But it could never happen

Κεφαλαιο 3

Τωρα εσείς θα αναρωτιέστε τι εγινε με την λενα και τον αλεξ. Εγώ τον αλεξ δεν τον συμπαθούσα ποτέ γιατί μου έβγαζε πολύ περίεργα βαιμπζ από πάντα και από τότε που ξεκίνησε την παρεα με τον αδερφό μ ήμουν σιγουρη πως θα έπαιζε μεγάλη πουστια στην λενα. Η Λένα είχε κάνει πολλές φορές ήρεμη πάντα συζήτηση με τον αλεξ γιατί τον έβλεπε που σαλιαριζε με άλλες, αλλά επειδή για τον αλεξ μιλάμε δεν άλλαξε τίποτα και συνέχισε τα ίδια. Η Λένα όμως μια μέρα τον είδε τα φασωνετε με μια απο το β2 στις πύλες του σχολείου και δεν άντεξε και σταματησαν οι ήρεμες (λέμε τωρα) συζητήσεις και η λενα τον χωρισε. Καλύτερα πιστεύω της αξίζουν πολλά καλύτερα από αυτόν τον πουστη που πήγε και έμπλεξε.

Το επόμενο πρωί ξύπνησα και είδα πως έχω 20 αναπάντητες από τον Χάρη, και αποφάσισα να τον πάρω τηλέφωνο.
Χαρης:"Ελα ρε νεφελη ανησύχησα"
Νεφελη:"στις 12 να είσαι στο παρκο" του είπα και το έκλεισα. Η ώρα είναι 11:30 και άρχισα να ετοιμάζομαι. Έβαλα ένα μαύρο σορτσακι και μια μαύρη μπλούζα, έβαλα λίγο άρωμα και έφυγα. Μολις έφτασα στο πάρκο είδα τον Χάρη να με περιμένει σε ένα παγκακι. Μολις με είδε σηκώθηκε και ήρθε προς το μέρος μου και με αγκαλιασε όμως εγω τον απομακρυνα από πάνω μου και έκατσα στο παγκακι
Χαρης:"Τι εγινε" με ρώτησε και δεν ήξερα πραγματικά τι να του πω
Νεφελη:"Χάρη.." είπα και με κοίταζε στα μάτια. Γαμωτο δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτά τα μάτια που στην αρχή φαινοντουσαν τόσο πολύ αθώα κατέληξαν να προκαλέσουν όλα αυτά..
Νεφελη:"Τι νιώθεις;" μολις το άκουσε εκείνος ξαφνικα πάγωσε..
Χαρης:"Τι εννοεις; Τι επαθες πάλι ρε Νεφέλη!" Είπε και κατάφερα να διακρίνω θυμό στη φωνή του.
Νεφέλη:"Με αγαπάς;" πάλι πάγωσε. Γαμωτο είναι τόσο δύσκολο να απαντήσει με ένα ναι η οχι;
Χαρης:"Κοίτα Νεφέλη"
Νεφέλη:"Άστο Χάρη, νομίζω πήρα την απάντηση μου. Αντιο"
Χαρης:"Κατσε Νεφέλη τι;; Αυτό ήταν δηλαδη; Με παρατας; Βρήκες άλλον ε; Κανένας δεν θα σε αγαπήσει όπως εμένα και το ξέρεις!"
Νεφέλη:"αλήθεια ότι και να λες δεν μου αλλάζεις γνωμη Χάρη. Μπορεί να σε αγαπαω αλλά αρκετά με έχω παραμελεισει τελευταία! Ήρθε η ώρα να ασχολειθω πλέον με εμένα και την οικογένειά μου!" Του είπα.
Χαρης:"Οικογενεια; Ελα τώρα Νεφέλη, με μένα μιλάς! Τι οικογένεια και μαλακιες λες;" είπε και εγώ έμεινα να τον κοιτάω ενώ ένιωθα τα δάκρυα να έρχονται στα μάτια μου.
Χαρης:"Μην με κοιτάς έτσι, ξες πολύ καλά ότι αναφέρομαι στον πατέρα σου! Τουλάχιστον εγώ έχω πατέρα μου να με νοιαζεται και να με αγαπάει, και όχι σαν κάποιους άλλους!!" Η σποντα πήγαινε για εμένα, το ξερω. Βλέπεται, ο παΤερας μου, όσο τον θυμάμαι δηλαδή ήταν από πάντα αλκοολικός και όταν έπινε δεν νομίζω ότι είχε συνηδηση των πράξεων του. Ένα βράδυ θυμάμαι όταν ήμουν 5 ετών με ξύπνησε η μητέρα μου και μου είπε ότι έγινε κάτι με την γιαγιά μου, τη μητέρα της δηλαδή και πρέπει να φύγουμε. Μεγάλωσα χωρίς αντρική φιγούρα στο σπίτι μου. Ο αντρας του σπιτιού ήταν πάντα ο αδερφός μου. Η μητέρα μου πέρασε δύσκολα μεγαλώνοντας μας, έτσι δεν επέστρεψα ποτέ σε κανέναν να πιάσει στο στόμα του αυτο το κάθαρμα της κοινωνίας, τον μπαμπά μου ΑΝ αξίζει να τον λέω έτσι.
Νεφέλη:"Νταξει αυτο ηταν Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΟΥ ΜΑΖΞ ΣΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΙΟ"
Χαρης:"Κάνεις άλλος δεν θα σε αγαπήσει όπως εγώ! Να το ξέρεις!"
Νεφέλη:"Ασε μας μωρέ κ εσύ με τις καυλες σου" ψιθυρισα κ νομίζω δεν με άκουσε.

[..]

Γιωργος:"τι θ κανεις τελικά ρε"
Νεφελη:"Θα βγω με την λενα γιατι;;"
Γιώργος:"Αα τιποτα" είπε και έφυγε από το δωμάτιο μου. Τσέκαρα την ώρα και ήταν ήδη 7:30 και η λενα θα ήταν εδώ στις 9 για να φύγουμε. Εγω άνοιξα την ντουλάπα μου και βρήκα ένα μαύρο φόρεμα και γόβες που ταίριαζαν απίστευτα με το φόρεμα. Ντύθηκα, έκανα ένα έντονο βάψιμο και τα μαλλιά μου μπούκλες, έβαλα λίγο άρωμα και κατεβηκα κάτω και είδα την λενα μα με περιμένει.

______________________________________

Γειά αγαπεσσς

Τι κανετεε;;

Πλιζζ βάλτε αστερακι γ να ξέρω αν είναι να συνεχίσω την ιστοριαα

Αντιοο❤❤