Po mojej śmierci nie płacz,
bo ja nie płakałam - śmiałam się.
Stojąc przy moim grobie nie martw się,
czuję ulgę i spokój.
Proszę,
nie mów o mnie miłych słów,
za życia ich nie słyszałam - nie usłyszę i dziś.
Nie wracaj do mnie myślami,
sama kazałaś mi zapomnieć o przeszłości.
Jestem przeszłością,
ulotnym wspomnieniem,
czymś co nie wróci,
tego nie zmienię.
Przepraszam za zostawienie Cię samej,
lecz sama czułam się samotna.
Teraz otula mnie zimna ziemia i rozpacz,
dochodząca do mnie z góry,
nade mną - gdzie stoisz.
