Un-wicked guy Part-I

Unwicked guy #60

Natalei's POV

Nagising na lang ako sa isang maputi na lugar na may isang nakakasilaw na ilaw sa harapan ko...

"Nasa langit na ba ako?"sabay tumingin ako sa paligid ko pero malabo ang buo kong paningin kaya pinikit-pikit ko ang mata ko at pilit kong tignan nang mabuti ang paligid"wag po sana,bata po ako madami pa po akong gustong gawin"at nagsisituluan na ang mga luha ko.

"Anak!!anak!!gising ka na!!"sabay may yumakap sakin..

Hanggang sa naging luminaw na ang paningin ko,,"ma!!"sabay niyakap ko pabalik si mama"ma si Neighthan!?,okay la ba siya?!,nasaan siya gusto ko siyang makita!?"sabay sinusubukan kong tumayo."ma!!gusto kong makasigurado okay siya ma!!"pero kahit anong galaw ko ay hindi niya talaga ako binibitawan..

"Anak magpahinga ka na lang muna,,mahina ka pa,masmabuti pa sayo kapag kumalma ka na lang muna!"sabay inalalayan niya ako pahiga sa kama ulit.

Hinihingal na ako ngayon sa kaba,,sana okay lang si Neighthan lord,,sana walang nangyari sakaniyang masama,,sana magkikita pa kami,hindi ko yata alam kung anong gagawin ko kapag malaman kong may nangyaring masama kay neighthan...

Nung biglang pinunasan ni mama ang mga luha ko..

"tahan na anak,,tahan na"sabay hinihimas niya ang ulo ko.

"mama?,,sorry"sabay niyakap ko nanaman siya ulit pero ngayon ay mas nahigpit na"sorry dahil sinaway ka po namin,,sana kung sinunod ka na lang namin sana hindi toh nangyari lahat."tapos humikbi pa ako dahil sa kakaiyak.

"okay lang anak,,napatawad na kita."at hinimas nanaman ni mama ang likod ko"wag kang mag-alala magiging okay din ang lahat,,basta ang importante ay magpahinga ka lang muna para magiging okay ka na nang tuluyan."sabi ni mama habang hinimas-himas niya ang buhok ko.

Lumipas na ang ilang oras at hindi parin ako mapapakali dito sa kwarto at palagi ko paring iniisip si Neighthan,,hindi ako magiging okay hangga't hindi ko siya makitang okay,hangga't hindi ko malaman na okay na siya...

"Ma,,okay na po ako,kanina pa ako nakahiga dito at nagpapahinga,segurado na po ako na kaya ko na po sarili ko,,ngayon pwede na ba akong pumunta kay Neighthan?"malungkot kong sabu kay mama habang hawak-hawak ko ang kamay niya.

"anak??"kinakabahang sabi ni mama kaya pati ako ay bigla na lang din kinabahan..

Magsasalita na sana si mama nung biglang may pumasok bigla sa kwarto ko at ang lakas pa nang pagkabukas ng pinto dahil tumama sa pader dahilan sa pagkagulat ni mama,kaya napatalon nang konte si mama at nabitawan ang kamay ko sabay lumingon kami ni mama sa pintuan.

"DAHIL TOH SAYO EH!!WALANG KANG KWENTA GIRLFRIEND !!SINAKTAN MO LANG SI NEIGHTHAN!!"umiiyak na sinabi ni Synthia"DAHIL SAYO NAWALA ANG TAONG MAHAL KO!!DAHIL SAYO NAMATAY SI NEIGHTHAN!!NAPAKASAMA MONG TAO!!PINABAYAAN MO LANG SIYANG MASAKTAN!!ANONG KLASE KANG GIRLFRIEND SA BOYFRIEND MO!!NAPAKASELFISH MO PARA ISIPIN MO LANG YANG SARILI MO!!YOUR SO IMPOSSIBLE"sigaw niya sakin sabay nagdadabog payung paa niya.

"PIGIL-PIGILAN MO NGA YANG BUNGANGA MO BABAENG WALANG MODO!!WALA KANG RESPETO AH!!NAPAKABASTOS NANG BIBIG MO!!GANIYAN BA ANG TINURO NANG MGA MAGULANG MO SAYO KAYA ANG UGALI MUKHANG HAYOP HUH!!SAAN BA YAN GINAWA ANG MUKHA MO PARA MAY LAKAS KANG PUMUNTA DITO AT MANGGULO!!??"pinilit kong tumayo at pigilan si mama.

"Ma!!tigil na po"sabay hinawakan ko ang kamay ni mama at umiiyak kong sinabi sabay lumingon kay Synthia"sa tingin mo ba gusto ko tong nangyayari huh,,sa tingin mo ba na gusto kong masaktan ang taong mahal ko??,,ang taong pinaglaban ko??wag mo kong pangunahan dahil hindi mo naman alam ang buong nangyari kaya wala kang karapatan na pagsabihan mo ko nang kung ano-ano dahil wala kang alam!!"umiiyak kong sinabi at pinipilit ko maging matapang.

"wag pangunahan??eh yan yung nakita ko!!"sigaw niya sakin sabay tinulak niya ako nang medyo malakas.

"WAG MONG SAKTAN ANG ANAK KO!!"sabay sinampal ni mama sa mukha si Synthia..

"MA!!"sabay hinawakan ko ulit ang kamay ni mama.

"EH ANG BASTOS NANG BUNGANGA NITO EH!!WALANG RESPETO!!KUNG WALA KANG MAGANDANG SABIHIN LUMAYAS KA NA RITO!!LAYAS!!"sabay tinuro ni mama yung pintuan pero tinaasan lang siya nang kilay ni Synthia"ayaw mo talagang lumayas huh"kinaladkad ni mama si Synthia papunta sa labas.

"Ma tigil na ma hayaan mo na lang siya"nung biglang sumakit ang ulo ko"ARAY!!"sabay napahawak ako sa ulo ko at agad napaupo sa kama.

"good for you"nangiinis na sinabi ni Synthia.

Pero bago pa man siya makakasalita ay bigla na lang sinira nang malakas ang pinto at agad lumapit si mama sakin..

"ANAK!!anong nangyari!?!?"sabay ginabayan ako ni mama na humiga nang maayos sa kama..

"okay lang ako ma,,sumakit lang ang ulo ko pero nawala lang naman kaagad."sabay nginitian ko si mama.

Sa totoo lang ay medyo naging guilty din ako dahi wala man lang akong nagawa nung nasunog ang bahay,,napayakap na lang ako bigla nang mahigpit nung natandaan ko ang sinabi ni Synthia sakin.

"MA!!??WALA NA SI NEIGHTHAN!!"umiiyak kong sinabi"PATAY NA SIYA!!"

"Okay lang yan anak,ilabas mo lang ang longkot mo,,iiyak mo na lang yan,mas mabuting nailabas ang lungkot sakay sa sinasarili."sabay hinimas ang likod ko ni mama.

Nung biglang bumukas nanaman ang pinto kaya agad kaming napahiwalay ni mama sa pagkayakap at agad napatingin sa nagbukas at nakita ko naman ang pinsan ko na si Jake.

Napaexhale si mama sabay sabi"akala ko bumalik nanaman yung walang modong babaeng yun"galit na sinabi ni mama.

"bakit po??ano po ba ang nangyari"nagtatakang sabi ni jake sabay nilagay niya ang pagkain sa lamesa.

"Pano ba naman kasi,bigla lang ditong pumunta na nagdadabog na akala kung sino makapasok at sigaw-sigawan si Natalei nang kung ano-ano at yun sa galit ko ay sinampal ko at kinaladkad ko papalabas nang kwarto at para tumahimik sinirhan ko nang pinto!!"

Natatawa na lang ako kay mama dahil halatang galit na galit siya,,pero in the same time ay nalulungkot din ako dahil kay Neighthan,,hindi lang ako makakapaniwala na wala na si Neighthan..

At dahil naalala ko nanaman ay bigla nanaman akong napaiyak at parang may pumipiga na kinukuryente na tinutusok na sinusuntok ang puso ko ngayon,,mukha na akong mababaliw dahil wala na si Neighthan,,hindi ko alam kung pano magadjust,,dahil nasanay din akong palagi siyang kasama at isa pa ay parang ang saya-saya lang namin kahapon tapos ngayon yun naman yung kapalit..

"Oh talei?bakit ka umiiyak?"pero hindi ko lang siya pinansin at humiga lang ako sa higaan at tumagilid at dun umiiyak habang iniisip ko si Neighthan..sa lahat nang pinagdadaanan at pinaglalaban namin ay mawawala lang yun lahat sa isang iglap..

"Ang daya-daya mo Nieghthan,,sabi mo sakin hindi mo na ako iiwanan at tutuparin mo na ang mga promise mo pero ano ang ginawa mo,,iniwan mo lang ako.."bulong ko sa sarili ko habang umiiyak.