Dikiş İzleri(düzenleniyor)

Geceler senin kabusun olmaliydi, iyiyi hak etmiyordun sen.

🎻

Dudaklarimda ve bogazimda hissettigim kurulukla dudaklarimi araladigimda birbirlerine yapismis gibi bir his olusmustu, kaslarim catildiginda gozlerimi zorlukla araladim ama isik beni rahatsiz ettigi icin olmasi gerek ki gozlerimi en olabilecegi kadar kistim. Yutkundugumda bogazim acimisti ama benim bakislarim odada dolasmis ve koltukta ayaklarini karsisindaki sandalyeye uzatarak kaslari catik bir sekilde uyuklayan Aras'a takilmisti. Masumdu, yuzu o kadar masumdu ki diyebilecegim hic bir sey yoktu. Duzenli nefesleriyle ustunde kirismis olan kiyafetlerini goruyordum. 

Gucsuzce dogruldugumda istemsizce yuzumu burusturmustum, ayaklarimi yataktan sarkitip ustlerine bastigimda ne kadar gucsuz hissettigimi fark ediyordum, buz gibi fayans ayagima degerken benim uzerimde olan baddaniyeyi almis ve Aras'in onune gecerek onun uzerine ortmustum. Bogazindan anlasilmaz mirildanmalar dokulse de yeniden yatagima gecerek dizlerimi kendime cekmis Aras'in uyuyan yuzunu izlerken dusuncelerime kapilmistim.

Yine beceremedin Yakut, yine ölmeyi beceremedin! Beceriksiz! 

Icsesime karsi gulumseme belirdi dudaklarimda, ilk defa ic sesim belki de beni bu kadar iyi taniyordu. Beceriksizdim cunku ne kadar denersem deneyeyim bu pislik dunyadan kurtulamiyordum. Olcektim ya ben, huzur bulcaktim sirtimdaki tum yukler bir anda yok olacakti benimle birlikte ama simdi daha buyuk bir yuk vardi sanki sirtimda. Kandirilmaktan bikmistim, gidecektim ve beni kimse kandiramayacakti bir daha. Herkes herkesi kandiriyordu sebepsiz yere, sebepleri olsa bile sacmaydi cunku soylemedikce daha da kotu oluyordu. Ben kandirmis miydim birisini? Kimi kandirmistim mesela? Hic bir fikrim yoktu cunku kendimi bunu yapmayacak kadar taniyordum. 

Aras hareketlendiginde yuzunu burusturmustu, gozlerini kirpistirarak araladiginda once ustundeki battaniyeyi kollarinin altina almis ardindan ayaklarini sandalyeden indirerek bakislarini bana, yatagin ustunde sadece bosluga odakli bana cevirmisti. Yuzune bakiyordum ama o yuzunde sanki bir bosluk vardi ve gozlerim hipnoz olmus gibi cekemiyordu odagini oradan. 

"Yakut?" dedi Aras uyku mahrumu sesiyle, "Neden uyandirmadin? Iyi misin? Hemsire cagirmami ister misin? Ac misin? Mideni temizlediler sen açsindir kesin." diyerek sorularini dizerken coktan dogurulmus, baddaniyeyi yatagin ucuna birakmis ve ellerini ensesine koyarak ne yapacagini dusunuyordu.

"Neden kurtardin?" diye sordum kisik sesle, bakislarini benden kacirmisti, cevap vermediginde yeni bir sey sordum, "Neden olmeme izin vermedin? Beni orada, okyanusa atip giderdin ve ben mutlu olurdum, sirtimdaki yukler kalkardi ama sen, neden beni bu hayata yeniden hapsettin Aras?" dedim bitkin bir sesle, bogazim agriyordu konusurken.

"Ben, yapamazdim. Gozlerimin onunde olmene izin veremezdim. Ne cektigini daha iyi anladim ben Yakut, yemin ederim ilk defa yakinim olecekti ve ben, o kadar korktum ki hissettiklerimi sen zaten abin, annen ve kim bilir kimler yuzunden biliyorsun. Ben bunu ilk defa yasadim ve kaldiramayacagimi, bu hissin beni oldurecegini dusundum ama sen, kac kez bu aciyla yuz yuze geldin? Boyle bir hissi sen nasil defalarca kaldirdin?" dedi hayretle bana bakarken, yuzunde anlamadigini belli eden bir ifade vardi ama ne kadar aci cektigini goruyordum, belki de ona cok buyuk bir yuk verecektim kollari arasinda olerek, abimin bana bir hic ugruna verdigi yuk gibi... "Buna kaldirmak bile denmez kac kez olum essiginden dondun? Ben bile saymayi biraaktim Yakut, cok fazla bunlar, sen bunlari nasil kaldirdin? Abin gozunun onunde kac kez olumden dondu? Kendi canini hice saymissin sen abin icin oysa o seni kandirmaktan baska bir sey yapmamis, bir sana olan davranislarina bak birde ona sirtini dondugundeki davranislarina bak." dedi hala kurtulamadigi hayretle.

Cevap vermedim, konustu, ac olup olmadigimi sordu, yemek gettittirdi, yememi bekledi, kendisi bir seyler yerken ben sadece bos bos bir yerleri seyrediyordum. Azarladi, yemek yemem gerektigini defalarca soyledi, ne hissettigini defalarca anlatti ama ben artik konusmayi bile birakmistim, kendi kendine konusuyordu ama ben ic sesimle konusuyordum cunku artik kendime, sesime bile tahammulum yoktu.