Askeri Okul için hayatından vazgeçen. Ada tozlu raflara kaldırılan bir gerçeği, Ortaya çıkartır ve gelişmeler başlar. Okuldan kurtulabilecekmiydi her şeyi bilirken?
Kim dost. Kim düşman.
Sevdiğim adam, aslında sandığım gibi değilmiş...
OYUNA HAZIRMI...
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
BEŞ BÖLÜM | SUÇLU KİM
İnsanın en korkunç sırları, kendisinden sakladıklarıdır.
◇
Ateşin odasından çıkmıştım neden beni öpmeye çalıştı hiç bir fikrim yoktu ama bu fazlaydı etraf kararmış ve herkes odalarına çekilmişti, buraya geldiğimden beri etraf fazla sakin'di garip bir ortamı vardı çoğu askeri görememiştim etrafta hep bir karartı vardı, insanlar çok garipti.
Odamın önüne girince yavaşca kapıyı açtım ve yatağıma doğru gidip direkt yattım, yandan bir ses gelince oraya döndüm.
"Nerdeydin bu saate kadar? komutanın yanına gitmiştin en son."
Bu Songülün sesiydi.
Ateşin dedikleri geldi aklıma ters bir cevap vermemem gerekiyordu
Arkamı dönüp cevap verdim.
"Hava almaya çıkmıştım Ateşle konuştuktan sonra....hem sanane."
Sustu öyle susarsın.
Cevap vermeyince arkamı dönüp kendimi uykuya bıraktım.
◇◇◇
Sabah kalkınca direkt lavoboda işlerimi halletim.
Selin."Günaydın canım arkadaşlarım."
Nazlı."Bi sus gün aymadı sabahın beş'i."
Güldüm haklıydı.
Songülün yatağına bakınca orda olmadığını gördüm artık onu takip etmekle günümü geçiricektim bir an önce suçluların bulunmasını istiyordum.Ve amaçlarının ne olduğunu en önemlisi kendimi korumayı, küçük bir yemdim ve O insanlar her kimse açık anımı koluyorlardı.Buna izin veremezdim ben buraya bir söz uğruna gelmiştim ve kimsenin bunu mahvetmesini istemiyordum.
Evet biraz korkak gözükebilirim ama gözü açık birisiyim ve belki'de beni aptal sanmaları işime gelir.Sonuçta kimseye güvenemezdik. Ateş bana kendisine güvenmemi istemişti ama hayır beklicektim zamanı gelince elbet her şey ortaya çıkardı.
Saçımı toplayıp yemekhaneye gidiyordum yanımda selin ve nazlı vardı.
