" တောင်းပန်ပါတယ် မနေ့ညက မူးသွားလို့ပါ ဟျောင်းတကယ်တောင်းပန်ပါတယ် ပြီးရင်ကျေးဇူးလဲတင်ပါတယ် အများကြီး အများကြီးကျေးဇူးတင်တာ "
အိပ်ယာနိုးလာထဲက ဆော့မက်သရူးပါးစပ်ကထွက်လာသမျှက တောင်းပန်ပါတယ်နှင့် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဆိုသည့်စကား၂ခွန်းပင်
" ရပါတယ် တောင်းပန်ဖို့ထ်ိမလိုပါဘူး "
" လိုတာပေါ့ မနေ့ညက ဒီလောက်ဒုက္ခပေးခဲ့မိတာ တကယ်တောင်းပန်ပါတယ် "
" အဲ့ဒါဆို တောင်းပန်မဲ့အစား ကျွန်တော့ကို ကတိတခုပဲပေး "
" ရတယ် ဘာကတိဖြစ်ဖြစ် အကုန်ပေးတယ် "
" အဲ့လောက်လွယ်လွယ်ကတိပေးရလား ကျွန်တော်ဘာကတိတောင်းမလဲမသိပဲနဲ့ ကျွန်တော်ပေါက်ကရကတိတွေတောင်းရင် ဟျောင်းဘယ်လိုလုပ်မလဲ "
ထိုအခါမှ လူကြီးပေါက်စလေးက မျက်လုံးထောင့်ကပ်ပြီး စဥ်းစားသည့်ဟန်နှင့်
" ဒါပေမဲ့ ဂွန်းနုက မကောင်းတဲ့လူမှမဟုတ်တာ "
" ဟျောင်း ဘယ်လိုသိလဲ ကျွန်တော်က မကောင်းတဲ့လူမဟုတ်ဘူးဆိုတာ "
" ဟျောင်း နှလုံးသားနဲ့ ခံစားမိတာလေ "
မျက်လုံးလေးတွေကွေးညွှတ်လို့ ပြုံးပြီးပြောလာသည့်စကားကြောင့် ဂွန်းနုမျက်နှာတွေနှင့်နားရွက်ဖျားတွေပါ နီရဲပြီး ပူထူနေမိသည် ။
" မနက်စာ လာစားဦး အမူးပြေဟင်းရည်လဲလုပ်ထားတယ် "
ဂွန်းနုရှက်ရှက်နှင့် မီးဖိုချောင်ဘက် ထွက်ပြေးလာမိသည်အထိ မက်သရူးကတော့ ဘာမှသိသည့်ပုံမပေါ် သူ့နောက်ကလိုက်လာပြီး ဘာကတိပေးရမှာလဲသာ တွင်တွင်မေးနေတော့သည် ။
" ဂွန်းနု ဘာကတိလဲလို့ ပြောဦးလေ "
" နောက်ဆို ကျွန်တော်မရှိရင်အများကြီးမသောက်ရဘူး အများကြီးသောက်မှာဆိုရင်လဲ ကျွန်တော့်ကိုလှမ်းခေါ်ပါ့မယ်ဆိုတဲ့ကတိ ဘယ်လိုလဲပေးမှာလား "
အခုမှ စသိတဲ့လူတယောက်အနေနဲ့ ပိုင်စိုးပိုင်နင်းဆန်လွန်းတဲ့ကတိဆိုပေမဲ့ မက်သရူးဟျောင်းရဲ့ ချစ်စရာကောင်းသည့်ပုံစံကို တခြားလူတွေကို မမြင်စေချင်တဲ့ သူ့အတ္တကို သူမထိန်းနိုင်တော့ ။
" Oh!!! " ဂွန်းနုတောင်းသည့်ကတိကြောင့် အံ့သြသွားဟန်ဖြင့် မျက်လုံးလေးများဝိုင်းကာလာ သူ့ကိုကြည့်လာပြီး
YOU ARE READING
In the name of Wisteria
Short Storyမြင်မြင်ချင်းအချစ်ဆိုပေမဲ့ ကျွန်တော့အချစ်တွေက Wisteria ပင်တွေလိုပဲ ခိုင်မြဲတယ် ။ Short story မို့ 5ပိုင်းလောက်ပဲရှိမှာပါနော် ❤
