Hi 🤨.
അസ്തമയ സൂര്യന്റെ അന്തി ചുവപ്പിൽ ആകാശം പല വർണങ്ങൾ വാരിത്തുവിയ ഒരു ചിത്രം പോലെ കാണപ്പെട്ടു .
മഞ്ഞയും ഓറഞ്ചും ഇടകലർന്ന നീല നിറവും മികവ് കൂട്ടിയ ആ ആകാശത്തിന് കീഴിൽ കടൽ തിരകൾക്ക് സാക്ഷിയായി അനേകം മനുഷ്യർ നില കൊണ്ടിരുന്നു .
ഒരു വശത്തായി കയ്യിലെ പട്ടം കാറ്റിൽ പറത്തുന്നത് കണ്ട് തുള്ളിച്ചാടുന്ന കുട്ടികളും , അവരുടെ ചിരികളും. എല്ലാം തിരയുടെ ശബ്ദത്തോട് ഇഴുകി ചേർന്നിരുന്നു.
ബുള്ളറ്റ്നോട് ചാരി നിന്നു കൊണ്ട് വിശാൽ പപ്പിയെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.
പദ്മിനിയാകട്ടെ മുന്നിൽ നിന്ന് കളിക്കുന്ന കുട്ടികളിലേക്കും അവരുടെ കളി ചിരികളിലേക്കും മിഴി നിറച്ചു നിൽപ്പാണ്, ആളിതൊന്നും അറിഞ്ഞിട്ടേ ഇല്ല.
ആ കുഞ്ഞുങ്ങളെ കുറച്ചു നേരം നോക്കി നിന്നതും ആൾക്ക് ചിപ്പിയെ മിസ്സ്‌ ചെയ്തു. അത് പറയാൻ വിശാലിനു നേരെ തിരിഞ്ഞതും അവൾ കണ്ടത് തന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയാൾ നിൽക്കുന്നതാണ്.
ഇതുകണ്ടതും ആ നുണക്കുഴികൾ വിടർന്നു. അവൾ അച്ചുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.
"എന്താ മാഷേ ഇങ്ങനെ നോക്കണേ?. "
വിശാൽ അവൾക്ക് നേരെയായി മുഖം തിരിച്ചു, ശേഷം അവളുടെ കൈകൾ കോർത്തു പിടിച്ചു.
"ഏയ്‌, ഒന്നുല്ല. ഞാൻ ചുമ്മാ, ഈ മങ്ങിയ വെയ്ലിൽ തന്നെ കാണാൻ നല്ല ഭംഗിയുണ്ട്. അപ്പൊ പിന്നെ..."
പപ്പിയുടെ മുഖം ഇതുകേട്ടു ചുവന്നു വന്നു, പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ വീണ്ടും കടലിലേക്ക് നോക്കി.
" എടൊ, പോണ്ടേ നമുക്ക്? "
അച്ചു പപ്പിയെ വിളിച്ചു.
" കൊറച്ചു നേരം കൂടെ. "
പപ്പി തിര കാണും വിതം തീരത്ത് ഇരിക്കാണ് , കൈ നീട്ടി കൊണ്ട് അവൾ അച്ചുവിനോട് അടുത്തിരിക്കാൻ വിളിച്ചു.
അച്ചുവും അവളുടെ അടുത്തായി ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു.
അവന്റെ തോളിലേക്ക് തല ചായിച്ചു കൊണ്ട് പപ്പി സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി.
KAMU SEDANG MEMBACA
STILL HERE (Yoonmin\Sugamon)
Fiksi Penggemar"Vidarna kannukalil punchiriyode maatram kanda avalude mugham murivukalum vedanayaum kond vaadi mizhipooti irikkunnath ayalkk sahikkan kazhinjilla......." Iniyum njn oru thett cheyyilla ... enikk ninne orikkalum marakkan kazhiyilla...nte minikuttye...
