blue hair | yeonbin.

3| beatiful boy

Yeni bolum ile karsinizdayim(degilim

Beomgyu sırf, dün Yeonjun'un gözleri paryalarak anlattığı çocuğu görmek için bugün okula gitmişti. Gerçekten merak ediyordu. Nasıl birisiydi?
Anlattığı kadar var mıydı?

Beomgyu sınıfına girdi. Maalesef ki Yeonjun ile aynı sınıfta değillerdi. Bu onu üzüyordu. Ama sınıf belirleme sınavı yakında olacaktı ve o zamana kadar sıkı çalışıp Yeonjun ile aynı sınıfa girmeyi planlıyordu.

Her zamanki yerine oturdu. Genelde tek otururdu. Nadiren Kai ya da Taehyun onun yanına gelirdi.

Taehyun sınıfa girdi, Beomgyu'un mutsuz olduğunu fark etti. Beomgyu'nun yanına oturup "Noldu Beomgyu?" dedi. Sadece "Hiç." diye cevaplayabildi. "Bir şey olmuş işte. Hadi anlat." "Yok gerçekten olsa söylerim biliyorsun."

Beomgyu içinde büyüyen bu duyguyu kimseye anlatmamıştı ama birisine anlatma ihtiyacı duyuyordu. Çünkü zamanla bu duygu daha da çok büyüyecekti ve artık içinde tutamayacak, en yanlış zamanda en yanlış kişiye patlayacaktı. Ya Kai ya da Taehyun'a anlatmayi düşündü. Büyük ihtimalle o kişi Kai olacaktı. Çünkü ona kendini daha yakın hissediyordu. Bu hafta içinde söylemeyi aklına not etti. O sırada hoca sınıfa girip ders işlemeye başladı.

Teneffüste Kai'lere açıklama yapmadan koşarcasına Yeonjun'un sınıfına gitti.
Gözü Yeonjun'u aradı ve yine uyuyordu.
Yeonjun'u görmek bile yüzünü güldürmüştü...
O sırada Yeonjun'un yanındaki mavi saçlı çocuğu fark etti. Artık yüzünde o sırıtış yoktu. Derin nefes alıp Yeonjun'un sırasına doğru yol aldı.

Yüzüne sahteden samimi bir gülümseme yerleştirdi ve mavi saçlı çocuğa elini uzattı.
"Selamm. Seni bu sınıfta hiç görmemiştim sanırım yenisin." demişti sevecen olduğunu düşündüğü bir ses ile. Soobin kafasını telefondan kaldırıp Beomgyu'nun elini sıktı sıcak bir gülümseme ile "Evet yeniyim ama sınıfta. Okula geçen sene gelmiştim. " dedi
"Aa normalde okuldaki herkesi tanırım demek ki gözümden kaçmışsın. Ben Choi Beomgyu."
"Ben de Choi Soobin memnun oldum." "Choi Ben de memnun oldum." derken güldü Beomgyu.
Bunun üzerine Soobin'de gülmüştü.
"Yeonjun'a bakmaya geldiysen uyumadan önce 'Birisi gelirse özellikle 'Beomgyu' adlı bir şahsiyet beni uyandırmasın.' demişti." "Ah anladım Soobin. O zaman ben sınıfıma gideyim. Tanıştığımıza tekrardan memnun oldum." "Ben de memnun oldum Beomgyu. İstersen kal hem konuşuruz."

Beomgyu şaşırmıştı. Ne diyeceğini bilemedi.
"Oh, cidden mi? Öyleyse buna sevinirim." "Seni sevindirmek ne güzel olur Beomgyu." demişti Soobin buna hitaben flörtöz bir tavırla. Beomgyu gülmüştü
"Bu güzeldi, kullanırım." dedi.

Tabikisi de Soobin ondan hoşlanmazdı, hoşlanamazdı. Yani en azından Beomgyu böyle düşünüyordu.
Soobin gibi güzel bir yüzün ondan hoşlanabilmesi çok olası değil gibiydi. Yani herhalde öyledir?

Beomgyu bunları düşünürken Soobin konuştu: "Ee kalıyor musun?" Beomgyu, duyduğu ses ile irkildi.
"Ha? Yani gitsem iyi olacak gibi. Teneffüsün bitmesine az kaldı da." Soobin kafa sallayıp "Hmm, anladıım. O zaman diğer teneffüs mutlaka gel." dedi samimi bir tavırla. "Kesinlikle geleceğim Soobin." Dedi ve koşarcasına sınıftan çıktı.

Beomgyu, kendisini berbat hissetmişti. Sadece ağlamak istiyordu. Ki öyle de yapacaktı. Sırasına oturduğu gibi kafasını koyup ağlamaya başladı. Kimseyle konuşmak istemiyordu. Çok berbattı. Aşık olup hata yapacağını en başta kendisi de biliyordu. Yeonjun'un ona bakmayacağım, onu hep 'kardeşim' olarak göreceğini en başından itibaren biliyordu.
İşte; kalbe söz geçirilmiyordu.

Yeni bölüm fazla geç geldi biliyorum😔😔üzgünüm ama geldi mi geldi sonuca bakalım biz haydin iyi akşamlar (benim akşam bok gibi geçecek ama olsun