NANG makabalik ako sa emperyo nagmadali akong pumunta sa aking silid ngunit hindi pa ako nakakarating doon ng makita ko ang aking damma. Nakita ko ang panlalaki ng mga mata niya ng makita ako at saka tumakbo papunta sa akin.
"Lady Izumi! Saan po kayo galing? Kagabi pa namin kayo hinahanap!" Humahangos na tanong ng makalapit sa akin.
Napabuntong hininga ako "May kinailangan lang ako asikasuhin sa aming bayan kaya nag punta ako doon..."pag sisinungaling ko.
"Pero dapat sinabihan o nag sabi sana kayo sa amin o kay Heneral na pupunta kayo doon!"
"Pasensya na hindi na mauulit sa susunod"saad ko. Napabuntong hininga sya
"Wag nyo na po sana ulitin sa susunod, Lady Izumi, kasi magagalit sa amin si Heneral..."
"Hmmm"tango ko na lang. Ngunit nag palinga linga ako, hinahanap kung saan si Heneral pag katapos tumingin sa aking damma.
"Sandali, nasaan si Heneral?"tanong ko.
"Hinanap kayo, nung nag punta sya kagabi sa inyong silid wala kayo doon. Kaya naman hinanap nya kayo, at sigurado akong galit na galit sya ngayon"sagot niya.
Bigla akong napalunok at pinag pawisan ng malamig. Tila nakaramdam na din ako ng kaba. Ngunit hindi ko iyun pinakita sa kaharap ko ngayon.
"H-hindi pa rin ba sya dumadating hanggang ngayon?"
"Nandito na..."
Huh? Sinong-
Napalingon ako sa likod ko, ng lumingon ako ay nanlaki ang mga mata ko nang nasa harapan ko na ang Heneral. Nakatayo habang mag ka-krus ang mga braso at sobrang sama ng tingin sa akin.
"H-heneral..."kinakabahang tawag ko. Nagulat ako ng bigla niyang hawakan ang mag kabilang braso ko at hawakan iyun ng napakahigpit. Hindi ko mapigilan ang mapapikit at mapangiwi dahil sa sakit.
"H-heneral nasasak-"
"Talagang masasaktan ka kung hindi mo sasabihin sa akin kung saan ka galing!"nang gigil na sabi niya sa akin. Napapikit ako sa sigaw niya.
"N-nanggaling ako sa aming bayan, inalam ko ang lagay ng lupa ng lupang aking ibineben-"
"Sinungaling ka!"
"H-hindi ako nag sisinungaling, Heneral, maniwala ka!"depensa ko. Napa pikit ako ng mas hawakan niya pa ng madiin ang mga braso ko at parang gusto niya itong durugin pa dahil sa sobrang gigil.
"Hah! Huwag mo akong gawing tanga! Hindi mo ako maloloko babae!"
"Ngunit totoo yun! Hindi ako nag sisinungaling!"sabi ko. Ngunit ngumisi lang siya
"Habang nasa daan ako pabalik rito nakita kita papunta dito. At ang nakapag taka sa akin dun ka nanggaling sa daanang iyun"sabi niya.
"A-anong ibig mong sabihin?"kinakabahang tanong ko.
Huwag mong sabihing...
"Ang daanan na yun ay papunta sa emperyo ng aming kalaban..."sagot niya.
"H-hindi ko alam, heneral. Hindi ko alam na papunta yun sa emperyo"pagpapalusot ko.
"Isa pang pag sisinungaling mo, mas lalo lang kita sasaktan!"saad niya.
"Hind-"
"Hindi mo naman siguro magagawang traydurin ako kagaya ng iniisip ko diba?"
"H-hindi ko yun magagawa, Heneral, maniwala ka!"tugon ko.
YOU ARE READING
Shinamin Empire: My last vegeance (ONGOING)
Historical Fiction"Ang katanang ito na aking hawak ngayon ang syang tatapos at kikitil sa mga taong naging dahilan kung bakit ako nag hihiganti. Tatapusin ko ang mga taong naging dahilan kung bakit namatay ang aking mga magulang at ang mga taong malalapit sa akin. Si...
