But it could never happen

Κεφαλαιο 8

[Ντριν ντριν]
Ακούω το ξυπνητήρι μου και πετάγομαι από το κρεβάτι. Ένιωθα τόσο έντονα ότι άργησα να ξυπνήσω αλλά μόλις είδα την ώρα, ήταν 5:30. Σε μιάμιση ώρα έπρεπε να είμαστε Πειραιά. Κατέβηκα κάτω, έφαγα πρωινό, και μόλις πήγα πάνω έβαλα τα ρούχα που είχα βρει, έκανα ένα απλό μέικ απ, έβαλα λίγο κολόνια και μόλις κατέβηκα κάτω είδα τον Γιώργο να μιλάει με τον Ιάσονα. Μόλις με είδε μου έκανε νόημα να πάρω τα κλειδιά και εκείνος θα τσέκαρε αν ξεχάσαμε κάτι και να κλείσει τα πατζουρια. Μόλις βγήκε έξω μας περίμενε το ταξί.

Λένα: «Που είσαι»
Νεφέλη: «Σε 10λ είμαστε εκεί»
Λένα: «Οκευυυ σας περιμένουμε» είπε και της το έκλεισα

[..]

Αλεξ: «Αντε μην κάνετε 10 ώρες σε 20λ φεύγει το πλοίο»
Νεφέλη: «Καλά τσιλ προλαβαίνουμε» Ψυθίρισα ενώ έβαζα τη βαλίτσα μου στο αμαξι του. Μόλις τελειώσαμε ανεβήκαμε στο πλοίο και περιμέναμε τον αλεξ. Πάλι καλά έχει μεγάλο αμαξι και θα χωράμε όλοι, μια φορά έκανε και κάτι σωστό αυτός ο άνθρωπος. Οι ώρες πέρασαν αργά στο πλοίο αφού οι μισοί κοιμόντουσαν και ήμουν μόνο εγώ με τον Γιώργο και τον Χάρη ξύπνιοι. Και τι να πεις με αυτούς; Επιτέλους μετά από 4 ώρες φτάσαμε! Τους ξυπνήσαμε όλους και κατεβήκαμε στο αμαξι. Μόλις φτάσαμε στο σπίτι, καθαρίσαμε και αποφασίσαμε να μοιράσουμε τα δωμάτια φέτος. Ανεβάσαμε τις βαλίτσες από το αμαξι και πήγα ναι να φάμε κάπου έξω. Μόλις ήρθε το φαγητό μας ξεκινήσαμε να λέμε πως θα μοιράσουμε τα δωμάτια.
Λένα: «Λοιπόν σκεφτόμαστε με τον Γιώργο να είμαστε μαζί, όποτε για να μην έχουμε ατυχήματα, θα πάει η Νεφέλη με τον Ιάσονα και ο Αλεξ με τον Χάρη» είπε και μου βγήκε το νερό από το στόμα. Η βλαμμενη, κάθε χρόνο είμαστε μαζί, τι κάνει;
Γιώργος: «Τι έπαθες ρε»
Λένα: «Χαχα ουψ» Είπε και ήπιε ανενόχλητη το νερό της και εγώ την κοίταξα με ένα δολοφονικό βλέμμα.
Νεφέλη: «Τίποτα τίποτα» είπα και συνεχίσαμε να μιλάμε για άσχετα θέματα. Μόλις γυρίσαμε στο σπίτι, διαλέξαμε δωμάτια, ο Γιώργος με την Λένα έχουν το δωμάτιο δίπλα στην κουζίνα, ο Χάρης με τον Άλεξ έχουν το δωμάτιο δίπλα στο μπάνιο και εγώ με τον Ιάσονα το δωμάτιο δίπλα σε αυτό του Χάρη και του Άλεξ. Τρατζικ Ε; Φτιάξαμε τα ρούχα μας και μπήκα για ένα γρήγορο ντουζ γιατί σε 1 ώρα έπρεπε να είμαστε έτοιμοι. Έκανε η Λένα πρώτη μπάνιο γιατί προφανώς και κάνει 10 ώρες. Μόλις βγήκα, στέγνωσα το μαλλί μου και το έκανα μπούκλες. Έβαλα ένα φλοραλ φόρεμα και έκανα ένα ελαφρύ βάψιμο. Πήρα μαζί μου δείγμα κολονιας, τα λιπ λαινερ, λεφτά και το κινητό μου. Η ώρα ήταν 8 και πηγαίναμε σε ένα εστιατόριο στο κέντρο της Νάξου. Κλασικά παραγγείλαμε το μισο μενού και κατά τις 12 φύγαμε και πήγαμε σπίτι. Εγώ και η Λένα αποφασίσαμε να πάμε για κάνα ποτο.
Ιασονας: «Που θα πας;»
Νεφέλη: «Θα πάω με την Λένα για ποτό»
Ιάσονας: «Μόνες σας;»
Νεφέλη: «Χαχα θες να έρθεις;;»
Ιάσονας: «Όχι νταξει.. Μην αργήσεις όμως, αύριο θα πάμε για μπάνιο»
Νεφέλη: «Οκευ» Του είπα ενώ έβαζα τους κρίκους μου και έφυγα.
Λένα: «Αντε αγάπη μου πάμε» Μου είπε και φύγαμε. Φτάσαμε στο μπαρ και πήγαμε κατευθείαν στον πάγκο. Κάποιος μου κάνει πλάκα. Καινούριος θ είναι αυτός, δεν τον έχω ξανά δει.
Μπάρμαν: «Θα πάρετε κάτι όμορφες;»
Λένα: «Ναι εγώ μια βότκα βύσσινο»
Μπάρμαν: «Εσύ όμορφη;»
Νεφέλη: «Μμ εσένα σε ποτήρι» Είπα ψυθιριστα « ΕΕ και γώ το ίδιο»
Μας έφερε τα ποτά και μαζί με το δικό μου είχε και ένα χαρτάκι. Το ανοίγω και ήταν ο αριθμός του, μόλις το είδα γέλασα ελαφρά και όταν σήκωσα το κεφάλι μου να τον δω μου έκλεισε το μάτι και γέλαγε. Η ώρα πήγε 3 και αποφασίσαμε να γυρίσουμε σπίτι. Ξεβαφτήκαμε, βάλαμε πιτζάμες και πήγαμε για ύπνο.

Δε νεξτ ντει➡️

Μόλις ξύπνησα πήγα στο μπάνιο και έκανα τα απαραίτητα. Κατέβηκα κάτω και εκεί βρήκα τον Ιάσονα με τον Χάρη. Δεν τους έδωσα σημασία και πήγα να φάω πρωινό.
Λένα: «Εππ γειαα» Μου είπε μόλις κατέβηκε κάτω
Νεφέλη: «Χευυ» Της είπα και εκείνη έκατσε δίπλα μου και με κοιτούσε. «Όλα καλά;» Της είπα γεμάτη απορία
Λένα: «Θα πάρεις τηλ τον μπάρμαν από χθες;» Είπε λιγαακι δυνατά με αποτέλεσμα να το ακούσουν ο Χάρης και ο Ιασονας από το δίπλα δωμάτιο.
Νεφέλη: «Κοπέλα μου τι γκαριζεις» Της είπα ψυθιριστα και την πήρα πάνω να ετοιμαστούμε

[..]
Πλευρά Λένας:
Γιώργος: «Θα μπει η φίλη σου;»
Λένα: «Μμ πιο μετά»
Γιώργος: «Ωραία περίμενε εδώ»
Λένα: «Κάτσε, που πας» Του είπα αλλά μάλλον δε με άκουσε. Η νεφέλη μας έβλεπε και γέλαγε σαν χαζό. Μετά από λίγο ήρθε ξανά ο Γιώργος και μου έκανε νόημα να ξανά δω στο μέρος που καθόταν η Νεφέλη. Ξαφνικά βλέπω τον Ιάσονα να τον παίρνει από το χερι και να πηγαίνουν κάπου ΜΟΝΟΙ τους. ΑΜΚΣΒΡΞΣΓΡΒΣ
Λένα: «Που πάνε;»
Γιώργος: «Ααα δεν ξέρω»
Λένα: «Χαχαχα ελεος ρε Γιώργο»

Πλευρά Ιάσονα:
Πήγα και την πήρα, δεν άντεχα να υην βλέπω να κάθετε μόνη της. Πήγαμε σε ένα κοντινό μαγαζί και κάτσαμε και μιλούσαμε.
Ιάσονας: «Και για πες βρε, ποιος είναι αυτός ο μπάρμαν» Την ρώτησα και περίμενα την απάντηση της σαν παιδί που περιμένει παγωτό.
Νεφέλη: «Ααα τίποτα μωρέ απλά χθες μου έδωσε τον αριθμό του και τώρα η Λένα έχει τρελαθεί απλά, την ξέρεις» Ένιωθα να βγάζω καπνούς από τα αυτιά μου
Ιάσονας: «Ααα μάλιστα μάλιστα»
Μόλις κοίταξα λίγο πιο πέρα βλέπω την..
ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ?!? Μόλις την είδα, πήρα αγκαλιά απτό πλάι την Νεφέλη και της έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο.
Νεφέλη: «Τι έγινε;» Είπε και με κοίταξε. Αν συνεχίσει να με κοιτάει με αυτά τα μάτια δεν νομίζω να αντέξω και πολύ..
Ιάσονας: «Μην πανικοβληθείς, αν δεις λίγο πιο πέρα είναι η Ειρήνη» της ψυθιρισα. Εκείνη γουρλωσε τα μάτια της και αμέσως γύρισε να δει που είναι η Ειρήνη. Ξαφνικά την ακούω να γελάει
Ιάσονας: «Τι έγινε βρε παιδί μου;»
Νεφέλη: «Γιατί είναι εδω;;; Έλα πάμε στη θάλασσα» Με πήρε από το χέρι και αρχίσαμε να τρέχουμε σαν 5χρονα
____________________________________
Χελλοοοοο❤️❤️❤️❤️

Τι νεαα;;
Εγώ έχω γουεμπεξ κ θέλω απλά να αυτοκτονήσω😭

Αν σας άρεσε το κεφάλαιο, πλιζ αστεράκι και ένα σχόλιο γιατί θα με βοηθούσε πολύ🩷

Τα λέμε στο επόμενο, τσαοο🫶🏼🫶🏼🫶🏼