ნიტას რაღაც ესიზმრა და უცებ გაეღვიძა მიხვდა რომ მას და დემეს მდივანზე ჩაძინებიათ საათს გახედა 8 საათი ხდებოდა მერე ბიჭს დააკვირდა ნელა აკოცა ლოყაზე და დემეტრეც შეიშმუშნა
-ნიტა? აქ ჩაგვეძინა?!
დაამთქნარა
-მჰმ...როგორც ჩანს მალე ალბად ჩემები მოვლიან...
-მაშინ მე უნდა წავიდე ხო?
-ხო...
-კაი წავედი და დაგერეკავ კაი?!
-კაი!
მოწყვეტით აკოცა ბიჭმა გოგოს და სახლიდან გავიდა ნიტა კი ადგა და უკვე აღარ ეძინებოდა როგორცკი მშობლები მოვიდნენ იქვე გარეთ გავიდა სასეირნოდ პარკში
-ნიტა?!
მოესმა უკნიდან ნიკას ხმა მიიხედა ბიჭი მისკენ გამოიქცა და მალე მის წინ იდგა
-რა გინდა?
-ნიტა მომეცი საშუალება აგიხსნა!
-რა უნდა ამიხსნა?! შენ მაკოცე! მაკოცე!
-მაპატიე!
ნიტამ ნიკას სახეში ხელი გაარტყა
-ახლა წადი! ეს გეკუთვნიდა!
ბიჭმა ლოყაზე ხელი მოისვა
-არ წავალ სანამ არ აგიხსნი!
-ნიკა...
-მაცადე! გუშინ არ ვიცი რა დამემართა ისე ახლოს იყავი თავი ვეღარ შევიკავე...
-რატომ ნიკა რატომ?!
-არ ვიცი!
-ხოდა სალაპარაკო არაფერია წავედი!
ნიტა შეტრიალდა ბიჭმა კი ხელზე ხელი მოკიდა
-მოიცადე და მომისმინე!
-რაღა მოგისმინო?!
ისევ შეტრიალდა გოგო და ამჯერად ნიკამ აღარ დააკავა ნიტა კი წავიდა მალე მისი ტელეფონი აწკრიალდა
-გისმენ დემე?!
-გარეთ ხარ?
-კი
-მოვალ შენთან სად ხარ?
-ჩემს სახლთან ახლოს რომ პარკია მანდ
-კარგი ახლავე მოვალ
ტელეფონი გაითიშა ნიტა იქვე ჩამოჯდა და ტელეფონში შეძვრა ნიკა წერდა
"ნიტა ნუ მიბრაზდები რა ხომ გითხარი თავი ვეღარ გავაკონტროლე და გაკოცე!"
"შემეშვი!"
"არა!"
ნიტამ არაფერი მიწერა და მალე ისევ მიიღო შეტყობინება...
"არ მპასუხობ ხომ?! ნიტა ამ საღამოს შემხვდი და ყველაფერს აგიხსნი დღეს გადატვირთული ვარ თორემ უფრო ადრეც სეგხვდებოდი"
"არ მინდა შენთან შეხვედრა"
"ჩემზე უნდა დაქორწინდე ხომ არ დაგავიწყდა?!"
"მინდა დამავიწყდეს!"
"ნიტა გეყოფა და გააკეთე ის რასაც გეუბნები!"
"მახარაძე შემეშვი რა!"
"ჩემი გვარი ასე მოგწონს?!"
"მძულს"
"ხოდა ნუ გძულს და ამ საღამოს შემხვდი იმ კაფეში სადაც წინაზე!"
"ოოო კარგი ხო"
ტელეფონი უნდა ჩაებნელებინა როცა ამ წამს მოსულმა დემეტრემ გამოგლიჯა უცებ დემეტრეს სახეზე ცვლილება აისახა
-მას შეხვდი?!
-დემე...
-მას შეხვდითქოო?!!!
-კი!
-რატო?!
-შემთხვევით შევხვდი!
-რა გითხრა?!
-შემთხვევით გაკოცეო...
-მაგ ნაბიჭვარს მოვკლავ!
-არაფერს გააკეთებ დემე!
-რატო ხომ ვერ მეტყვი?!
-რადგან ის შესანიშნავი ადამიანია!
-ნიტა მას უყვარხარ!
-ამას დღეს გავარკვევ!
-არ წახვალ!
-დემეტრე წავალ!
-არა!
-კი!
-ჯინიანი ჯიუტი ხარ ნიტა!
-ვიცი!
-ღმერთო მგონი მაჯადოებ ნიტა!
თქვა დემეტრემ გოგოს სახეზე შეეხო და მის ბაგეს ნაზად შეახო თავისი როცა სუნთქვა აღარ ეყოთ მოშორდა და ყურთან ახლოს უთხრა
-ხომ იცი რომ უნდა მოგიტაცო!
გოგომ გაიცინა
-არ წამოგყვები!
ხუმრობით უთხრა
-მაინც წამოგიყვან!
გოგოს სურნელი ხარბად შეისუნთქა და უთხრა
-ნიტა სანდროსთან ხოარ წავიდეთ?!
-კიი მომენატრა!
ამ დროს ნიტას ტელეფონის ხმა გაისმა
-აუუ დედაჩემიააა
-რომ არ უპასუხო?!
-მომკლავს!
-ხო დეე
-სადხარ ამდენ ხანს?!
-ნიკას შევხვდი...
-აააა კარგი მაგრამ მალე მოდი
-კაი დე!
-რაო?
-მალე მოდიო! წავედი...
-აუუ როდის გნახავ?!
-არ ვიცი მოგწერ!
-კაი პრინცესა მიყვარხარ!
უთხრა დემეტრემ გოგოს ძლიერად ჩაეხუტა და როცა გაუშვა ნიტაც გაეცალა ადგილს დემეტრე კი უყურებდა სანამ თვალს არ მიეფარა
-ჩემი პრინცესა...
ჩაილაპარაკა და სანროსთან წავიდა...
