(Ateş'in anlatımıyla)
Hersey benim yüzüme oldu, Alev şuan benim yüzüme içeride, eğer ben öfkeme hakim olup onunla öyle konuşup canını yakmasaydım bunlar yaşanmıyor olacaktı, şuan içerideki yaralı yatan Alev'i yaralayan benim..
"Abi yeter kalk artık, sen suçlu değilsin kendine gel" dedi Demir.
"Hayır Demir...icerde ameliyathane de zarzor nefes alabilmesi benim suçum."
"Asıl sen onu kurtardın, orada nefes alamiyorken sen ona kendi nefesini verdin, kendi nefesini paylaştırdın, eğer sen o an orada suni tenefus yapmasaydın şuan Alev belkide kurtalamayacaktı ve ölecekti!"
"Ama ben olmasaydım, o karnından yara almayacaktı.."
"Ya abi saçmalama sen mi dedin o manyağa git Alev'i bıçakla diye!"
Hiç birsey demeden duvara bakıyordum, şuan o adamı ne biçim döveceğimi hayal ediyordum ve bunu düşünürken ister istemez elimi sıkıyordum.
....
Alev'in odasından bir hemşire çıktı, hemen ayağa kalkıp durumu sormak için dudaklarımı araladım.
"Durumu nasıl hemşire hanım kötü birsey varmı?"
"Lütfen, Doktor Bey'i bekleyin" dedi.
"Hemşire Hanım, ne Doktor Bey'i beklemesi, randevu mu alıyoruz biz, siz söyleyin arkadaşımızın durumunu" dedi Demir.
Ama hemşire Hanım onu dinlemeden gitti. Biraz daha bekledik ve sonunda Doktor Bey geldi.
"Siz Alev Sönmez'in neyi oluyorsunuz?" Dedi.
"Sınıftan arkadaşlarıyız, ne oldu bir sıkıntımı var Doktor Bey?" Dedim.
"Ameliyat başarılı geçti kurşunu çıkardık, yanlız...çok kan kaybetmiş yaşıyor olabilmesi bile bir mucize"dedi Doktor.
"Tamam biz verelim ne dir kan gurubu?"
"A Rh+"
"Benim kanım B Rh+ uyuşmuyor" dedi Demir.
Bende söze atıldım
"Benimki uyuşuyor." Dedigim an Doktor umutla bana baktı.
"Tamam sizi kan odasına götürelim ordan kanınız alınacak"
Başımı salladım ve Doktor un gösterdiği yere doğru yürümeye başladım.
....
(Alev'in anlatımıyla)
Gözlerimi araladım ki bir odada kan veriyorlar bana, bir anda içeri bir hemşire girdi ve dışarıya seslendi
"Hasta uyanmıış!"
Dedi o an kulağım çok acıdı yüzümü buruşturdum,bunu gören hemşire hemen konuştu.
"Ayy çok pardonn, bugün ilk işim ,biraz heyecanlıyım, nasılsınız acaba?"
Müthiş, ilk gün çalışanını bana veriyorlar ama anlayışlı olmalıyım tabiki, bir tebessümle ona baktım.
"Sorun yok her şeyin bir ilki vardır, ve iyiyim teşekkürler" dedim
Kafa salladı ve Doktor Bey geldi. Gözüme küçük ışıklarla baktıktan sonra biraz kör oldum tabi sonrada konuşmaya başladı.
"Nasılsın bakalım?" Dedi
"İyiyim ama halsiz hissediyorum ve ufak karın ağrısı var okadar" dedim
"Anladım 2 gün misafirimiz olacaksın sonra evine gidebilirsin tabiki"dedi.
"İçeri girin!" Diye seslendi Doktor Bey.
YOU ARE READING
CİNAYET
Mystery / ThrillerEski den kalma yaralarım hâlâ sızlıyordu ta ki İstanbul'a gelene kadar... İyi kötü başımdan bela eksik olmadı. Ama onlar herzaman beni bırakmadılar heleki Ateş Kara.
