ŞAHMAT +18

19.

Hepinize merhaba.Sonunda bölümü bitirebildim.
Umarım hepinizin memnun kalacağı bir bölüm olur.

Emeklerimin karşılığını almam ve daha hızlı zamanda bölüm gelmesi adına,oy vermeyi ve çokça yorum yapmayı unutmayın okuyucularım ve gizli okuyucularım..

İyi okumalar.

&

Havin sen iki canlısın,biraz daha yemen gerekiyor kızım."dedi Aziz amca.Havin utana sıkılıp tabağındakileri yemeye çalışırken Fırat gününü gün etmişcesine sırıtıyordu.

Ve bende onların birbirlerine olan bakışlarına hayranlıkla izliyordum yukarıdan.

"Ne oldu,daldın?"deyip koluma hafifçe dokundu Arslan.

"Hiç."dediğimde dudakları düz bir hal aldı.

"Havin'e neden öyle bakıyorsun?"dedi.

"Çünkü çok mutlu,çok içten gülüyor..Ben en son böylesine ne zaman gülümsedim hatırlamıyorum...Ama özlemişim,
gerçekten içimden geldiği gibi gülümsemeyi."

Elleri ellerimi buldu ve beni içeriye götürdü.Ses çıkarmadım ve içeriye geçince o karşıma geçip elimi bıraktı.

"Ben miyim sorumlusu?"dedi.Zihnimde sorduğu soru yankılanırken cevap veremedim bir kaç saniye,sustum.

"Benden gülüşlerimi çaldığın zamanlar çok oldu,evet..Ama seni suçlamıyorum..Birbirlerini daha tanımayan iki insanı evlendirmek isteyenler..asıl suçlular onlar."dedim.

"Merdan Şadoğlu yani?"dedi kaşlarını kaldırıp.

"Tek etken siz değilsiniz ki..Aile evimde hüküm verildiği gün onca aşiret üyesi karşı çıktı babama."

"Babam onların hepsine karşı çıkabilirdi.Tek bir sözüyle hemde."

"Neden çıkmadı?"

"Çünkü eline bir fırsat geçmişti,beni evlendiricekti ve soyunun devamını getirecekti."

"Hüküm verilmeseydi sen evlenmeyecek miydin?"dedim şaşkınca.

"Hayır."

Güldüm.

"Nasıl hayır?Onca kız vardı peşinde?"dedim.
Adımlarını bana daha da yaklaştırdı.

"Evet,vardı."

"Neden o zaman?Neden ben fırsat olarak görüldüm?"

"Bilmem."dedi gülerek.Karnına hafifçe vurdum.

"Sen neden evlenmek istemiyordun?"dedim bu sefer.

"Evlilik basit bir şey değil Berfu.Bir ağa oğluysan ve sorumluluğun varsa hiç değil..Her gün sevdiklerini kaybetme korkusu yaşadığını düşündüğünde ve düşmanlarının yanı başında olduğunu bildiğinde hiç değil."dedi.

Haklıydı,onu anlıyordum.

"Peki...Ya aşık olsaydın?O zamanda durabilir miydin öylece?"dedim.