она

56 7 8
                                    

Pisliğin ötesinden geldim, hiçliğin ötesine
Gidiyorum.

-Haitani Rindou

Ardına değin açtığım pencereden içeriye serin bir hava ve çiğ bir yağmur kokusu dolarken sırtımı pencerenin yanında bulunan yatağa verdim, bir sigara yakmayı asla unutmadım bu arada.

Daha sonra ise sokak lambasının sarımısı ışıklarıyla aydınlattığı boş odada düşünmeye başladım, hayatımdaki insanları yani.

Ah abiciğim... genelde son cümleleri o kurardı. Üstüne gelebilecek bir kelime bırakmamayı çok severdi. Nedendir bilinmez, duyarken gözlerimin dolduğu olayları hep Gülerek anlatırdı.

Gözlüğümün cami hafif buğulandı o sırada kulağımdaki kulaklığın teki yere düşmüş ama müzik hala çalıyor. İnce tanılar geliyor kulağıma hafifçe. Tavanda sigaradan mı, rutubetten mı bilmem ama sararan bir şeyler var. Duvarlar üstüme üstüme geliyor... falan demeyeceğim. Duvar salakların üstüne gelir, ben duvarın üstüne gidiyorum lan! Siz de gidin eşek sıpaları.

Ayy çok bunaldım, duvarlar üzerime geliyor. İyi bak iyi, belki o duvar değil ebenin amıdır.

Neyse neyse... insanları düşünüyordum.
Abimden sonra annemi düşündüm biraz, küçük yaşta kaybettiğim o hanımefendiyi.

Buçukta hatırlıyorum, kıldan daha ince düşünen düşündükçe hüzünlenen, hüzünlendikçede ağlayan bir kadındı.
Kadın olmanın tüm zorluklarını benim annemin yüzünden okuyabilirdiniz mesela.

Âdeta çukurun, hatta bir kuyunun en dibiydi gözleri. Elleri vardı bir çift hiçbir krem yumuşatmıyordu.

Başka kim vardı ki?

Haa, müptezel vardı bir tanede. Kodumun beyinsizi.

Sanzu. Sanzu dediğim herif, aldığı uyuşturucu maddenin etkisiyle zihninde kurduğu ipe sapa gelmez düşüncelere bizi de inandırmaya çalışan, kafası her daim güzel, eroinman bir sürtüktür.

İyi dosttur ama  amına koyduğum.

Başka kim vardı ki? Aslında pek çok insan vardı ama pekte sikimde değildi ya.

Bitanede beyaz saçlı bir lavuk vardı hayatımda, garip herifin tekiydi.

Kara dürtülerle yaşardı Mikey, acınacak haldeydi... kafayı yemiş herifin tekiydi. Hastaneye falan yatması gerektiğini düşünüyorum.

Ah bir de...

İzana'mız. Onun izinden gitmeyi bıraktık ve saçlarımız morardı, ama asla onun izinden gitmeyi bırakmadık.

Hayatımı ne ucube lavuklarla paylaşmışım yahu...

Yatakta rahatsızca döndüm ve gözlüğümü baş ucuma koydum.
Belki bir gün Hayatımı daha detaylı dinlersiniz.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 18 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Metanoia | Tokyo Revengers One-shotHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin