Klauwen van donder (WINGS OF FIRE DUTCH)

Hoofdstuk 2 (POV VADIER)

Oh yes! Dacht Vadier opgewonden. Lekker naar mijn thuis! Vadier vloog naar het sompige moeras. Dit is toch hemel? Dat moest wel. Vadier lande op een open plekje en liep een beetje rond in het moeras. Er kropen alle maal paarse en bruine en weet ik veel wat kleur slangen in bomen en op de grond. Hij liep weer verder. Opeens bonkte hij tegen iemand aan. Het was een grote gespierde bruine Leemvleugel. 'Halt!' Brulde hij. 'Huh? Wat is er? Ik ben toch ook een Leemvleugel?' Piepte Vadier. 'Dat zie ik, het spijt me jochie, maar ik kan je hier niet verder laten.' Gromde de Leemvleugel. 'Waarom??' Vroeg Vadier. 'Dit is het gebied van koningin Waterhoen.' Siste hij. Vadiers ogen werden groot, dat had hij nou eventjes NIET verwacht. 'Oh. Oké, dan ga ik weer.' Zei Vadier. Vadier liep langs allemaal rare nesten. Opeens stak er een hoofd van een modder bruine Leemvleugel. 'Uhm.. Hoi?' Stamelde hij. De Leemvleugel was zo te zien een vrouwtje. 'Wie ben jij? Waarom heb ik je nog nooit eerder gezien?' Vroeg ze vriendelijk. 'Oh! Uhm. Ik ben toevallig een heilig drakenjong!' Zei Vadier grijnzend. 'Wacht..' Mompelde de Leemvleugel. 'Jij bent onze verloren Brus!' Schreeuwde ze uit blijdschap. 'Brussen zijn toch broers en zussen?' Vroeg Vadier. 'Ja! Je bent ons broertje!' Zei ze. Er kwamen een 4 andere Leemvleugels uit het nest. 'Wow! Familie!' Mompelde Vadier. Vadier had de andere drakenjongen NOOIT als familie gevoelt, maar de groep Leemvleugels opeens wel. Misschien was het omdat ze in dezelfde stam zitten. 'Mag ik jullie namen weten?' Vroeg hij. 'Tuurlijk!' Antwoorde de modder bruine Leemvleugel. 'Mijn naam is Vlas!' Zei ze. Een geel-bruine mannelijke Leemvleugel liep glimlachend naar Vadier toe. 'Ik heet Reiger, wat fijn dat je terug bent, uhmm.. Hoe heet je?' Vroeg Reiger. 'Ik heet Vadier!' Antwoorde hij. 'Ik heet Kastanje!' Riep een mannelijk kastanje bruine Leemvleugel. Een donker bleek bruine, bijna grijze Leemvleugel keek op van zijn koe die hij aan het eten was. 'Ik heet Bloedzuiger.' Mompelde hij vriendelijk. Eeen oranje-bruine vrouwelijke Leemvleugel met een bruine buik liep naar hem toe. 'Nou, en ik heet Esp.' Wow.. Dacht Vadier. Mijn echte familie!