Pete:បងសុំទោស...
Way:បងសុំទោសរឿងអី
Pete:បងគួរតែឆ្លើយប្រាប់អូននូវសំណួរយប់មិញ
Way:អូនលែងចង់ដឹងហើយ(ខ្លាចថាដឹងធ្វើឲ្យខ្លួនកាន់តែឈឺចាប់)
Pete:តែបងចង់ប្រាប់!
Way:អូនសុំមិនដឹងបានទេ ចម្លើយបងអាចធ្វើឱ្យអូនឈឺចាប់មែនទេpete?
Pete:បងស្រលាញ់អូន(ទាញwayមកអោបយ៉ាងជាប់)
Way:ពិតមែនទេ?បងមិនកុហកអូនទេមែនទេ?
Pete:បាទបងមិនបានកុហកទេ បងស្រលាញ់អូនបងខ្លាចបាត់បង់អូនបងមិនចង់ឲ្យអូនទៅណាទៀតទេ!
Way:ហ៊ឹម...អូនមិនទៅណាចោលបងទេអូនសន្យា
Pete:បែបនេះយើងអាចនាំម៉ាក់អូនមកនៅផ្ទះរបស់យើងបានហើយទើបអូនមិនសូវបារម្ភនោះអី
Way:បាទ តែខ្លាចថាtonyមិនឲ្យទេ ព្រោះគេទុកម៉ាក់អូនជា ឧបករណ៍គម្រាមអូន
Pete:ចាំបងជាអ្នកទៅនិយាយជាមួយគេ!
Way:បាទអរគុណហើយ(អោបpeteដោយអារម្មណ៍កក់ក្ដៅបំផុត)
Pete:ហ៊ឹម....
-ថ្ងៃត្រង់នៅផ្ទះលោកtony
លោកtony:អៅ ថ្ងៃនេះជូនមកដោយផ្ទាល់ផងហី
Pete:ខ្ញុំមានរឿងចង់និយាយជាមួយលោក!
លោកtony:ចឹងអញ្ជើញមកខាងនេះមក(ថាហើយក៏នាំpeteទៅអង្គុយនៅសួន)តើកូនប្រុសខ្ញុំបានធ្វើអ្វីឲ្យលោកមិនពេញចិត្តមែនទេ?
Pete:អត់ទេខ្ញុំគ្រាន់តែមកប្រាប់ថាខ្ញុំព្រមឲ្យរួចបំណុលហើយ!
លោកtony:ចឹងកូនប្រុសខ្ញុំអាចមកផ្ទះវិញបានហើយមែនទេ(ធ្វើជានិយាយដូចបារម្ភតែក្នុងចិត្តកំពុងតែគិតថាបើwayចេញពីpeteនិងឲ្យទៅkentaម្ដង)
Pete:ទេ!
លោកtony:ហេតុអ្វីទៅ???
Pete:ខ្ញុំព្រមឲ្យរួចបំណុលជាមួយនិងការដោះដូរយកwayនិងម្ដាយទៅនៅជាមួយខ្ញុំ!
លោកtony:ធ្វើបែបនិងបានយ៉ាងម៉េច(ពេលដែលឮចឹងគឺអស់សង្ឃឹមរលីងបើគ្មានwayបានលុយមកពីណាបើគ្មានម៉ាក់wayតើបានអ្វីគម្រាមwayទៀត?)
