Dersler bitmişti.Son derdin zili de çalmıştı.Irmak ayağa kalktı,bana baktı
"Hadi gidelim" dedi. Bende çantamı topladım ve ayağa kalktım. Ve eve doğru yürümeye başladık. Tam bahçeye çıkmıştık ki kulaklıklarımın olmadığını fark ettim. Irmak a "Irmak, kulaklıklarımı unutmuşum biraz bekler misin ? Alıp geleyim."dedim ve Irmak "Tabiki"dedi. Hızlı adımlarla okula doğru girdim. Sınıfa geldim ve yeni çocuk yani Çağan sınıftaydı. Oturmuş defteriyle uğraşıyordu. Ama bu çocukta bir şeyler var kesin. Çocuk hayattan bıkmış gibi çok mutsuz görünüyordu. Benim geldiğimi fark ettiği an defterini ışık hızıyla kapattı ve çantasını koydu. Yüzüme bile bakmadan yanımdan geçip gitti. Bende sırama yöneldim ve kulaklığımı alıp çıktım. Irmak ın yanına geldiğimde hiç konuşmadan eve doğru gidiyorduk. Evlerimiz yakın olduğu için beraber gidebiliyorduk. Onun evi okula daha yakındı.
Irmak ın evine geldik ve Irmak "Yarın görüşürüz"dedi. Bende elimi salladım ve yoluma devam ettim Eve hiç gitmek istemiyorum. Tekrar annemlerle uğraşmak istemiyorum.
Kapının önüne geldiğimde derin bir nefes aldım ve kapıyı açtım. İçeriye girdiğimde yemek yiyorlardı. Akşam yemeği. Saat şuan yedi gibiydi.
Umurlarında bile değildim. Bende kendi odama girip kapıyı kilitledim.Az sonra yanıma gelicek sövüp gidecekti. Bunları çekmek istemiyordum. Bende rastgele bir test kitabı alıp çözmeye başladım. Çözerken biri kapıyı açmaya çalıştı. Bende daha fazla azar işitmemek için açayım dedim ama anahtarı nereye koyduğumu bilmiyorum. Hızlıca etrafa bakmaya başladım. Kapıya öyle bir vurmaya başlamıştı ki artık kırılıcaktı. Anahtarı elime aldım. Yerine taktım ama annem kapıya süpürgenin tersiyle vurdu ve kapının üstü cam olduğu için paramparça oldu. Ben şaşkınlıkla etrafı izlerken kapıyı hala açmadığımı fark ettim. Hemen kilidin olduğu yeri çevirdim ve kapı açıldı. İçeriye girdi ve bana sövmeye başladı."Yine başıma iş açtın Allah'ın belası"dedi ama ben hala şoktaydım.Hala bana küfrediyordu ve benim ellerim titriyordu ama görmesin diye arkamda saklıyordum.
En sonunda bana " şu halıyı topla bari bir boka yaradığın yok zaten"dedi bende toplamaya başladım. "Balkona götür"dedi . Dediğini yaptım, balkona götürdüm ve tekrar içeri girdim ve annemin"keşke şu cama değil de kafasına vursaydım bir tane ."dediğini duydum. Benim gözümden yaş geliyordu ve ben daha yeni farkına varıyordum. Balkona geri çıktım ve ağlamaya başladım en sonunda beni tekrar çağırınca gözümden gelen yaşları hızlıca sildim ve yanına gittim. Hala küçük cam parçaları gözüküyordu yerde. Onları da bana temizlettikten sonra gitti. Ben odada tek başıma kalmıştım. Nefes alamıyor gibiydim. Kafamda bir sürü intihar düşüncesi geçiyordu. Bir an durdum çantamdan makas çıkardım ve tam boğazıma götürüyordum ki aklıma Irmak geldi. Oraya kaçabilirdim. Hemen kendime çekidüzen verdim. Ve yavaşça odamdan çıktım. Mutfakta Kıraç ile oyun oynuyordu. Kıraç benim beş yaşındaki kardeşim.Demir kapıyı yavaşça açtım ve merdivenden inmeye başladım. Başardım . Kaçtım. Hızlı adımlarla Irmak ın evine doğru gidiyordum. Sokaktan tanıdığım biri geçer diye çok fazla korkuyorum ama kapüşonumu kafama geçirdim ve başımı önüme eğdim. Böyle beni tanıyamazlardı. Nihayet Irmak ın evine geldim. Irmak ın kapısına vurdum ve beni ablası karşıladı
"Aaa Çağlacığım hoşgeldin. Irmak Çağla geldi" dedi . Bende"Hoşbuldum"dedim ve hemen içeriye , Irmak ın odasına girdim. Irmak bana baktı. Ve "Çağla iyi misin" dedi ve ardından "Yoksa yine annen mı?"dedi Ben dolan gözlerimle başımı salladım. Ve Irmak "Dök içini, içinde kalmasın" dedi. Ben anlatmaya başladım.
*****
Her şeyi anlattıktan sonra Irmak "sarılmak ister misin"dedi
Benim insanların bana dokunmasından hoşlanmadığımı biliyor. Bende aslında sarılmak istemiyordum ama belki iyi hissederim diye başımı salladım. Ve Irmak hemen beni kollarının arasına aldı. Aslında iyi hissettiriyor ama sadece Irmak a sarıldığımda. Irmak dedi ki "bence annene ben haber vereyim bugün bizde kal "dedi. Irmak annemle iyi anlaşıyordu bu yüzden izin aldı . Annem biraz itiraz etsede Irmak izin almayı başardı.
Not:
Ve devamı haftaya pazar ❤️
