31. Bölüm : Beni Seviyor musun

653 64 42
                                    

Evet.

Gemi şu anda tam olarak batıyordu.

Nasıl olduğu bilinmez ama en son gemiden gelen o sesten sonra bir yerin kırıldığını anlamıştım.

Muhtemelen geminin kırılmış olan yerinden içeri su girdiği için şu an gemi batıyordu.

Boranın beni tutan elleri sıkılaşırken bir kaç kez daha farklı dillerde, anons sesleri duyuldu.

"Değerli yolcularımız, önceliğimiz çocuklu kadınlarımız olmak üzere gemimiz tahliye edilecektir. Panik yapmamanızı rica ediyorum "

Bu anons sesi ile Bora eğilmiş olarak bir kaç kez adım atarak beni'de yavaş yavaş peşinden sürüklemeye başladı.

"N- ne yapıyorsun? " sesim hafiften titremişti.

"Kadınlar dedi, sen kadın değilmisin? "

"Çocuklu kadınlar" diye düzelttim.

Bu halde bile birbirimizle atışıyordukya bize helal olsun ne diyeyim. İtiraz etmedim ve peşinden ilerlemeye devam ettim.

"Şu taraftan tahliye yapılacak sanırım" dedi ve eliyle geminin, korkmuş ve ağlayan insanların toplandığı yeri gösterdi.

Ve bir anda ayağa kalkıp dikkatli bir şekilde tam ters yöne koşmaya başladı.

"Nereye? " cevap vermedi ve dün yüzünü gördüğümü anımsadığım bir adamın üzerine doğru gitmeye başladı.

"Kavga edeceğim deme" dedim tedirginlikle.

Yine cevap vermedi.

O adama biraz göz gezdirdiğimde, denize doğru bakıp aşağıya hızlı hızlı talimatlar verdiğini gördüm.

"Biraz hızlı olun, maaşınızdan keseceğim haberiniz olsun" diyordu.

Adam, arkasında biri olduğunu sezmiş gibi bize döndü fakat Bora durmuyor, koşuyordu.

Bora, geminin demirlerinin ardından biraz aşağı baktı ve emin olmuş gibi gözlerini gözlerime kenetleyip.

"Hazır mısın? "Dedi.

"Ney-? " lafımı bitirmeme izin vermeden soğukluğunu hissettiğim biçimli ellerini belimin iki yanına koydu ve beni kendine çekip sarılır bir pozisyon aldı.

"Ne yapıyorsu-? "

"Bana güveniyormusun? " başımı, beni konuşturmayacağını anlayıp, anlık bir boşluğumla salladım.

"Peki o zaman bana güvenmeye devam et olurmu" lafını bitirdiği anda, geminin demirlerine doğru yaklaşıp kenardaki masanın üzerine büyük bir adım attı ve oradan destek alıp sol ayağını geminin demirine bastı ve kendini bana siper edip denize doğru atladı.

Her şey saniyeler içerisinde gerçekleşmişti.

Ağzımdan çıkan çığlık ile kafamı Boranın omuz girintisine koydum ve boştaki ellerimi beline sardım.

Gemi ile deniz seviyesi arasında tahmini 15 ya da 16 metre vardı ve ya daha fazla..

"Sakin ol her şeyi halledeceğim" dediğini duydum Boranın, fakat şu anda içim dışıma çıkmak ile meşguldü.

Gözlerim sımsıkı yumuluydu ve Boranın kulağımın yanındaki nefes alış verişi ile, düşme hızımızdaki rüzgarın uğultusu birleşiyordu.

En sonunda Boranın sırt kısmı denizin dondurucu soğuğu ile buluşunca, ben'de Boraya sarıldığımdan dolayı suyun içerisindeydim.

Denizin içerisinde düşüş hızımız katkı sağlayarak derinlere doğru batmaya başlamıştık.

Holdans(Düzenlenecektir.)Where stories live. Discover now