Urfa ağası

10.veda

Ve bazen hayattır sevmek birini çok uzaktayken bile yüreğinde taşıyabilmek
[Özdemir Asaf]

_________________________________________

Görüşücez küçük hanım diyerek bizi mekan'dan çıkartılar adarın arabası bizde olduğu için.

Baran ve Gözde adarın arabasına bindi ben ve diyar da onun arabasına bindik.

Yol boyu ne ben ne de diyar konuştu fakat çiftliğe değil başka yere gidiyorduk.

"Nereye gidiyoruz" gülümsedi ama bir şey demedi telefonumu çıkarıp gözdeye yazdım.

Dilan:Gözde nerdesiniz

Gözde:bilmiyorum bir yere götürüyor sor soruyorum cevap vermiyor

Dilan:diyar da öyle nereye dedim hiç bir şey demedi

Gözde:kızım korkuyorum ya bir şey olmaz inşallah

Dilan:neyden korkuyorsun hiç bir şey olmayacak sakin ol neyse sonra yazarım sana

Gözde:tamam

Tam bir 2 saatir yoldaydık arabada olan tartışmadan sonra sustum bir şey demedim gözdeye mesaj çekip.

Telefonu kapatım diyara döndüm bir sahile gelmiştik ilerde baran'nın arabasını gördüm.

Araba'dan inip baran ile gözde'nin yanına gidik hiç konuşmadım araba da dediği şey çok zoruma gitmişti.

2 saat önce

Dilan"bu Ablamla benim aramda olan bi mevzu seni ilgilendirmez niye bıraktığım mektupu okumak istiyorsun"

Diyar" ne yazdın ki ablan ağlamaktan gözleri kızarmıştı azat sanki öyle bir şey görmüş gibi şoktaydı ne yazdın"

Dilan" ya sanane ne yazdığımdan sanane seni ilgilendirmez

Diyar" tabi ya tabi kesin hala kaanı sevdiğin yazdın dimi" gülerek söylediği sey beni çileden çıkardı

Bağırarak cevap verdim" Evet evet onu sevdiğimi yazdım bundan sanane ha sanane git rojinle ilgilen benimle değil anladın mı bunda sonra bende uzak dur"

Çimenler oturmuş bekliyordum Gözde ile baran barışmıştı ben ve....diyar ise konuşmuyorduk

Benim zoruma giden kaanı sevmemi beni taciz eden adamı sevdiğimi ima etti bu zorla gitmişti.

Peki diyarin zoruna giden neydi kaanı seviyorum dememdi belki böylesi daha iyiyidi ayrı olmamız.

Biraz daha oturup sıkıldığım söyledim ve kalktık çiftliğe gidiyorduk.

Yol boyu ne o ne de ben konuşmadık çiftliğe gelmiştik odalara dağılmıştık hemen uyuduk.

Sabah Gözde uyandırdı beni bugün saymazsak yarın akşam gidiyorduk kahvaltı yaptığımız da diyar ile rojin birbiri bakar gülüyorlardı.

Bu canımı açıtmıştı ama belli etmedim birbirimez bakmıyorduk ara sıra gözlerimiz kesişiyor ama hemen çekiyordum.

Böyle mutluydu, herkes son kez at binmek için gittiler ben gitmedim bir an olsun diyar da gitmez diye düşündüm ama gitti hemde rojinle.