That Chidlish Secretary of a Mafia Boss

Chapter 13

⚠️WARNING! 18+ AHEAD! WÍLD HELLISH ALERT! ⚠️

  Simula nang pangyayaring 'yon ay nag resign na talaga ako sa kompanya. Ayoko na siyang makita, nakakayámot pagmumukha niya.

  Nagbabasa ako ngayon ng libro nang may nararamdaman kong parang may nakamasid sa akin. Napalinga ako sa aking tabi at nakitang nakangiting mukha ni Tristan.

“Oh? 'No na naman, Trishaa?” pang aasar ko.

“Tss.” he hissed.

  Napatawa ako ng bahagya noong inirapan niya ako. Agad kong sinara ang libro tsaka hinarap siya ng maayos.

“Ano ba kasi 'yon? Bigla kang ngingiti diyan, 'di ka ba nasániban?”

  It's been 2 months simula noong magresign ako sa Hell Corp. Wala na akong balita or komunikasyon sa kanila. Tanging si kuya Sabby nalang ang kinukumusta ko.

  Sa nagdaang araw, it's not that wasy to live without them. Nasanay na ako na sila kasama ko, mga mukhang nakikita ko after I woke up.

  Simula noon, napagpasyahan kong lumipat ng ibang trabaho. Inalok pa ako ni Tristan na sa kompanya nalang daw nila ako magtatrabaho, but I refused.

  Ayaw ko ng mainvolved sa kahit anong klaseng kompanya. I just found myself at peace kapag nag tatake ng magagandang tanawin, so I took the opportunity.

  I became a photographer. I exhibit some of my nature pictures sa isang galleria. Ang iba nga, binibili ng mga High Class na Citizens' ng France.

  I travel everywhere para makaunwind. I have enough earnings para magprovide sa sarili ko. Hindi na din ako bumalik sa dati kong bahay, I sold it and I build another house na malayo sa populasyon.

  I'm here somewhere at the Province of Cebu. Sobrang ganda dito, may malawak na karagatan, magagandang tanawin, preskong hangin, tapos 'yong mga tao, sobrang bait.

  I learnt how to interact well. Naipalabas ko din ang totoong pagkatao ko. For some reasons, nawala ang pagiging childish ko but I know, my childish side will act and open again.

“Hoyy!”

  Napakurap ako ng biglang may pumitik sa harap ko.

“Tulala ka na diyan, ate? Hindi ka naman nakikinig sa mga sinasabi ko e'.” May pagtatampong tonong sambit ni Tristan nang nakanguso pa.

  I smiled and kinurot ng sobrang sobra ang pisngi niya.

“Aishhhh! B-bitsaw!! Mashakittt!”

  Agad ko namang binitawan ang pisngi niya habang humahagikhik. Namula 'yon at halata mo sa mukha niya ang sakit. Hinimas niya 'yon tsaka ako inirapan.

“Itong baklang 'to, sapakin kita diyan.”

“Kasi naman! Ikaw kaya kurutin ko?” pagsusuplado nito at bumalik sa kanyang pwesto sa kwarto.

“Boang, suwayi jud, awa, kita lagi kas kumo ni Saitama.” (Bàliw, subukan mo, tamo, makikita mo 'yong kamao ni Saitama.)

  Hindi na ito sumagot bagkus ay nagtatampong nagtitipa sa laptop niya.

“Sorryyy na kasi, may naalala lang ako. By the way, bakit ka ba pangiti-ngiti ha?”

  Tumingin ito sa akin at ngumiti ulit. Nakita ko ang pagningning ng kanyang mga mata.

“Remember when I've told you na I invited Trisha to be my date? She said yes!” I was shocked.

“Talagaaa??? Congratssss! Saan ba kayo mag dadate?” magiliw kong tanong at inambahan siya ng yakap tsaka dumagan sa kanya.