/tamamlandı/
motosiklet yarışçısı Wang Yibo & tasarımcı Xiao Zhan
Müşteri ince ve uzundu. Giydiği deri dolgulu motosiklet ceketi üst gövdesine yapay bir hacim katmıştı ve bu da motosikletin her iki yanında yere sabitlediği ince bacaklarına keskin b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
Xiao Zhan eve dönüş yolunun çoğunda telefonuna bakıp durdu. Yibo'ya bir düzine kadar mesaj yazdı ama yazdığı mesajları gönder tuşuna basmadan siliyordu. O öpüşmenin ardından ne diyeceğini, ne soracağını bilemiyordu.
Yibo da ona mesaj atmıyordu. Xiao Zhan kendisi için akşam yemeği hazırlarken, yemek yerken ya da üstünü değiştirip yatmaya hazırlanırken de Yibo mesaj atmamıştı.
Xiao Zhan yatağına uzandığında mesaj atmayı yeniden denedi. İmleç sohbet kutusunda yanıp sönüyordu. Parmakları küçük klavyenin üzerinde duruyor asla gönderilebilecek bir mesaj yazmayı beceremiyordu. Saatlerce düşündükten sonra eve dönüş yolunda olduğu gibi kelimelerin arasında kayboldu. Uzun bir kararsızlıktan sonra pes etti ve telefonunun ekranını kapattı. Bunu şu an çözmeye çalışamayacak kadar yorgundu ve duyguları karman çorman olmuştu.
Sabah daha kolay olur, dedi Xiao Zhan kendi kendine. Sırt üstü yatıp gözlerini kapattı, hissettiği kargaşaya rağmen uyumaya çalışıyordu. Yüz yüze konuşurken ne söylemem gerektiğini daha iyi kestirebilirim.
*
Xiao Zhan, sabah Yibo'nun evine geldiğinde Yibo'nun motosikleti çoktan gitmişti. Xiao Zhan'ın kalbi acımaya başladı.
Buraya gelene kadar tüm yol boyunca, olanlar hakkında konuşacakları için heyecanlanmıştı. Yibo'nun orada olmaması kocaman bir şok ve hayal kırıklığıydı. Bugün işteki son günüydü ve ne olursa olsun Yibo'nun bu sabah onu bekleyeceğini düşünmüştü.
Açık garaj kapısının önünde, katlanır sandalyede oturan Li Qian'ı başıyla selamladı. Ardından dış merdivenlerden yukarı çıkıp içeri girdi. Yapılacaklar listesini kontrol etmek için biraz zaman ayırdı. Haftalarca süren sıkı çalışmanın ardından projeyi düzgün bir şekilde bitirmeye kararlıydı. Kollarını sıvadı ve işe koyuldu.
Yenilemenin zahmeti ve tadilat yaparken harcanan fiziksel güç düşünüldüğünde, birkaç lambayı asmakla ve bazı son rötuşlar yapmakla geçen gün aslında çok da yorucu değildi. Ama Xiao Zhan'ın midesindeki sıkı, sefil düğüm onun enerjisini tüketiyordu ve her şeyi olması gerekenden iki kat daha zor hale getiriyordu. Barın üzerinde asılı duracak spot ışığını bağlamak için kahvaltı barının üzerine çıkarken ya da Yibo'nun video oyunlarını, kitaplarını ve ödüllerini garajdan yukarıya çıkarıp oturma odasındaki raflara yerleştirirken normalin yarısı hızda hareket ediyormuş gibi hissediyordu.
