13.Bölüm:Neden kaçtım?

2 2 0
                                    

HELLOĞĞĞĞĞĞĞĞĞ AŞKOLİÇELERİM NABERTOOOOOO

ŞARKI,KOR EMİR CAN İĞREK

AŞKOLAR OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIIIN

BENİ ÖZLEDİNİZ Mİİİ BEN SİZİ ÖZLEDİİİİİİİMMMM

OKULLAR NASIL GİDİYOR GERÇİ 2 GÜN OLDU AMA BİŞİ OLMAZ 

NEYSE BEYBİLERİİİİİİİM İYİ OKUMALAR SİZLEREEEE 

ÖPTÜÜÜÜÜÜÜÜÜMMMMMM


Adal'ın ameliyathanede ki 4. Saati

Şiddetli baş ağrısı ve başımda öten cihaz ile bir ameliyathanede uyanmıştım.

"Hocam hasta uyandı."

"Hemen ailesine haber verin."adamın kolunu tuttum.

Yutkunup, zorla konuştum."Sakın, sakın yaşadığımı söyleme."

"Neden?"

"Onlar yaşadığımı öğrenirse öldürülürüm."(doktor arkadaşı bu arada. Hani tanıdığı biri.)

"Ne yapalım o zaman?"

"Biraz daha bekleyin burada. Ameliyat uzun sürmüş, kötü bir şeyler olmuş gibi davranın. Gidin onlardan kan vb. alın. Daha sonra bana ilaç verirsin bayılırım, zaten tenim hep soğuk anlamazlar. Hemşire beni morga götürürken onlar da gelir büyük ihtimalle. Onlar oradan uzaklaşınca, gel beni çıkart sonrasını ben hâllederim. Rica etsem bana kıyafette getirebilir misiniz?"

"Oturabilirsin. Peki onlara ölüm sebebinin ne olduğunu söyleyeceğiz."

"Kalbinden 2 kurşun yemiş de. Ne kadar uğraşsakta kalbi tekrar çalışmadı de."

"Kızım senin kalbin sağ da."

"Biliyorum salak. Benim bedenim sonuçta. Tamamıyla yok olamam, ailem onlar benim." Hemşire bana bir hasta önlüğü getirdiğin de diğerleri köşeye gitti ben de onu giyindim daha sonra ise sedyeye oturup, sohbet ettik.

"Kız, pişt, kızıl şey."

"Bana mı dediniz?

"Evet. Git kan iste. Biraz telaşlansınlar."kadın ayağa kalktı üstünü başını dağınık hâle getirip çıktı.

"Lan, pişt, sarışın."

"Adal isimlerini biliyorsun."

"Sus be. Sarışın git arkadaşının peşinden koş."kadın da üstünü dağıtıp, çıktı.

"Manyak mısın sen? Niye telaşlandırıyorsun öldü diyelim bitsin."

"Ay çok konuşma sus."

"Lan mavi göz gel buraya."mavi gözlü adam kalkıp, geldi.

"Sen de koşarak çıkıp, bana meyve suyuyla poğaça getirsene. Cebine falan sok. Açım ben."

"Efe arka kapıdan çık uğraştırma kendini."

"Deniz ne çok konuştun bir sus be. Mavi göz ön kapıdan çık, arka kapıdan gir ama koşarak çık."adam da dışarıya çıktığın da 1 hemşire, Deniz ve ben kalmıştık.

Diğer 2 hemşire içeriye girdiklerinde yere çöktüler.

"Boş boş yordun lan milleti."

"Kes be."

"Ne zaman söyleyeceğiz öldüğünü?"

"Kaç saattir buradayız?"herkes saatine baktı ve bana döndü.

KİŞİLİKSİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin