ÜÇGEN | +18 |

3.BÖLÜM

"Sana söylemem gereken bir konu var"

Duştan çıkmış yatakta beraber uzanmıştık, beni kucağında sım sıkı tutup parmaklarını saçlarımın arasında gezdiriyordu....
Sesinin gerginliğini anlıyordum, yüzünde her zamanki ciddiyeti vardı.

Sesindeki gerginlikten anlıyordum konunun ne olduğunu, duymaya tahammülüm olmayan o konu....

Kafamı kaldırıp odanın karanlığında parlayan gözlerine baktım meraklı meraklı, sanki haberim yokmuş gibi....

"Evet? Dinliyorum seni "

Sesini temizleyip yatakta doğruldu konuşmadan önce, kendince zaman kazanıyordu sanırım, nereden ve nasıl başlaması gerektiğini düşünmek için...
Sonunda...

"Selda...."
"Selda geri dönmüş"

Sanki ilk defa duyuyormuşum gibi yatakta biraz doğruldum ve yüz ifademi şaşkın yapmaya çalıştım.
Benden bir cevap gelmeden kendisi devam etti...

"Oğlum da... O da geri dönmüş Amerika'dan"

Sanki geri kalanını duymak istemiyormuşum gibi başladım gevezelemeye....

"Aaaa?! Gerçekten mi? Ayy özgür ben hala inanamıyorum senin 23 yaşında baba olmana, nasıl yaptın bunu??? "

Özgür kafasını iki yana sallayarak kıkırdadı buna, parmak ucu bacağımın üzerinde dolaşmaya başladı tekrar...
Yakıcı ses tonuyla sordu, bu ses benim içim'de neler yaratıyor hiç umursamadan sordu hemde...

" Nasıl yaptığımı tekrar göstermemi istermisin ? "

Elini şakayla ittim gülerek...

"Özgür bi rahat dur.... Sen nasıl öğrendin döndüklerini?? "

Birden ciddileşti ama eli hala bacaklarımda dolaşıyordu, sesini temizleyim cevap verdi...

"Selda aradı, oğlumun yıllar sonra amerika'dan döndüğünü öğrenmek hakkım sonuçta?"

Kafamı hızlı aşağı yukarı salladım.

"Tabi,tabi...peki ne yapıcaksın? Görüştünüz mü bu gün? "

Yatakta doğruldu bunu duyunca, elini kafasının arkasına götürüp boynunu okşadı.... Tekrar gerginleşmişti hissediyordum... Korktuğum şey başıma mı geliyordu?

"Davet ettim..."

"Ne?...."

"Akşam yemeğine, davet ettim onları"

"Onları derken?"

"Oğlum ve annesini"

Bu kelimeler kurşun gibi kalbimde yer almıştı, haklıydı tabi, Ne olucaktı ki? Beni ailesine nasıl tanıştıracaktı? Onlarla nasıl yüzleşecektim?

"Annesi ne alaka şimdi?"

Ne kadar sormaya korksam da sormuştum bunu...

"Ne demek ne alaka? Oğlum gelsin sen gelme mi deseydim selda'ya?"

Ciddileşmişti bakışları, sorum biraz garipti ama bade beni korkutmuştu... İletişime geçmelerinden tırsıyordum....

"Bana neden haber vermedin ki? "

Bir kaşını kaldırdı, dudağının kenarında bir küçümseme sırıtması vardı...
" Haber mi vermeliydim sana?"

"Be...Bence evet..." Parmaklarım bir birilerine işkence ediyordu, gözlerimi ellerime dikilmiştim bunu derken....
Kafamı kaldırdığımda göz göze gelmiştik, parlayan gözleri bu sefer sanırım sinirden parlıyordu, eliyle yüzüne düşen bir kaç saç telini arkaya taradı, gözlerini benden kaçırıyordu benden başka herşeye bakıyordu...