I(One)

300 19 26
                                    

"Daha sıkı çalışmalısın Karina biliyorsun gelecek sınav senin hayatını değiştirebilecek tek kağıt."

Derin bir nefes alıp verdim.Biliyordum,benim mesleğimi inşa edebilirdi o kağıt ama çalışmak elimde değil di.Ne zaman elime bir test kitabı ve bir kalem alsam çok geçmeden elimde ne bir test kitabı ne de bir kalem kalıyor.

Odağımın bozuk olduğunu herkes bilir ama nedense bu gerçeği kabul etmek istemiyorlar;sinir bozucu,bundan nefret ediyorum,Beni anlamak istememelerinden nefret ediyorum.

"Deneyeceğim ning."

"Umarım."

Uzun öğütler,kısa cevaplar lanet olası hayat bundan ibaret.Herkesten ikişer ikişer öğüt duymak zorunda olmak beni zorluyor. 'Öğütler hayat kurtarır' Tam tersine;Koca bir hayatı yok ederler.

Ah!Bekle,aslında derslerime odaklanamama sorunumun ne olduğunu biliyorum.

Winter.Winter 2022 yılında sınıfımıza ilk adımını atan o kız.Onu ilk gördüğümde kalbimden vurulmuşa döndüm.Adeta parıldıyordu;Kusursuz bir cildi vardı,saçları kısa ve turuncuydu,gözleri toprağa benziyordu;Boğulabileceğim gibi.

O günden itibaren Winter'ı aklımdan çıkaramıyorum,çıkarsam bile fazla olmadan geri geliyordu.

Hislerim,büyüktü,ince ince işlenmişti,özeldi,manevi bir değeri vardı.Ona karşı olan duygularımı seviyorum.Yüreğim onun için atıyor,biliyorum;O olmazsa durur yapamaz.Kalpsiz doğdum ama onun sayesinde benimde bir kalbe sahip olduğumu öğrendim.Hayranlıkla dinlediğim tek öğütler, Winter'ın verdiği öğütlerdi.Sikerim,Winter'dan aldığım tonlarca ilham var.Herşeyi o kadar güzelki anlatamam.

Biliyorum hayat okadar 'mükemmel'değil ama o bunu mükemmelden de öte hâle getiriyor.Sevgilisi olmak istiyorum;sevgilisi olup ellerinden tutmak istiyorum,ince ve kemikli ellerini sıcağı sıcağına öpmek istiyorum.Her anımı onunla değerlendirmek istiyorum,onunla ilgili bir çok hayallerim var.

Takıntı mı yaptım?Ah...Keşke hiç karşılaşmasaydık;O zaman bu kadar çok düşünmezdim olur,tamam,evet diyerek geçerdim ama şimdi herşeyi noktasına kadar düşünüyorum.Hayır,Winter'ı noktasına kadar düşünüyorum.

"Hadi Karina!Derse geç kalacaksın."

Çok düşünmüş olmalıyım zilin çaldığını farketmemiştim.

"Önden git hemen arkanda olacağım."

O derse sadece Winter için girdiğimi üçümüzde biliyorduk;Ben,kalbim ve aklım.

Sınıfa girmek için neredeyse 10 adımım kalmıştı,bir adımımı attığımda merdivenlerden hızlıca çıktığı için terlemiş,dersi kaçıracağını sanıp korkak koşuşlarla sınıfa ilerleyen bir Winter görmüştüm.Kalbim hızla çarpmaya başladı,bu aşkmıydı yoksa nedeni ne bilmediğim herhangi birşeyden dolayı mıydı.Belki de strestir,ben de Winter gibi derse geç kaldım diye strestlenmişimdir...Hayır,bu tamamiyle strest biliyorum.

Peki neden?Neden adımlarımı hızlandırdım?Ona yetişmek mi istiyorum?Tanrım bu çılgınca neden yapıyorum bunu?Büyülendim mi!Ahmm...Büyülendim.Saçları,koştuğu için gelen rüzgârda savruluyordu,onu sevmiyorum.Beni bu şekilde büyülemesini sevmiyorum;Çünkü ağzıma oturta bildiğim tek bir harf bile olmuyor büyülendiğim zamanlarda,ortada kalıyorum.Ondan nefret ediyorum.

"Winter..."

Bozuntuya vermemişti sadece;

"Üzgünüm!Derse geç kalıyorum daha sonra söyle."

Home||Winrina★Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin