ترويض الأسد

ترويض الاسد /البارت العاشر

في عز الليل نورهان صحيت على صوت خبط ودب فتحت عينيها بخضه وطلعت تجري على مصدر الصوت لقيت الصوت طالع من احدى الغرف .فتحت الباب بخوف .لاقت حمزه بيتمرن فى غرفة الجيم الخاصه بيه .اطمنت لما شافته .حمزه بصلها وقف تمرين .حمزه بأستغراب : ايه اللى صحاكي دلوقتى .
نورهان بتنهيد : اتخضيت من صوت الخبط والدب .ده
حمزه : انا اسف .جدا .كنت بتمرن .انتى عارفه بقالى كام يوم فى البلد فا بعووض
نورهان بتساءل : هو انت منمتش ليه
حمزه بأستعباط : مش جايلى نوم .مش بعرف انام لوحدى .
نورهان بأستغراب : ده اللى هو ازاي يعنى .انت طول عمرك بتنام هنا لوحدك .
حمزه قرب عليها خطف بوسه سريعه من شفايفها : ده لما كنت لوحدى .دلوقتى وانتى معايا .اكيد مش هايجيلى نوم .طول ماانتي نايمه فى اوضه لوحدك وانا بعيد عنك .ومش قادر ألمسك .
نورهان بعتب ولوم : هو مش انت اللى قولتلي خدى وقتك .
حمزه بمراوغه : يارتني ماكنت قولتلك . حضرتك ماصدقتى طبعا واستحليتى الموضوع . ومش حاسه بيا
نورهان بزعل وتوتر : انت بتتكلم جد يادكتور حمزه .
حمزه ضحك جدا على برائة نورهان .وقربها لحضنه واكمل وهو لسه بيضحك .طووول ماانتي لسه بتقوليلى يادكتور ديه هاعرف انك لسه مش مستعده ..يلا روحي كملي نومك .كلها كام ساعه والنهار هيطلع .واناكمان الحق انام ساعتين ..

تانى يوم صباحا .حمزه وصل نورهان الجامعه . بس نزلها قبل البوابه بشويه . لأن لسه محدش يعرف انهما اتجوزا .حمزه كان مقرر انه مش لازم حد من الجامعه  يعرف بموضوع جوازهم كده كده نورهان مش هاتحضر غير وقت الامتحانات . بس مكنش عامل حسابه . ان في حد من زمايل نورهان الولاد  هيشوفها وهي نازله من عربيته .ويفهم الموضوع بشكل مختلف.
نورهان قابلت ساره وياسمين وقضوا الوقت مع بعض بعد ماكانوا خلصوا يومهم الدراسي .ووقفوا مع بعض فى ساحه الجامعه .
ساره بفضول : جو الصعيد بقا حلو .ولا زي ما بنسمع عنه
نورهان : حلو جدا .واحلى حاجه لما تبقي موجوده وسط ناس بتحبيهم ويحبوكى
ياسمين : يعنى انتى يانورهان ممكن ترجعي الصعيد تانى .
نورهان بمرواغه : اه ممكن جدا . لسه مش عارفه
ياسمين بسخريه : شكلك اتأقلمتى على العيشه هناك .مش بعيد نسمع انك اتجوزتى من هناك .واحد بيلبس جلابيه وعمه .
نورهان : هو ده حدود عملك بالصعايده لبس الجلابيه والعمه .طب ايه رائيك بقا ان انتى مش فاهمه . يابنتى شباب الصيعد دول جدعان جدا . ورجاله جدا . انتى فعلا طلعتى سطحيه جدا
ياسمين بسخريه : انا فعلا مستغرباكى .من شهر ولا اتنين قعدتيهم فى البلد .غيرتى رائيك وقناعتك
نورهان : مين قالك كده .ثم انتى تعرفي منين ارائى وقناعتى . ده انا المده اللى قعدتها فى الصعيد .اكبر من المده اللى عرفتك فيها   (قرب عليهم شاب زميلهم)
الشاب : ازيك يا انسه نورهان
نورهان مستغربه : حضرتك تعرفني !
الشاب : اه طبعا .انا ايهاب زميلك فى الكليه
نورهان بعدم اهتمام : اه اهلا
ايهاب بتودد : انا بصراحه كنت حابب اتعرف عليكى اكتر .ياريت يبقا فى فرصه
نورهان بغضب وقطعت كلامه : عفوا .يعنى ايه تتعرف عليا .وليه اصلا تتعرف عليا .
ايهاب بخبث : فيها ايه .احنا زملا . وطبيعي نكون بنعرف بعض
نورهان بسخريه : اظن حضرتك عرفت اسمى .وانا عرفت اسمك .وبكده نبقا اتعرفنا .فرصه سعيده .وياريت متتكررش تانى ..
حمزه شايف الموقف من بعيد .شاب واقف بيكلم نورهان .ونورهان بترد عليه . طبعا الغيره بدئت تسيطر عليه ونارها بسرعه اشعلت قلبه ..خرج هو الاول .. ونورهان خرجت بعده بشويه صغيرين
ساره : ايه يا ايهاب اللى انت قولته لنورهان ده . هي نورهان بتاعة الكلام ده برضو
ايهاب بخبث : البت ديه مش سهله .عامله قدامنا ملاك . عارفين شوفتها نزله من عربيه مين وانا جاي
(ياسمين وساره) بصلوا بتساءل وهو تابع  كانت نزله من عربيه الدكتور حمزه .
ساره بنفي : لا مستحيل . لا يمكن اصدق .لا نورهان تعمل كده .ولا ديه اخلاق دكتور حمزه
ياسمين بسخريه وخباثه : كنت حاسه والله . البنت ديه مش زي مااحنا فاكرين .عامله نفسها ملاك .ومفهمانه كلنا انها ع الابيض وملهاش فى الكلام ده خالص . اتاريها بتشتغل على تقيل .وضحكت بسخريه.. تخصص دكاتره بس .
ساره بغضب : انتى بس بتقولي عليها كده .عشان بتغيرى منها.ولا نسيتى اول مره شفتيها قولتى عليها ايه  .وانت اتقي ربنا وبلاش تتكلم كلام وخلاص
ايهاب : بقولك شوفتها نزله من عربيته .ومنزلها قبل البوابه بشويه . عشان محدش يشوفها معاه وانا هاكدب ليه يعنى
ياسمين بسخريه : عشان كده عايز تتعرف عليها وعملت الحوار ده كله .مش سهل انت ياايهاب برضو .
ايهاب : انا هثبتلكم بكره كلامي ده .وهتشوفوا ان الهانم عامله فيها شريفه قدامنا بس ..