Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Abi! Ben hazırım!"
Makyajını son bir kez kontrol eden Hannah bir yandan abisine seslendiğinde, Lucas'ın aynasındaki yansımasını gördü. Yüzünü buruşturmuş, hoşnutsuz bir şekilde bakıyordu. "Ne var Lucas? Güzel olmadım mı yoksa?" kollarını göğsünde bağlayan oğlan omuz silkti. Ablasının yüzünü aynadan incelemeye devam etti. "Güzeldin zaten, neden suratına saçma sapan boyalar sürüyorsun?" hayretle nefes veren genç kız son olarak parlatıcısını sürdü ve kalktı aynanın önünden. "İltifat mı ettin gömdün mü anlayamıyorum gerçekten."
"Çok uzun sürecek mi işiniz?"
"Geç olmadan geliriz muhtemelen, ne oldu? Korkuyor musun tek başına kalmaktan?"
"Saçmalama! Sadece... canım sıkılıyor."
"Sana gelebileceğini söyledim ama onu da kabul etmiyorsun. Ne güzel hava almış olurdun biraz."
"Resimle ilgilenmiyorum."
"Aman, iyi. Hazır fırsatını bulmuşken oyunlarını oynarsın işte." yanına yaklaşıp yanaklarını sıktı. Buna gıcık olduğunu biliyordu. "Nasıl olsa abim de yok değil mi?" ablasının ellerini ittirerek kızarmış yanaklarını örttü kendi elleriyle. Dil çıkarmayı unutmadan, çantasını alarak çıktı odasından. Bir kez daha seslendi abisine, "Abi, geç kalacağız, hadi artık!" kapalı kapısına iki kere vurdu ve beklemeye başladı. Çok geçmeden açtı kapıyı Chan.
"Daha iki saat var Hannah."
"Ya yetişemezsek?"
"Sergi, buraya yirmi beş dakika uzaklıkta."
"Ya trafik olursa?"
"Yürüyerek bir buçuk saat."
"Ya caddelerde eylem varsa?"
"Sen gerçekten delirmişsin." güldü ve omuz silkti genç kız. Odasının içine ilerleyen abisini takip etti. "Sadece heyecanlıyım. Hwang Hyunjin'i görme fırsatını yakalamak benim için ne kadar önemli bir fikrin var mı?" son olarak yeni ceketini üstüne geçirdi genç adam, düşündü bir süre, "Çok mu?"
"Aşırı. Sana yıllardır adamın eserlerini takip ettiğimi söylüyorum. Şimdi canlı canlı görebileceğim." başını onayla sallayan abisi son dokunuşlar olarak saçlarını düzeltti ayna karşısında, "İyi, anladım. Çıkalım hadi. Dediğin gibi trafik olabilir." heyecanlı adımlarla evin kapısına geçip ayakkabılarını giydi Hannah. Lucas'a son bir kez bakıp ona dikkatli olmasını söyledikten sonra takip etti kardeşini.
Hannah, dışarıda olmak için çok hevesli ancak bunun hakkında endişeli bir kızken Lucas, herhangi bir endişesi olmadan asosyal takılan bir oğlandı. Birbirlerine çok zıtlardı. Chan da bir tarafa yönelebildiğini söyleyemezdi. İkisinin ortası olabilirdi muhtemelen. İki kardeşine de yeri geldiğinde ayak uydurmaya çalışıyordu.
