Rinsagi Ağa

11

Bu gün farklı bi güne uyanmıştım. Farklı olan ne mi artık bu evden kurtuluyorduk. Sonunda ablam da bende dayak yemekten ve istediğimizi yapmamakta kurtuluyorduk.

Uzandığım yerden bu güzel düşünceler ile kalktım. Sude Ablam çoktan uyanmıştı ama Yağmur Ablam hayla uyuyordu.

Sanırım gene mesaiye kalmışki şimdiye kadar uyanmadı. En iyisi onu uyandirmamak.

Sonundaaaa onlarda evde yokken kim olduğunu anladınız. Ablamın yanına gittim.

"Günaydınnnn" oda gülümseyerek "sanada günaydın canım" dedi. "Eee ablacım eşyalarını topladın mı" dedim.

Ablam unutmuş olucak ki içtiği çayı bırakıp "hayır unutmuşum" dedi.  "O zaman hadi birlikte toparlayak" dedim.

Yukarı odaya çıkıp önce ablamın eşyalarını topladık kıyafetleri fazlaydı ama o kadar da degilsi bu yüzden hızla topladık.

Benim alıcağım pek bir şey yoktu ablamların bana aldıgı kıyafetleri ve bazı kitapları aldım ondan çok vakit almadı

Yağmur ablam toplanmış miydi bilmiyorduk ama rahatsız etmek istemedik çünkü mesaiye kalınca sabaha kadar uyumuyor.

Pek mesai gibi değil deme ama napalim işkolik olmak böyle bişi olmalı demekki. Zil caldiginda ablam uyanmasın diye hızla kapıya gittim .

Tam ikinci kez basıyolardi ki kapıyı açtım ve sessiz olmalarını işaret ettim. Rin fısıldayarak "bı sorun mu var" dedi.

Kafamı olumsuzca salladım "Yağmur ablam mesai yaptı sabaha kadar uyumadı bu yüzden şimdi yatıyor onu uyandirmamak için" dedim.

Hepsi anladım şeklinde onayladilar sonra içeriyi göstermem ile içeri girdiler. Ablam sessizce sofra kuruyordu.

Bizimkilerin de bi iki yardımıyla sofraya geçtip yemeye başladık.Bachira "ee hazirlandiniz mi" dedi.

Ablam "biz ikimiz hazırız ama Yağmur u bilmiyoruz" dedi. Herkes sessizce konuşuyordu.

Sae "peki yağmur ne zaman uyanıcak toplanıp gitmemiz gerek" dedi. Ablam iç çekti "bı fikrim yok çok fazla uyuma fırsatı olmadı bu yüzden uyandirmak istemiyorum " dedi.

Sae "onun yerine eşyaları siz toplasanız onu ben taşırım" dedi. Sinsice güldüm Rinde aynı şekildeydi.

Direk ablama fırsat vermeden "harika olur Sae ablam sana emanet" dedim. Rin arka planda gülüyordu ama kimseye fark ettirmeye çalışıyordu.

Nerden mi anladım çünkü aynısini şu an bende yapıyorum. Djmsgsksskmsbsk

Yemekten sonra yarışı toplanmamis esyalarida biz topladık sonra eşyaları indirip Bachi ve Rin in yardımıyla eşyaları yerleştirdik.

Sae ablamı araca taşırken Rin "içeride hiç bir eşyanız kalmadı değil mi" dedi. Ablam iyice düşündü son bı kez girip her yere baktı

Sonra gelip "hiçbir eşya kalmadı" dedi. Bachira elinde kırmızı bı kutuyla içeri girdi kış abi süre sonra çıktı.

Rin "son kararınız kalmadı değil mi" dedi ablam "evet de niye soruyon ki" dedi. Rin "benden günah gitti" dedi.

Eline bı tane Zippo alıp yaktı biz napiyon demeye kalmadı son güçte içeri fırlattı ve her yer aniden alev almaya başladı.

Sude Ablam "siz delisiniz lan" dedi. Bachira "evet deliyiz dayanamayıp söyleyeceğim

Sude seni seviyorum, senin delin olmama yanlızca benim güneşim olmana ve sabahımın aydınlanıp beni ay çiçeği olmaktan kurtarır mısın?"

Şokla "Bı dk NEEH" ablam da şaşırmıştı am anı yandan utanmıştı. Rin sadece gülümsüyordu. Sae aracın kapısına yaslanmış iç çekiyordu.

Ablam gözlerini kapatıp derin bı nefes aldı sonra gözlerini açıp tatlı bı gülümseme ile "sonuna kadar güneşin olmama izin veriyor musun" dedi

Bachi bı mutlulukla ona sarıldı bu evet demekti. Gülerek "ulan abla bana diyosun ama iki dk sende elden gittin ya " dedim.

Sonra topluca gülmeye başladık. Bu gün herkes böyle aşırı mutluydu ama umarım bu mutluluk hayra alamet dir.

(Çıkma teklifi pek olmamış olabilir )