan geen kwaad toch?" zegt hij met een knipoogje, ik duw hem zachtjes weg. "Sorry maar ik weet je naam niet eens, ik moet echt omkleden mijn eerste les begint al over een halfuur!" Hij kijkt nu weer neutraal, "Dat is waar ook, waar zijn mijn manieren heen! Mijn naam is Floris, ik studeer hier geschiedenis net zoals Lucas. Krijg ik nu een kusje?" Ik lach teleurgesteld naar hem, pak mijn das weer terug en loop naar mijn kamer toe, "Fijne dag Floris!" roep ik nog snel, ik hoor hem zachtjes lachen.

Na een tutorial opgezocht te hebben zit mijn das netjes om mijn nek heen, mijn makeup is subtiel maar zichtbaar en mijn haar zit in een staart met het strikje er omheen Ik doe mijn klompjes aan en pak mijn spullen in. Ik koop in de kantine wel wat te eten. Ik loop mijn kamer uit en vind Lucas weer vast geplakt aan zijn vriendin, ik loop langs hun en het gesmak laat me bijna overgeven. Eenmaal de ruimte uit word ik gegroet door een hele koude gang, ik loop naar mijn les toe en als ik binnenkom ga ik naast Sofie zitten en stal ik mijn potloden en verfjes uit zoals iedereen. "Hoe zijn jouw huisgenoten?" Vraagt Sofie, "Ik woon samen met een meisje, Fleur. En twee jongens genaamd Lucas en Floris, ze zijn allemaal heel aardig maar Lucas heeft echt een strontwijf van een vriendin." Ik voel een harde tik op mijn schouder dus ik draai boos om, "Mijn naam is Anastasia niet 'strontwijf'" zegt ze met een sarcastische glimlach aan het einde, ze loopt weg en gaat aan de andere kant van de klas zitten.

"Goedemorgen klas! Ik ben mevrouw Groen, wat best grappig is aangezien we in een kunst atelier zitten!" Zegt de vrouw die met een rommelig staartje en een short voor met verf spetters binnen komt gelopen. "Vandaag is de eerste les dus gaan we beginnen met stillevens! Kan iemand mij uitleggen wat dat betekent?" Anastasia steekt haar hand meteen op, ze krijgt de beurt, "Een stilleven is eigenlijk gewoon een tekening van dingen die stil staan." Sommige mensen beginnen te gniffelen en de andere kijken afwachtend naar de leraar. "Je zat dichtbij, een stilleven is een tekening of schilderij van een compositie, deze compositie heeft veel schaduw en licht." Anastasia kijkt boos en begint met haar clubje een beetje te mompelen, daarna pakt ze haar telefoon en appt ze iemand.

We zijn nu een beetje aan het schetsen, Sofie praat maar aan één stuk door over een jongen die in haar ruimte woont en dat hij knap is en al dat soort dingen. Ik teken gewoon rustig verder en doe alsof ik luister, af en toe glimlach ik en kijk ik even naar Anastasia of ze nog zit te appen, volgens mij is Lucas de klos... Ik steek mijn hand op en vraag of ik naar het toilet mag, "Natuurlijk! Blijf niet lang weg hè meid!" Ik lach een beetje en loop weg naar het toilet, onderweg zie ik Floris, hij is een boek aan het lezen. Ik probeer zo snel mogelijk van hem weg te komen maar hij heeft me al gezien, voetstappen volgen mij, "Waar ga jij naartoe?" Vraagt hij met zo te horen een grijns op zijn gezicht, hij haalt me in en pakt me bij mijn schouder om mij om te draaien, "Een antwoord zou ik best waarderen." Ik kijk hem diep in zijn ogen aan en probeer niet te glimlachen. "Ik was onderweg naar het toilet, ik moest wel snel zijn dus ik zie je later oké?" Hij laat me los met een sluwe glimlach en ik lach lief terug.