Soulmates / Vimma

foto

~Emma~

We hebben een plan om die gast op te pakken. Ik ga om 15.30 naar het park en neem 15.000 euro vals geld mee. Vince gaat op een bankje zitten in de buurt maar wij kennen elkaar dan niet. Er gaan ook een paar andere teams  in de buurt wachten zodat zij kunnen ingrijpen als er iets gebeurt. Het is nog 5 uur maar ik ben nu al zenuwachtig. Tot het afgesproken tijdstip moet ik papierwerk doen met Floor en is Vince is op patrouille met Stan. "hoe zit het nu met u en Stan?" vraag ik aan Floor om de stilte te doorbreken. "mhm, gewoon niets" zegt ze en krijgt een lachje op haar gezicht. " jaja, niets" antwoord ik plagerig en Floor begint te blozen. Op dat moment krijg ik een bericht. Ik hoop dat het Vince is maar neen, het is weer de gast. - Hugo geeft de vorige keer  niets gevonden door het bericht te traceren-. Ik open het bericht en zie een foto van mijn moeder met haar handen en voeten vastgebonden aan een stoel en duck-tape op haar mond...

~Vince~
Ik vraag me af hoe het met Emma gaat want zij zit op kantoor en ik ben op patrouille. " Vince, Vince..." roept Stan terwijl we een parking oprijden en tot stilstand komen. Ik schrik en vraag wat er is. Hij lacht een beetje en vraagt dan waar ik aan dacht. Ik wil antwoorden maar hij krijgt telefoon. Na een kort gesprekje legt hij terug af maar ik zie aan zijn gezicht dat het geen goed nieuws is. Ik vraag wat er scheelt en hij antwoordt " Het was Floor en we moeten zo snel mogelijk naar kantoor" Ik kijk hem verbaasd aan en vraag dan waarom. " Emma heeft terug ene bericht gekregen maar nu met een foto van haar moeder..." Ik voel tranen opkomen en ook woede. We rijden zo snel mogelijk  naar kantoor en wanneer de auto op de parking staat stap ik zo vlug mogelijk uit en loop naar binnen. Wanneer ik binnenkom zie ik Emma zitten maar ze houd haar tranen in. Ze loopt naar me toe en ik sla mijn armen om haar middel. Na een tijdje vraagt de chef of we even willen luisteren. Ik laat Emma  los en geef haar nog  een kusje op haar haar. De chef begint met zijn uitleg maar ik luister maar half tot ik de foto van Karen zie. Ik schrik ervan en krijg er tranen van in mijn ogen. Ik voel hoe Emma kijkt naar mij en ik sla mijn arm rond haar schouder en fluister zacht dat we ze wel  zullen vinden al ben ik daar niet zo heel zeker van.

~Emma~

Een paar uur geleden kreeg ik een foto van mijn moeder die vastgebonden zat. Het is nog 2 uur tot we actie gaan ondernemen maar gelukkig blijft Vince hier nu ook. We zitten bijna allemaal op bureau maar ik word heel zenuwachtig en wil even alleen zijn. Ik loop vlug weg naar de lockers en zak onderuit. Ik sla mijn armen om mijn benen en begin te huilen. Ik voel een arm rond mijn schouders maar heb geen zin om op te kijken. Wanneer ik een beetje uitgehuild ben zie ik dat het Vince was. " sorry..." zeg ik. Hij geeft me een knuffel en zegt dat ik geen sorry moet zeggen. Na er nog een tijdje te hebben gezeten lopen we terug naar het bureau. Ik kijk naar het uur op mijn scherm en zie dat het nog 1 uur en 30 min. is tot de actie...