İPTİLA

Veda konuşması

"Böylesine güzel bir gökyüzünün altında, bu kadar kötü insan nasıl yaşayabiliyordu?"   Dostoyevski
 

10 Aralık 2010...

"Efendim Doğa?"
"Ne yemek var menüde Sevgi Şefim?"

Sesindeki tedirginlik ve titreme devam ediyordu o konuştukça.

"Sen Selami abinin yanına git ben yemek yapamadım, babanla da ev ilaçlatacağız akşam. Sen abinle kal bu gece biz de işimiz bitince geleceğiz yanınıza."

"Evi neden ilaçlatacaksınız ki? Hem sen iyi misin? Sesin bir tuhaf."

"Gelince konuşuruz kızım. Sen git ben arıyorum abini şimdi "

"Tamam anne görüşürüz. "

Telefonu kulağımdan yavaşça uzaklaştırırken annem telaşla seslendi.

"Dur kapatma!"

"Noldu?"

"Sen abine, abin de sana emanet. Sizi seviyoruz..."

Bu ne demekti şimdi? Neden böyle bir cümle kurdu ki? Her neyse fazla üzerinde durmadım bu konuşmanın ve yanıtladım.

"Bizde..."

Konuşmayı bitirdikten sonra üzerimdeki şaşkınlığı ve sevinci atamamıştım. Annemin sesindeki tuhaflık sevincimi yaşamama engel oluyordu. Her ne kadar aklım annemde kalsa da yanında babam olacağı için biraz da olsa rahatlamış gibiydim.

Uzun zaman sonra abimi göreceğim  ve onda kalacağım için çok heyecanlıydım. Neden mi?.. Yıllar önce birisi onu evimizin kapısına bırakmış , bizimkiler kapıyı açınca abimi bulup karakola götürmüşler fakat ailesi bulunamadığı için erkek yurduna verilmiş.  Tabii sonra dayanamayıp evlat edinmişler.  Aslında öz değiliz ama özden öte bir bağ var aramızda, çok güçlü bir bağ..  Bu gerçeği öğrendikten sonra her ne kadar birbirimizin yüzünü  fazla görememiş olsak da bu son 1 yılda birbirimize olan bağlılığımız artmıştı.
Abimin evi okula yakın olduğu için hızlı adımlarla hemen gelmiştim bile.

Her tarafı mor sardunyalarla kaplı bahçesi insana kendini cennette gibi hissettiriyordu âdeta... Bahçe kapısından koşarak içeriye girdim ve zile bastım. Birkaç dakika bekledikten sonra kapıyı açtı ve elini kapının köşesine yasladı

"Hoş geldin kaçak. Hangi rüzgar attı seni buraya?"

Evettt, başladı bizim sinirlenip kavga edememe mesaisi. Kaçak  nedir ya?

"Asıl kaçak sensin. Hayırdır hasım mı olduk?"

"Düşman mı olmak isterdin çeyrek insan?"

Yine o gıcık gülümsemelerinden birini yaptı. Boyuma laf ederek beni sinirlendirmeye çalıştığının farkındayım ve başarılı oluyordu. Elini nihayet kapıdan çekti.