Love In The Dark

Chapter 2

Lumipas ang unang linggo ng pasukan na wala kaming masyadong ginawa kundi magpakilala lamang sa isa't-isa. Mabuti na rin yun para naman mas makilala ko ang mga kaklase ko but I choose to be alone not minding their presence. I am used to be alone.....in the dark.

Pagkatapos ng klase tuwing lunch break ay cafeteria agad at as usual sa gilid na naman, naging favorite spot ko na lang yong table na nasa gilid dahil di masyadong kita. Not that I liked to be notice as if. Tahimik lagi ang Buhay ko walang masyadong thrill, eskwelahan at apartment lang ako at tuwing weekends naman ay trabahu at Bahay lang din. Nasanay nalang ako sa Buhay na Meron ako ngayon as if I have a choice. But even in my new journey I know I can handle it by myself, I can and I will for my better future.

Wala naman Kasi akong ibang goal kundi ang maging maganda ang Buhay ko in the near future, I actually don't have a plan to get married. Because I never believed in marriage, bakit pa ang Kung lahat ng ikinakasal naghihiwalay lang din naman. Mas naiisin ko nalang mag isa kesa mamroblema sa lalake jusko lalake lang naman Yan, I am not bitter just a little. And oh I have no boyfriend although I experience it during my junior high school but decided to not commit now just flirting.

I am party animal too, but in my condition that I have a lot of expenses to handle I can't go clubbing now, just temporary. Alam ko na ngayon pahalagahan ang kahit Isang kusing dahil sa hirap Ng Buhay ko ngayon jusko ewan ko nalang kong mag enjoy pa Ako neto. But I was glad I am learning and starting to realize things in life. That's me.

Sabado, may pasok pala ako ngayon sa work ko. I am a waitress in a Cafe, naghanap talaga Ako agad Ng trabaho simula nong mag 18 ako because i need to support myself especially that I'm taking a college degree I know I will experience a hardship in life but I am willing to take a risk and all just to reach my dreams.

So nasa cafe na nga ako, my work start at 8AM to 10PM in the evening. Mabuti nalang at mabait ang boss ko pinagtrabaho ako kahit estudyante ako, I just need a part-time job. I started my day with a smile, approaching our customers and asking what they like to order etc. it's always like that in my whole working days. Nakakapagod ngumiti but I don't mind as long as I am earning money it's okay.

Nang matapos ang trabaho ko ay umuwi agad ako ano pa nga ba eh Wala naman akong ibang gagawin. I took a cab and went straight home. When I am home I felt tired but choose to cooked because I am hungry and after I take a bath before eating so I can relax a bit. After I took a bath, nagbihis agad ako ng pangbahay at kumain sa hapagkainan. Habang kumakain ako ay diko maiwasang malungkot I felt empty. Laging mag Isa sa lahat, I know I can build a new friends with me but choose not to because in the end they will just betray you and leave you when you're useless. That's why I have this trauma that I can't easily trust people. I have this trust issue. Pagkatapos kung kumain at naghugas ng pinagkainan pumunta ako agad sa kwarto para mag toothbrush and do my nightcare routine at magbihis Ng pantulog pagkatapos ay matulog. Wala naman ng Bago sa Buhay ko simula Ng tumuntong ako ng college. I slept early that night.

Kinabukasan linggo, Half day lang ang pasok ko sa trabaho so I have my half day to spend time with some stuffs.

Umagang Kay Ganda at ako'y nag iisa pero okay lang naman basta ba Buhay akot humihinga. Nagluto, nag almusal, at naligo upang pumasok sa Café.

Nang makarating ako sa aking pupuntahan ay bumungad ang aking katrabaho na si Sofia naglilinis dahil maya-maya lang ay bubuksan na namin ang Café. Agad siyang bumati sa akin " Magandang Umaga sayo Hannah " sabi niya ng may ngiti sa kanyang labi, "Magandang Umaga rin sayo pia, mukhang ang ganda ng ngiti natin ah. May nabiktima ka kagabing Engineering student noh?" Sabi ko pa nang-aasar, " Uyy wala ah! Sakto lang " sabay tawa na parang may naaalala. "Sinasabi ko na nga ba at may ibig Sabihin ang mga ngiti, tsk lande ha!" Depensa ko pa. " Uyy Hindi kaya! Kachat lang naman Hindi naman sa personal alam mo na malalagot ako kay nanay pagnagkataon." Sagot niya na para bang kargo niya ang Mundo.

Nagtataka nga ako Dito sa babaeng to, nasa legal age na naman pero kung makaasta under ng Ina jusko, parang di papaawat sa pagsunod sa Ina. Si Sofia ay katrabaho ko sa Café at kaklase ko din. Medyo naging close nga kami dahil pareho kami ng estado ng buhay may magulang nga lang Siya at ako ay Wala. Well Hindi naman sa Wala sadyang may mga pangyayari lang talaga na Hindi ko inaasahang  mangyayari. Sa nakalipas na linggo tanging si Sofia lang ang lagi kong Kasama kahit San ako magpunta kahit sa eskwelahan din ay Siya lagi ang kakampi ko, well not bad at least I have my own friend na sa university so I will never be alone at any moment.

Buong maghapon ay nagtrabaho lang kami, serve Dito, serve dun. Linis Dito linis dun. Medyo nakakapagod dahil kelangan ay lagi kaming nakangiti to welcome our customers warmly nakakasakit sa panga hayysss but no choice. Salitan kami ni Sofia sa pagkuha ng mga order at iba pa. Not bad at least I have my comrade kahit Isa lang.

Nakakapagod ang maghapon pasalamat talaga kami at linggo ngayon half day lang. Katapos ng trabaho ay uwi walang balak magliwaliw at hindi din naman pwede dahil magagalit ang ina ni pia as always ano pa nga bang bago mabuti nga at pinayagan Yan magtrabaho eh at least may Kasama ako kahit papano.

Sa Bahay, nood Ng TV sa Sala kumain at matulog Ang ginawa ko sa kalahating Araw Ng linggo Wala pa naman masyadong gagawin, Wala rin naman kaming mga takdang-aralin so better to rest. At naalala ko kinabukasan ay lunes na naman huhu...Araw na naman ng pasok hayss mabuti na rin yun ng may ginagawa ako kesa laging nasa kuwarto namumukmok tsk..

Kinagabihan ay nagluto, kumain, naghugas ng pinggan, nanood ng TV sa sala bago pumunta ng banyo naghalfbath lang pagkatapos ay nagbihis ng pantulog at nahiga sa pang isahang kama. Dahil Hindi pako inaantok binuksan ko muna Ang aking Facebook and guess what ang Dami Kong messages gosh Hindi na Bago sakin lagi naman but Hindi ko sila nireplayan Wala ako sa mood at tinatamad akong mag type. Wala pang 10 minutes ay log out ako kaagad then natulog to ready myself tomorrow for school.