Sa isang maliit na bayan, may isang dalaga na ang pangalan ay Keyan. Matagal na siyang naninirahan sa isang maliit na bahay malapit sa sementeryo. Simula pa noong namatay ang kanyang mga magulang, doon na siya tumira mag-isa.
Sa loob ng maraming taon, si Keyan ay naging malungkot at nag-iisa. Ang pagkakaroon ng isang tahanan malapit sa sementeryo ay nagbigay sa kanya ng isang mapanghawakang kalooban. Ang mga patay na nakalibing roon ay naging mga kasama niya sa kanyang kalungkutan.
Isang araw, dumating sa bayan ang isang binatang nagngangalang Kucha. Si Kucha ay isang malungkot at misteryosong tao. Sa halip na makisama sa ibang mga tao, siya ay patuloy na nag-iisa. Si Keyan ay naging interesado sa kanya at nagpalapit upang makilala siya ngunit si Kucha ay hindi siya pinapansin.
Sa bawat araw na lumipas, nagpatuloy ang pag-iwas ni Kucha kay Keyan. Ngunit sa halip na panghihinayang, ang pag-iwas na ito ay nagdulot ng lalo pang kalungkutan kay Keyan. Hindi niya maintindihan kung bakit ang isang tao ay maaaring maging ganito ka mabigat ang puso.
Habang tumatagal, ang mga dalawang kaluluwa ay nagkaroon ng mga pagkakataon na magka-ugnay. Sa isang araw, nang ang ulan ay bumuhos nang malakas, napilitan si Kucha na humingi ng tulong kay Keyan dahil sa kanyang sasakyan na nasira. Dahil sa kawalan ng ibang pagpipilian, si Keyan ay pumayag na tulungan siya.
Sa panahong iyon, sila ay nagkausap at nagkaunawaan. Nabunyag ni Keyan ang iba't ibang mga pangyayari sa buhay ni Kucha na nagdulot ng kalungkutan sa kanyang puso. Natanto ni Keyan na si Kucha ay mayroong malalim na sugat na hindi pa nababahala.
Nagkaroon ng galak sa puso ni Keyan na tulungan si Kucha na malampasan ang kanyang mga pinagdadaanan. Ginawa nila ang mga bagay na magkasama at sa bawat araw, ang puso ni Kucha ay unti-unting nagbukas at ang mga ngiti ay nagsimulang mag-usbong sa kanyang mga labi.
YOU ARE READING
Based on a true story
Randomhango sa totong buhay ng mga tao hango rin to sa mga pelikula o series sad story 🥲
