Bir mafya ile olan şahane hayatım. Biraz takıntılı ve çok aşık. Az bir şey psikopatlığı da var. Bide bıktırmayan kıskançlığı. Uzun ve kaslıydı. En çok gözleri özeldi benim için.
İlk bölümlerde yazım hatam olabilir, ilk deneyimim. Fakat son bölümlerd...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
♥
"Canavarsın sen."
♠️
ABİMİ ÖLDÜRDÜN
"İnsan eti her zaman en lezzetli olanıdır." Dediğinde kaşlarımı çattım istemsizce.
Yalancı. O an onun yalancı olmasını diledim. O an dediklerine inanmak istemedim. Dediklerinin uydurduğu bir saçmalık olmasını diledim. Beni kandırsın, gözlerimin içine bakaraktan yalan söylesin istedim.
Geçen her gün bir ölüye benziyordum. Ruhum onun tarafından emiliyor, hayatımı karartıyordu. Ölülerden olan tek farkım atmakta olan kalbim di. Ben ne ara böyle oldum? Ne ara hayatım karardı?
Yaşadığım her şey üst üste geliyordu. Bir kaçamak arıyordum fakat etrafım kayalıklar tarafından örülüydü. Bir kaçış yolu arıyordum ama nafile, onun haricinde hiç bir çıkış yoluna sahip değildim. Başka bir yolunu bulurum diye ilerlemiştim ama meğersem sadece kendimi kandırmışım. Sonumun onun karşısında biteceğini bildiğim halde kendimi kandırmıştım. Çünkü başaramayacağıma inanmamıştım.
Bunu da tıpkı şimdiye kadar aştığım zorluklar gibi sanmıştım. Üstesinden gelebileceğimi düşünmüştüm.
Ama o farklıydı, o çok güçlüydü. Onu yenemiyordum, zira rakibim beni nasıl yıkabileceğini iyi biliyordu. Beni epey iyi tanıyormuş gibiydi. Oysa o benim için bir yabancıdan farksızdı.
Çaresiz ve acınası hissediyordum. Ona karşı çıkamamak benim için bir işkenceye bedeldi. Sahip olduğum her şeyi benden bir çırpıda çalmıştı. Ellerim arasından kaymıştı her şey.
Hayatımı mahvetmişti. Biraz olsun bile bir mutluluğum varken her şeyimi benden çalmıştı.
O hırsızdı! Hayallerimi benden çalan bir hırsızdı. Tüm umudumu ve yaşam sevincimi kaybetmemi sağlayan bir hırsızdı.
Yaptığı tek şey omuzlarımın üzerine eklediği ağırlıklardı. Sadece onları benden esirgemiyordu. Eline fırsat vardıkça hepsini değerlendiriyordu.
Dediklerinin karşısında sadece gözlerimden usulca bir damla süzülmüştü. Bayılmamak için çok uğraş veriyordum. Bedenimi ayakta tutmak hiç bu kadar zor olmamıştı.
