10 dagen - ft. bankzitters

deel 8 ◇ 22e

Matthy pov

Ik word wakker en zie dat Robbie niet meer bij mij in bed ligt. Ik zucht en haal een hand door m'n haar. Ik sta langzaam op en trek wat comfortabele kleding aan. Ik open mijn deur en loop naar beneden. Ik hoor muziek en robbie zijn stem die zachtjes mee neuriet. Ik loop de keuken in en robbie kijkt mij blij aan. Hij stopt de muziek en geeft mij een knuffel. "Goeiemorgen!" Zegt hij enthousiast. Ik glimlach. "Goeiemorgen robje." Zeg ik. "Rut heeft ons nummer gestuurd, hij is af!" Zegt hij blij. Ik kijk hem enthousiast aan duw mezelf het aanrecht op. Hij speelt het lied helemaal opnieuw af en het nummer begint te spelen door het hele huis.

Stapelgek op jou

Vast in mijn hoofd

Zijn alle pijntjes heel even verdoofd

Ik luister aandachtig en kijk naar robbie die vrolijk mee neuriet. Ik lach zachtjes door hoe stom de tekst eigenlijk is. Dan komt Milo. Ik luister naar z'n stem en besef me dat hij eigenlijk best goed kan zingen. Ik kijk opnieuw naar robbie die een dansje doet.

"Ik ga je showen ben de man uit je dromen." Zingt Robbie die mij aanstaart. Ik lach luid en schud m'n hoofd. Ik spring van het aanrecht en loop naar hem toe. "Kies je voor mij of," zing ik. "Of kies je toch voor hem." Zingt Robbie. "Maak je keuze ik kan zo niet leven.." zingt hij.  "Ik wil alleen de liefde van jou hebben gekregen." Zing ik met een grote glimlach. Hij schud z'n hoofd lachend en zoent mij dan. Ik glimlach in de zoen en na een tijdje laat ik los. "Top nummer." Zeg ik. "Mee eens." Zegt hij als het liedje tot z'n einde komt. Hij draait zich om en begint met het maken van een ontbijtje. Als hij na een tijdje klaar is gaan we zitten en beginnen we met eten. Hij eet alles op en hij lijkt er geen problemen mee te hebben. "Gaan we vandaag nog iets doen?" Vraag ik. Hij haalt z'n schouders op. "Wil je iets doen?" Vraagt hij. Ik denk na maar schud dan toch m'n hoofd. "Ik weet wel iets." Zegt hij dan. Ik kijk hem aan en wacht tot hij z'n plan verteld. "We kunnen cadeaus gaan kopen voor de jongens?" Zegt hij. "Ja, is goed." Zeg ik. Hij knikt blij en ik begin met afruimen. Robbie gaat al snel naar boven zonder iets te zeggen. Gelijk schiet ik in de stress. Hij zal zichzelf toch niet iets aan doen ofzo? Wat als hij zich schuldig voelt voor het eten? Ik maak zo snel ik kan de afwas af en sprint dan naar boven. "Rob?" Vraag ik als ik bij mijn slaapkamer aankom. Hij doet de deur open en daar staat hij in mijn trui. Ik zucht opgelucht uit en trek hem in een knuffel. "Wat is dit nou opeens?" Vraagt hij. "Niks, geen zorgen." Zeg ik. "Oke dan.." Zegt hij zachtjes maar wel lachend. Hij slaat zijn armen ook stevig om mij heen en zo staan we even in elkaars armen, gewoon stil, genietend van elkaars aanwezigheid. "Oke, gaan we?" Vraagt hij na een tijdje. "Ja, ik kleed me even om." Zeg ik en ik loop naar m'n kast. "Leuke trui trouwens." Zeg ik. "Oh, ja. Vind je het erg?" Vraagt robbie. Ik schud m'n hoofd. "Nee, het staat je goed." Zeg ik. Hij glimlacht en loopt de kamer uit om mij wat privacy te geven. Ik pak een baggy blauwe spijkerbroek en een grote grijze trui. Ik doe het aan en pak dan een paar sneakers. Ik doe snel wat parfum op en doe m'n haar even goed met water. Als ik klaar ben loop ik naar de hal waar Robbie al klaar staat. Ik glimlach naar hem en doe dan m'n jas aan. "Je ziet er goed uit." Zegt robbie. Ik voel m'n wangen rood worden en glimlach breed. "Dankje." Zeg ik. Hij glimlacht en loopt naar buiten. De sneeuw ligt er nogsteeds en we kijken wat rond. "Lopen?" Vraagt hij dan. Ik knik en we beginnen met lopen. De zon schijnt maar toch is het koud. Ik pak robbie zijn hand vast en hij wrijft een beetje over mijn hand heen. We komen in het centrum en al gelijk rennen er 5 meisjes gillend naar robbie. Snel laat hij mijn hand los en zucht hij luid. "Mogen we op de foto?" Vragen ze. Hij knikt en gaat een voor een met de meisjes op de foto. "Wil jij een foto van ons maken?" Vraagt een van de meisjes. Ik knik en neem haar telefoon aan. Ze poseren en snel neem ik wat foto's. Het meisje neemt de telefoon weer aan en kijkt mij aan. "Wacht jij bent die ene jongen uit die schaats video." Zegt ze. Ik glimlach en knik. "Yes." Zeg ik. "Omg hoii!" Zeggen ze. Ik glimlach naar ze en ze rennen lachend en gillend weg. "HIJ IS ZO KNAP." horen we ze zeggen. Ik kijk Robbie aan en we schieten in de lach. Oke dan. We lopen verder en gaan wat winkels in.

-

We zijn weer thuis na een heledag shoppen en gillende mensen om ons heen, maar we hebben nu wel genoeg cadeaus. We ploffen neer op de bank en nog geen 10 minuten later vallen we in slaap in elkaars armen. Wat bof ik toch met een jongens als hij.

-
Sorry dat ik zo extreem lang niks heb geupload, maar ik ben bezig met een ander boek die bijna af is! Oh en ik was bij afas, wat echt geweldig was. De delen worden vanaf nu ook wat korte trouwens, sorry daarvoor. ❤️