GÖKLERİN SIRRI (Yarım Kaldı)

7.bölüm

Merhaba bi zamandır bölüm yazmıyordum şimdi bölüm yazmak istedim umarım beğenirsiniz.

İyi okumalar 💜

🍪

Gözlerimi açtığımda sabaha doğruydu henüz sabah olmamıştı.

Üstümde bişi yoktu bu üşümeme neden oluyordu.

Balkonunun açık kapısından gelen rüzgar doğrudan yüzüme vuruyordu.

Arkamı dönmeye çalıştığımda bir el belime sarıldı ve karnımda durdu.

Karnımı okşamaya başladı.

Astaroht'tu bu ondan başkası olamazdı.

Yüzünü boynuma gömdü ve kokumu derin ve sesli bir şekilde içine çekti.

Tekrardan uyuycak gibiydim eriyordum resmen karşısında.

Gözlerim tekrardan kapandı ve tekrardan uykuya daldım.

🌙VİKİ'NİN RÜYASI🌙

Annem ile birlikte savaş alanından çıkıyorduk.

Çok tenha bir yerdeydik şeytanlar hemen annemi öldürmek için üstümüze gelebilirdi.

Annem;
Dikkatli ol Viki.

Annemin sözüyle biraz daha sessiz bir şekilde yürümeye başladım.

Cesetlerin üzerinden geçiyordum başka hiçbir yol yoktu uçarsak yine bizi görebilirlerdi.

Annem tek sepha olarak kalmıştı geri kalanı şeytanlar tarafından infaz edilmişti.

Melekler savaşa katılmayı tercih etmemişti taki en üstünleri ölene kadar.

Şeytanlar ve melekler savaşıyordu.

Melezler ise bazıları şeytanları bazıları da melekleri desteklemişti.

Lucifer ve Malbonte şeytanların tarafındaydı.

Bu durumda meleklerin kazanması imkansız oldu.

Veba öldürülmüştü. Lucifer tarafından.

Annemle tam sınıra ulaştık ki bir ses geldi.

İkimizde hareketsiz kalmıştık.

Anneme doğru döndüğümde annemin nefesinin hızlandığını duydum.

Tam arkama Lucifer geldiğinde anneme doğru koşup onu çevirdim.

Tam kalbinden ok yemişti.

Aniden yere düştü konuşmuyordu.

Viki;
Anne. Anne lütfen konuş benimle iyi olacaksın.

Ellerimi kanayan yere bastırdım.

Aslında biliyordum asla geri gelmiyceğini ama yinede gereksiz çaba sarf ettim.