That's My Girl

0.22

Vote atmayı unutmayın

*

Kızları dinlemeyi başlayan mileyi görünce rahatlamıştım. Beni kıskanması her ne kadar hoşuma gitse de, mutsuz görünmesini istemiyordum.

Zehra sevgilisini anlatmaya başlayınca herkes pür dikkat dinlemehe başlamıştı.
Tabi zehra da ballandıra ballandıra anlatıyordu.

Zehra: Valla seviyorum galiba

Demesiyle hepimiz onun adına mutlu olmuştuk.

İlkin: Kör kütük aşıktım parası pulu yerin dibine batsın.(güler)

İlkinin dediği şeye mile hariç herkes gülmeye başlayınca ben de gülmüştüm.

Milenin anlamsız bakışları daha çok komik olduğu için ona bakarak gülüyordum.

Kolumu tutarak "Ne gülüyorsun?" diye sorunca zar zor gülmemeyi başarmıştım.

"Ya bir replik bilmiyor musun?"
dediğinde elini kolumdan çekti.

Bir süre düşündükten sonra "hayır" dedi.

"Boşver öneml birşey değil zaten o kadar." dememle konu kapanmış tekrar kızlara dönmüştük.

Son olarak yarınki kutlama için konuşulduktan sonra mekandan ayrıldık.

Arabaya bindiğimde bir süre mileyi bekledim. Eliflerle konuşuyordu, ben de camı açmış,görüş açımdaki eliflere bakıyordum.

O sırada görüş açıma giren kızla bir anda görmemle ürkünce kız özür dileyerek fotoğraf çekilmek istediğini söyledi. Bende gülümseyerek kabul ettim.

Camı daha çok açtım, kız da telefonu çıkarıp fotoğraf çekti.

Fotoğraf çekildiğimiz sırada kız arkasından gelen "ebrar" diyen ebrara döndü.

"Efendim?" dediğim sırada o kıza bakıyordu. Kız da bana bakıyordu.

Mileden geri cevap gelmeyince bu sefer "Binsene mile." dedim.

Dediğim gibi yapmak için arabanın etrafından dolaştı.

Kız da o sırada tekrar teşekkür etti bende rica ettim ve kız gitti.

Kız gidince arabaya binen mileye döndüm.

Bir şey demiyordu ama neredeyse gözükmeyen tatlı kaşlarının çatık olduğunu anlayabiliyordum.

Camı kapatmış mileye dönmüştüm.(camlar filmli)

"Güzelim ne oldu?." dediğimde bu sefer sinirli değil sinirli gibi gözükmeye çalışıyordu.

"O kız sana bakandı." dediğinde gösterdiği kızı hatırlamaya çalıştım.

Hatırladığımda doğru söylediği için bir şey diyemedim bir süre. Daha sonra aklıma gelen şeyle bir süre kendim mutlu olduktan sonra mileye döndüm.

"Sevgilim." dedim, gülümsediğini yanağının hareketinden anlamıştım, yüzünü bana döndüğünde hâlâ gülümsüyordu.

Başını eğerek bu sefer utanarak gülümseyince bir süre seyrettim.

Çok tatlıydı.

Yüzüne yaklaştığım sırada elimle çenesinden tuttum. Eş zamanlı olarak kafasını kaldırmamla dudağına öpücük kondurdum.

Mahcup gülümsemesi dudaklarımın arasında gülümsemişti. O an tarif edilemez birşeydi.

Sevdiğimin kadının dudaklarımın arasındaki gülüşü...

Onu gerçekten çok sevdiğimi anlamamı sağlamıştı bu gülümseme.

Oldukça yavaşca dudaklarından ayrıldım.  Bir elimke destek alıyordum, diğer elimle tuttuğum çenesini yanağına götürdüm. Yanağını okşuyordum usul usul. O da bana bakıyordu.

Gülerek "Ya" dedi, utandığını belli eder bir ses tonuyla. Elimi yanağından çekti ve "Eve gidelim." dedi.

Ben de gülmeye başlamıştım dediği gibi yapmak için arabayı çalıştırdım.

Hayatımda hiç bu kadar zevk almamıştım, utandırmak bilr ayrı zevkli.

*
Eve geçtiğimizde ebrar hâlâ beni arabada utandırdığı için zevkten dört köşeydi.

Bir anda sevgilim demesiyle iyice aptal olmuştum, hiç beklemiyordum.

Ebrarın hazırladığı makarnayı yerken ebrar bir anda "Gidelim mi?" dedi heyecanla.

Durduk yere nereye gitmek istediğini anlamamıştım.

"Nereye?" diye sordum.

"Bilmem sadeve gidelim işte hemeb döneriz, maksat araba yolculuğu yapalım birlikte." dedi.

"Hem zaten antrenmanlardan fırsat bulamayacağız yakında." diye de ekledi.

Dediği şeyi bir süre hayal edince bu fikri beğendim. Ben,yol,araba ve ebrar mükemmel olurdu.

Mükemmel olması için de dediği teklifi kabul ettim.

Gerçekten apar topar yemeği yedik ve anlamadığım derece hızlı bir şekilde ufak bir çanta hazırlayıp evden çıktık.

*bölüm sonu

Bu bölüm kısa olsun konu bütünlüğü olsun diğer bölüm geziyoz guys