Kırmızı Kuyu

3

Bugün canım kahve içmek istemiyor:)

Nasılsınız?

Medya: Dolunay (Burnundaki piercing isterseniz yok sayabilirsiniz.)

Bomba gibi bir bölümle geldim. Kemerlerinizi bağlayın yolculuk Bursa!

ೄྀ࿐ ˊˎ-

Sonunda Bursa'ya gelmiş bulunmaktaydım. Burası mükemmel derecede güzeldi.

"Kızım kusura kalma ama senin gitmek istediğin yer merkeze çok uzakta kalıyor. Benim acil işim olmasaydı bırakırdım."

Amcaya gülümseyerek sorun olmadığını söyledim.

"Amca benim ücret ne kadar?"

Adam kahkaha atıp cevap verdi.

"Öyle olurum mu kızım! Yolda kalana yardım etmek sevaptır. Hem zaten bende çok yanlız kalıyordum. Senle konuşurken tüm dertlerim uçup gitmiş."

Amcanın dediğiyle gülümsedim. Para kabul etmiyordu. Yol boyunca sürekli sormama rağmen hep aynı cevabı alıyordum.

"Tamam o zaman Rıfkı Amca. Hadi Allah'a emanet."

"Sende kızım...sende"

Gülümseyerek yanından ayrılmıştım. Şimdi bir taksi çevirip gitmem gereken yere gitmem gerekiyordu.

Telefonumu açarak ev sahibinin attığı konuma baktım. Yarım saat ya da yirmi dakikalık bir yoldu.

Hadi bakalım yeni hayatımıza merhaba diyelim.

Korkuyordum. Evimden uzaktaydım. Daha da önemlisi kendime yeni bir sayfa açmıştım, değil mi?

Evet tam olarak öyle yaptık.

Eminim bu bu yeni hayatımız bize mutluluk getirecek.

İç sesim haklı mıydı yoksa haksız mıydı bilmiyordum ama umarım haklıdır.

Ben her zaman haklıyım...

Göz devirerek herhangi bir taksiyi çevirmiştim. Hızlıca arka koltuğa oturdum.

"Nereye hanımefendi?"

Elimdeki konumu adama gösterince ilk başta beni süzüp önüne dönmüştü. Çok rahatsız olduğumu söylemeden geçmek istemiyorum.

"Hayrola abla neden gidiyorsun oraya?"

Merakla ve biraz da tuhaf bir şeklide sorduğu soruya cevap vermek istemiyordum.

"İşim var onun için."

Adam susmayarak daha fazla sorgulamaya başlamıştı.

"Ne gibi bir iş?"