MY NAME

(4) intikam

❗️"Diğer bölüm biraz geç gelebilir"❗️

Eve geldiğimde yağmur yağmaya başlamıştı ve hava hararmıştı. Odamda oturup babamın bana aldığı anahtarlığı elimde yavaşça çeviriyordum.

Babamı uzun zamandır görmüyordum ama yaşadığını biliyordum, şimdi ise yaşamıyordu. Buna ben sebep olmuştum. Ne olursa olsun onun intkkamını alacağım! Buna ben sebep olmuş olsamda.

Babamı kardeşi gibi gördüğünü söyleyen o mafyada bana yardım etmemişti, polislerde kanıt olmadığı için vakayı bırakmışlardı. Ne yapacağımı bilmiyorum ama babamın kailini bir şekilde bulmalıyım. O Babamı benim gözlerimin önünde öldürmüştü ve ben hiçbir şey yapamamıştım. Daha yaşadıklarımı atlatamadım ama o şerefsizi kendi ellerimle öldüreceğim.

Kapının zili çalması ile düşüncelerimi bir kenara bırakılp yavaşça oturduğum koltuktan doğrularak ayağıya kalktım. Gerilmeye başlamıştım kim gelebilirdi ki bu saate. Kapıya doğru yavaş adımlar atarak yaklaşmaya başladım. Kapının birkaç adım gerisindeydim. Kapının dışında duran kişi zili çalmayı bırakıp kapıya sert darbelerle vurdu. Bir an duraksadım, içime kötü hisler dolmaya başladı. Babamın katili beni de öldürmeye gelmiş olabilirdi, ne yapacağımı bilmiyirum. Dışarıda ki kişi Kapıya vurmayı bırakdı, kim olduğunu görmek için yavaş ve korku dolu adımlar atarak kapıya yaklaştım.

Kapının dürbününden baktığımda babamı öldürmeye gelen adamın giyindiği kıyafetlere benzer giyinmişti. Bu oydu babamı öldüren adamdı. Kalbim korkudan yerinden çıkacakmış gibi atıyordu, daha babamın intikamını bile alamamışken bende ölecektim.

Adam kafasını hafif kaldırıp kapınıne dürbününe yaklaştırdı. içeriye baktığı sırada bir saniyeliğine yüzünü gördüm ama aynı saniye içerisinde geriye doğru birkaç adım atıp eğildim. Ellerimle ağzımı sım sıkı kapatarak nefes sesimi bile çıkarmamaya çalıştım. Bu durumda yapacağım hiçbirşey yoktu, eğer kapıyı açarsam bende ölebiliedim, buna hazır değildim daha.

Adım sesleri geldiğinde ellerimi ağzımdan çekip kapının dürbününden baktım, adam arkasını dönmüş çıkısa döğru ilerliyordu. Bu babamın katiliydi bundan eminim. Artık yüzünüde görmüştüm onu kolaylıkla tanıyabilirdim. Buraya gelme sebebi de bendim, beni de öldürecekdi.

Tüm cesaretimi toplayarak kapıyı açtım kapının yanında duran beyzbol sopasını alarak koşmaya başladım. O adamı bulmalı ve öldürmeliydim. Onu bir daha görmeye bilirdim, elimdeki fırsatı kaçırmamalıyım. Koşar adımlarla binadan çıktığımda yağmur hala yağıyordu adam arabasına çoktan binmiş gidiyordu. Nefes nefese kalmıştım ve ıslanmaya başlamıştım. Elimdeki fırsatı kaçırmışım, bir daha o katilin ne zaman geleceğini bilmiyorum. Belki de hiç gelmezdi. Korkuyordum hatta hiç bu kadar korkmamıştım ama babamın intikamını almak için buna dayanmak istiyordum.

...

O şerefsizin bana gelmesini bu sefer beklemeden ben onu bulacağım. Kamera kayıtlarından yakalanan katilin tek fotoğrafı buydu. Fotoğraftaki adamın en küçük bir yeri bile gözüküyordu. Her yerini siyah renkli kıyafetleriyle kapatan adamı zor olsada bulacağım, onu bulmak için her şeyi yapacağım.

Adamın o fotoğrafını bir sürü kapyasını bastırıp altına da bulana beş milyon vereceğimi yazdırmıştım. Babam her ay bana milyonlarca para gönderiyordu ama hiçbirini harcamayıp hepsini bir köşeye koymuştum. Uyuşturuculardan gelen parayı harcayamazdım ama babamı bulmak için o parayı kullanmam gerekiyordu.

İşlerimi halledip dışarıya çıkana kadar yağmur durmuştu. Saat 21:27 geliyordu bu saatler benim gibi biri için tehlikeliydi. Babamın düşmanları her an benide yakalayıp öldürebilirlerdi.